ابن ماجه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۲: خط ۲:


== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوعبدالله محمد بن یزید بن ماجه قزوینی ربعی]]، مشهور به ابن ماجه اهل قزوین<ref>التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.</ref> و از [[موالی]] [[ربیعه]] بود و نسبت [[ربعی]] وی به همین سبب است.<ref>المنتظم ۱۲/۲۵۸.</ref> ولادت وی در سال ۲۰۹ هـ در این [[شهر]] بوده است.<ref>تهذیب الکمال ۲۷/۴۰.</ref> به رغم [[شهرت]] [[ابن ماجه]]، منابع شرح حال وی بسیار اندک و دانسته‌ها درباره [[زندگی]] او ناچیز است. وی پس از استماع از [[مشایخ]] زادگاه خود مانند [[علی بن محمد طنافسی]] و [[ابومحمد عمرو بن رافع]] راهی [[سفر]] شد و مدتی در [[عراق]] به تحصیل پرداخت.<ref>التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.</ref> در [[بغداد]] از شیوخی چون [[ابوخیثمه]] و [[زهیر بن حرب]] [[حدیث]] آموخت و سپس به [[دمشق]] و [[حمص]] رفت و مدتی در آنجا اقامت گزید. همچنین سفری به [[مصر]] داشت و از مشایخ آن [[دیار]] بهره برد. در مدت حضور در [[مکه]] و [[مدینه]] از شماری از شیوخ آن دیار نیز [[دانش]] آموخت.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۵۹/۱۹۶.</ref> وی پس از این سفرهای [[علمی]]، به [[قزوین]] بازگشت و در آنجا به [[تدریس]] و تألیف پرداخت. از جمله شاگردان وی افرادی چون [[محمد بن عیسی ابهری]]، [[علی بن ابراهیم قطان]] و [[احمد بن روح بغدادی]] را می‌‌توان نام برد.<ref> تاریخ الاسلام ۲۰/۴۶۸.</ref> وی را فردی [[راستگو]] و [[موثق]] دانسته‌اند،<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۳/۲۷۸.</ref> گرچه برخی ادعا کرده‌اند که در [[احادیث]] منقوله او [[روایات]] ضعیفی وجود دارد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۵۳۱.</ref> ابن ماجه به سال ۲۷۳ یا ۲۷۵ هـ در قزوین درگذشت.<ref>تهذیب الکمال ۲۷/۴۱ و۴۲.</ref> در سوگ او [[شاعران]] مرثیه‌ها سرودند<ref>التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.</ref> و مزار او در قزوین تا مدت‌ها شناخته شده بود.<ref> نزهة القلوب ۵۹.</ref> وی دارای آثار و تألیفاتی چون السنن، التاریخ و التفسیر بود.<ref>المنتظم ۱۲/۲۵۸.</ref> کتاب السنن وی که به عنوان [[سنن ابن ماجه]] شهرت دارد، ششمین کتاب از [[صحاح سته]] [[اهل سنت]] در حدیث است که از قرن ششم رواج یافته است<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۷۲۸.</ref>.
[[ابوعبدالله محمد بن یزید بن ماجه قزوینی ربعی]]، مشهور به ابن ماجه اهل قزوین<ref>التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.</ref> و از [[موالی]] [[ربیعه]] بود و نسبت [[ربعی]] وی به همین سبب است<ref>المنتظم ۱۲/۲۵۸.</ref>. ولادت وی در سال ۲۰۹ هـ در این [[شهر]] بوده است<ref>تهذیب الکمال ۲۷/۴۰.</ref>. به رغم [[شهرت]] ابن ماجه، منابع شرح حال وی بسیار اندک و دانسته‌ها درباره [[زندگی]] او ناچیز است. وی پس از استماع از مشایخ زادگاه خود مانند [[علی بن محمد طنافسی]] و [[ابومحمد عمرو بن رافع]] راهی [[سفر]] شد و مدتی در [[عراق]] به تحصیل پرداخت<ref>التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.</ref>. در [[بغداد]] از شیوخی چون [[ابوخیثمه]] و [[زهیر بن حرب]] [[حدیث]] آموخت و سپس به [[دمشق]] و حمص رفت و مدتی در آنجا اقامت گزید. همچنین سفری به [[مصر]] داشت و از مشایخ آن [[دیار]] بهره برد. در مدت حضور در [[مکه]] و [[مدینه]] از شماری از شیوخ آن دیار نیز [[دانش]] آموخت<ref>تاریخ مدینة دمشق ۵۹/۱۹۶.</ref>. وی پس از این سفرهای [[علمی]]، به [[قزوین]] بازگشت و در آنجا به [[تدریس]] و تألیف پرداخت. از جمله شاگردان وی افرادی چون [[محمد بن عیسی ابهری]]، [[علی بن ابراهیم قطان]] و [[احمد بن روح بغدادی]] را می‌‌توان نام برد<ref> تاریخ الاسلام ۲۰/۴۶۸.</ref>. وی را فردی [[راستگو]] و موثق دانسته‌اند<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۳/۲۷۸.</ref>، گرچه برخی ادعا کرده‌اند که در [[احادیث]] منقوله او [[روایات]] ضعیفی وجود دارد<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۵۳۱.</ref>. ابن ماجه به سال ۲۷۳ یا ۲۷۵ هـ در قزوین درگذشت<ref>تهذیب الکمال ۲۷/۴۱ و۴۲.</ref>. در سوگ او [[شاعران]] مرثیه‌ها سرودند<ref>التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.</ref> و مزار او در قزوین تا مدت‌ها شناخته شده بود<ref>نزهة القلوب ۵۹.</ref>. وی دارای آثار و تألیفاتی چون السنن، التاریخ و التفسیر بود<ref>المنتظم ۱۲/۲۵۸.</ref>. کتاب السنن وی که به عنوان [[سنن ابن ماجه]] شهرت دارد، ششمین کتاب از [[صحاح سته]] [[اهل سنت]] در حدیث است که از قرن ششم رواج یافته است<ref>[[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱]]، ص۷۲۸.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۶

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوعبدالله محمد بن یزید بن ماجه قزوینی ربعی، مشهور به ابن ماجه اهل قزوین[۱] و از موالی ربیعه بود و نسبت ربعی وی به همین سبب است[۲]. ولادت وی در سال ۲۰۹ هـ در این شهر بوده است[۳]. به رغم شهرت ابن ماجه، منابع شرح حال وی بسیار اندک و دانسته‌ها درباره زندگی او ناچیز است. وی پس از استماع از مشایخ زادگاه خود مانند علی بن محمد طنافسی و ابومحمد عمرو بن رافع راهی سفر شد و مدتی در عراق به تحصیل پرداخت[۴]. در بغداد از شیوخی چون ابوخیثمه و زهیر بن حرب حدیث آموخت و سپس به دمشق و حمص رفت و مدتی در آنجا اقامت گزید. همچنین سفری به مصر داشت و از مشایخ آن دیار بهره برد. در مدت حضور در مکه و مدینه از شماری از شیوخ آن دیار نیز دانش آموخت[۵]. وی پس از این سفرهای علمی، به قزوین بازگشت و در آنجا به تدریس و تألیف پرداخت. از جمله شاگردان وی افرادی چون محمد بن عیسی ابهری، علی بن ابراهیم قطان و احمد بن روح بغدادی را می‌‌توان نام برد[۶]. وی را فردی راستگو و موثق دانسته‌اند[۷]، گرچه برخی ادعا کرده‌اند که در احادیث منقوله او روایات ضعیفی وجود دارد[۸]. ابن ماجه به سال ۲۷۳ یا ۲۷۵ هـ در قزوین درگذشت[۹]. در سوگ او شاعران مرثیه‌ها سرودند[۱۰] و مزار او در قزوین تا مدت‌ها شناخته شده بود[۱۱]. وی دارای آثار و تألیفاتی چون السنن، التاریخ و التفسیر بود[۱۲]. کتاب السنن وی که به عنوان سنن ابن ماجه شهرت دارد، ششمین کتاب از صحاح سته اهل سنت در حدیث است که از قرن ششم رواج یافته است[۱۳].

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.
  2. المنتظم ۱۲/۲۵۸.
  3. تهذیب الکمال ۲۷/۴۰.
  4. التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.
  5. تاریخ مدینة دمشق ۵۹/۱۹۶.
  6. تاریخ الاسلام ۲۰/۴۶۸.
  7. سیر اعلام النبلاء ۱۳/۲۷۸.
  8. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۵۳۱.
  9. تهذیب الکمال ۲۷/۴۱ و۴۲.
  10. التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.
  11. نزهة القلوب ۵۹.
  12. المنتظم ۱۲/۲۵۸.
  13. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۷۲۸.