ابدال چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
::::::ابدال نه از طایفه و ملیت خاصی هستند و نه از شهر و وطن بخصوصی. بلکه ممکن است یک یا چند نفر از یک شهر و یا کشور بخصوصی باشند و نیز ممکن است هر یک از یک منطقه و شهر و دیار باشند، به ویژه اگر [[ابدال]] را بر یاران [[امام زمان]] {{ع}} منطبق کنیم که بیشک در شهرهای مختلف زندگی میکنند. | ::::::ابدال نه از طایفه و ملیت خاصی هستند و نه از شهر و وطن بخصوصی. بلکه ممکن است یک یا چند نفر از یک شهر و یا کشور بخصوصی باشند و نیز ممکن است هر یک از یک منطقه و شهر و دیار باشند، به ویژه اگر [[ابدال]] را بر یاران [[امام زمان]] {{ع}} منطبق کنیم که بیشک در شهرهای مختلف زندگی میکنند. | ||
::::::مگر بر نقل [[فخرالدین طریحی]] در مجمع البحرین که چهل نفر از [[ابدال]] را از اهل شام میداند و بقیه آنها را از دیگر شهرها میداند، آورده است: {{عربی|اندازه=155%|"الْأَبْدَالُ: قوم يقيم الله بهم الأرض و هم سبعون، أربعون بالشام و ثلاثون بغيرها"}}<ref>مجمع البحرین، ص ۴۲۵.</ref>؛ [[ابدال]] قومی هستند که خداوند به برکت آنها زمین را برپا میدارد و عددشان هفتاد نفر است، چهل نفر در شام و سی نفر در بقیه شهرها هستند."»<ref>[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷.</ref>. | ::::::مگر بر نقل [[فخرالدین طریحی]] در مجمع البحرین که چهل نفر از [[ابدال]] را از اهل شام میداند و بقیه آنها را از دیگر شهرها میداند، آورده است: {{عربی|اندازه=155%|"الْأَبْدَالُ: قوم يقيم الله بهم الأرض و هم سبعون، أربعون بالشام و ثلاثون بغيرها"}}<ref>مجمع البحرین، ص ۴۲۵.</ref>؛ [[ابدال]] قومی هستند که خداوند به برکت آنها زمین را برپا میدارد و عددشان هفتاد نفر است، چهل نفر در شام و سی نفر در بقیه شهرها هستند."»<ref>[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}} | |||
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | |||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در مقاله ''«[[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«نام تعدادی از یاران [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در عصر ظهور است. "أبدال" جمع "بدل" یا "بدیل"، عدهای معلوم از شایستگان و خاصان خدا هستند که گویند: هیچگاه زمین از آنان خالی نباشد و جهان بدیشان برپا است و آنگاه که یکی از آنان بمیرد، خدای سبحانه و تعالی دیگری را به جای او برانگیزد<ref>ر. ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۱۱، ص ۱۲۵</ref>، تا آن شمار- که به قولی هفت و به قولی هفتاد است- همواره کامل بماند<ref> علی اکبر دهخدا، لغتنامه، ابدال</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۳۱-۳۲.</ref>. | |||
::::::برخی نیز گفتهاند: آنان، گروهیاند که خداوند سبحانه و تعالی به وسیله آنها [[دین]] را برپا نگه میدارد و روزی را نازل میکند. چهل نفر از ایشان در شام و سی نفر در سایر بلاد هستند. هرگاه یکی از دنیا برود، کس دیگری همانند او به جای او قرار میگیرد<ref> خلیل بن احمد، العین، ج ۸، ص ۴۵</ref>. | |||
::::::سبب اینکه "ابدال" نامیده شدهاند، همین است که چون یکی از دنیا رود، کسی مانند او جایش را میگیرد<ref> طریحی، مجمع البحرین، ج ۵، ص ۳۱۹</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۳۱-۳۲.</ref>.. | |||
::::::در روایات اسلامی آمده است: ایشان گروهی از یاران [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در شام هستند <ref> شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸؛ مسند ابی یعلی، ج ۱۲، ص ۲۷۰؛ صحیح ابن حبان، ج ۱۵، ص ۱۵۹؛ ابن ابی شیبه، کتاب المصنف، ح ۱۹۰۷۰؛ صنعانی، المصنف، ح ۲۰۷۶۹</ref> و هنگام ظهور آن حضرت، خود را به مکه رسانده با ایشان بیعت میکنند. البته در برخی روایات، "ابدال" همان اوصیا معرفی شدهاند. از [[خالد بن هیثم فارسی]] نقل شده است که به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کرد: "مردم اعتقاد دارند که بر روی زمین ابدالی هستند؛ ایشان کیانند؟» حضرت فرمود: راست میگویند. ابدال همان اوصیا هستند که خداوند سبحانه و تعالی ایشان را بدل پیامبران قرار داد؛ وقتی که [[نبوت]] با [[پیامبر اسلام]]{{صل}} به پایان رسید. | |||
::::::درباره ویژگی این افراد گفته شده است: آنان راهبان شب و شیران روز هستند. دلهایشان چون فولاد سخت است که میان رکن و مقام، با آخرین ذخیره الهی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} بیعت میکنند<ref>{{عربی|اندازه=120%|" صَدَقُوا الْأَبْدَالُ هُمُ الْأَوْصِيَاءُ جَعَلَهُمُ اللَّهُ فِي الْأَرْضِ بَدَلَ الْأَنْبِيَاءِ إِذَا رَفَعَ الْأَنْبِيَاءَ وَ خَتَمَ بِمُحَمَّد"}}؛ طبرسی، الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۳۷</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص: ۳۱.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{جمع شدن|۳. آقای تونهای؛}} | |||
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونهای]]]] | |||
::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«جمع بَدل یا بدیل بهمعنای جانشینان است. این تعبیر را در مورد جمعی از بندگان صالح خدا به کار میبرند که در میان اولیاء، دارای مرتبتی مخصوص بودهاند، و میگویند: جهان از وجود آنها خالی نمیماند، و چون یکی از آنها بمیرد، خداوند دیگری را جایگزین وی میسازد. | |||
::::::دهخدا گفته: "ابدال، عدهای معدود از صلحا و نیکان و بندگان خالص خدایند که شمار آنان هفت یا هفتاد نفر است و گویند: زمین از وجود آنها خالی نمیشود و جهان بدیشان برپا است و چون یکی از آنها بمیرد، خدای تعالی دیگری را به جای او برانگیزد، این قوم بدانچه خدای از رازها در حرکات و منازلِ کواکب نهاده، عارفند". | |||
::::::در وصف آنان آمده که آنان کسانیاند که دارای نیتهای پاک و طبع سخی و خوی نیکاند و همواره به خیرخواهی مسلمانان بپردازند، و آنان معدن و منشأ برکات و خیرات زمیناند و چون یکی از آنان برود، دیگری جایگزین او گردد<ref>کنز العمال، ج ۱۲، ص ۱۸۸. </ref>. ابدال در روایات عامه از نظر عدد و نیز از حیث محل و مکان، مختلف آمده که در بعضی احادیث، سی و در برخی چهل و در برخی دیگر شصت ذکر شده، چنانکه در بعضی از آنها آمده که آنان در شاماند و در بعضی عراق و شام و در برخی یمن ذکر شده است<ref>همان. </ref>. | |||
::::::و اما در [[روایات]] معتبره [[شیعه]] از ابدال ذکری نشده. فقط از [[خالد بن هیثم فارسی]] که از حیث وثاقت مجهول الحال است آمده که وی از [[امام رضا|حضرت رضا]] {{ع}} پرسید: مردم بر این عقیدهاند که در زمین، ابدالی وجود دارند، اینها کیانند؟ حضرت فرمود: راست میگویند. ابدال اوصیایند که خداوند چون انبیاء را از زمین برداشت، اینها را بدل آنها قرار داد<ref>سفینة البحار، ماده بدل. </ref>. در مجمع البحرین آمده که ابدال قومی باشند که خداوند، زمین را به وجود آنها استوار دارد و آنها هفتاد نفرند. چهل تن آنها در شام و سی نفر دیگر در جاهای دیگرند؛ چون یکی از آنها بمیرد، فرد دیگری به جای او بیاید<ref>مجمع البحرین، ماده بدل. </ref>. | |||
::::::در بحارالانوار نیز آمده است که: از یاران [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در شام هستند که هنگام ظهور حضرت، خود را به مکه میرسانند و با آن حضرت [[بیعت]] میکنند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۷. </ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۸
ابدال چه کسانی هستند؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / عصر ظهور امام مهدی |
مدخل اصلی | یاران امام مهدی |
مدخل وابسته | ؟ |
ابدال چه کسانی هستند؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوینسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در اینباره گفته است:
- «اینان یاران با وفای حضرت مهدی (ع) میباشند که در شام و در هنگام ظهور حضرت خود را به مکه میرسانند و با آن حضرت بیعت میکنند[۱].
- معنای ابدال چنانکه مرحوم طریحی در مجمع البحرین میگوید آنان جمعی از صالحان میباشند که در روی زمین هستند وقتی یکی از آنان فوت کرد خداوند بدل او شخص صالح دیگری را جایگزین او میکند اینها ۴۷ نفر در شام و یا ۳۰ نفر در جای دیگر هستند[۲].
- و در روایتی است که از حضرت رضا از ابدال سؤال شد حضرت فرمودند: ابدال اوصیای پیامبران هستند[۳].
- و حضرت علی (ع) در روایتی دیگر آنان را اهل شام معرفی میفرمایند[۴]»[۵].
پاسخهای دیگر
۱. حجت الاسلام و المسلمین مروجی طبسی؛ |
---|
|
۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
---|
|
۳. آقای تونهای؛ |
---|
|
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ المجالس السنیه، جزء ۵، ص ۶۹۹ و بحار ج ۵۲، ص ۳۴۷ و ۳۳۴.
- ↑ مجمع البحرین، مادة(بدل).
- ↑ سفینه، ماده بدل.
- ↑ مجمع البحرین، ماده عصب.
- ↑ دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۱۵.
- ↑ مجمع البحرین، ص ۴۲۵، ماده بدل.
- ↑ همان.
- ↑ سفینه البحار، ج ۱، ص ۶۴.
- ↑ همان.
- ↑ سفینه البحار، ج ۱، ص ۶۴.
- ↑ مفاتیح الجنان، ص ۲۶۴.
- ↑ فردوس الاخبار ج ۱، ص ۱۱۹.
- ↑ همان، ج ۲، ص ۸۴.
- ↑ المعجم الکبیر، ج ۱۰، ص ۲۲۴.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳.
- ↑ مسند احمد بن حنبل، ج ۵، ص ۳۲۲.
- ↑ المعجم الکبیر طبرانی، ج ۱۰، ص ۲۲۴.
- ↑ مجمع البحرین ، ص ۴۲۵.
- ↑ سفینه البحار، ج ۱، ص ۲۸.
- ↑ فردوس الاخبار، ج ۱، ص ۱۱۹.
- ↑ فوائد الاصول، ص ۶۹.
- ↑ المعجم الکبیر، ج ۱، ص ۲۲۴.
- ↑ فردوس الاخبار، ج ۲، ص ۸۴.
- ↑ حلیة الاولیاء، ج ۱، ص ۸.
- ↑ معجم الکبیر، ج ۱۰، ص ۲۲۴.
- ↑ مجمع البحرین، ص ۴۲۵.
- ↑ بامداد بشریت، ص ۱۴۱-۱۴۷.
- ↑ ر. ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۱۱، ص ۱۲۵
- ↑ علی اکبر دهخدا، لغتنامه، ابدال
- ↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگنامه مهدویت، ص:۳۱-۳۲.
- ↑ خلیل بن احمد، العین، ج ۸، ص ۴۵
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ج ۵، ص ۳۱۹
- ↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگنامه مهدویت، ص:۳۱-۳۲.
- ↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸؛ مسند ابی یعلی، ج ۱۲، ص ۲۷۰؛ صحیح ابن حبان، ج ۱۵، ص ۱۵۹؛ ابن ابی شیبه، کتاب المصنف، ح ۱۹۰۷۰؛ صنعانی، المصنف، ح ۲۰۷۶۹
- ↑ " صَدَقُوا الْأَبْدَالُ هُمُ الْأَوْصِيَاءُ جَعَلَهُمُ اللَّهُ فِي الْأَرْضِ بَدَلَ الْأَنْبِيَاءِ إِذَا رَفَعَ الْأَنْبِيَاءَ وَ خَتَمَ بِمُحَمَّد"؛ طبرسی، الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۳۷
- ↑ سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص: ۳۱.
- ↑ کنز العمال، ج ۱۲، ص ۱۸۸.
- ↑ همان.
- ↑ سفینة البحار، ماده بدل.
- ↑ مجمع البحرین، ماده بدل.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۷.
- ↑ موعودنامه، ص ۵۳.