امام مهدی چند غیبت داشته‌اند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
| تصویر            = 7626626268.jpg
| تصویر            = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر      = 200px
| اندازه تصویر      = 200px
| نمایه وابسته     =  
| مدخل بالاتر     = [[مهدویت]] / [[ غیبت امام مهدی]]
| مدخل اصلی         = [[مهدویت]]
| مدخل اصلی   = [[کلیات غیبت امام مهدی]]
| موضوعات وابسته    =  
| مدخل وابسته    = ؟
 
| پاسخ‌دهنده        =
| پاسخ‌دهنده        =
| پاسخ‌دهندگان      = [[سید جعفر موسوی‌نسب]] ؛ [[بهروز محمدی]] ؛ [[نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»]] ؛ [[نویسندگان کتاب «نگین آفرینش»]]
| پاسخ‌دهندگان      = [[سید محمد صدر]] ؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب]] ؛ [[بهروز محمدی]] ؛ [[ابراهیم شفیعی سروستانی]] ؛ [[نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»]] ؛ [[نویسندگان کتاب «نگین آفرینش»]]
}}
}}
'''[[امام مهدی]]{{ع}} چند [[غیبت]] داشته‌اند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
'''[[امام مهدی]]{{ع}} چند [[غیبت]] داشته‌اند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
خط ۱۷: خط ۱۸:


== پاسخ نخست==
== پاسخ نخست==
[[پرونده:1368171.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید محمد صدر]]]]
::::::آیت‌ الله شهید '''[[سید محمد صدر]]''' در کتاب ''«[[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
::::::«بدون شک [[حضرت مهدی]] {{ع}} دو گونه [[غیبت]] داشته است و این از عقاید روشن مذهب شیعه، و بلکه از مسلمات و بدیهیاتی است که تردیدبردار نیست. برخی از دانشمندان اهل سنت نیز در این مسأله با [[شیعیان]] همفکری دارند.
::::::در متون حدیثی هر دو گروه [[شیعه]] و سنی روایاتی در این باره وارد شده است.
::::::سید برزنجی‏<ref>الاشاعة لا شراط الساعه، ۹۲.</ref> از حضرت ابا عبد الله الحسین {{ع}} روایت کرده است که آن حضرت فرموده است: برای صاحب این امر ([[حضرت مهدی]] {{ع}}) دو [[غیبت]] است که یکی از آن دو به‌قدری به درازا کشد که برخی گویند وی مرده است، و گروهی گویند او از بین رفته است. بر جایگاه و محل سکونتش نه از اولیاء و نه از دیگران، بجز آن کس که عهده‌دار کارهای شخصی آن حضرت می‌‏باشد، کسی آگاه نیست. و نعمانی‏<ref>غیبت نعمانی، ۱۷۰.</ref> در کتاب خویش از [[اسحاق بن عمار]] آورده که وی گفته است: از حضرت [[امام صادق|جعفر بن محمد الصادق]] {{ع}} شنیدم که می‏‌فرمود: برای [[قائم]] دو [[غیبت]] است که یکی طولانی و دیگری کوتاه است. در یکی جایگاه حضرت را فقط [[شیعیان]] مخصوص می‏‌دانند و در دیگری مکانش را بجز خدمتگزار ویژه‏‌اش کسی نمی‌‏داند. و همو<ref>غیبت نعمانی، ۱۷۱.</ref> از [[ابراهیم بن عمر الکناسی]] نقل کرده است که وی گوید: از [[امام باقر|حضرت باقر]] {{ع}} شنیدم که می‌‏فرمود: صاحب این امر را دو [[غیبت]] است. و نیز<ref>همان کتاب، ۱۷۲- ۱۷۳.</ref> از [[ابو بصیر]] روایت کند که گوید: خدمت [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}} عرض کردم که [[امام باقر]] {{ع}} می‏‌فرمود که برای [[قائم آل محمد]] {{عم}} دو [[غیبت]] است که یکی از دیگری طولانی‌‏تر است. فرمود: آری ... این روایت را طبرسی نیز در کتاب اعلام الوری‏<ref>ص ۴۱۶.</ref> نقل کرده است. و همچنین [[نعمانی]] از [[محمد بن مسلم ثقفی]] روایت کرده است که می‌‏گوید: از [[امام باقر|حضرت باقر]] {{ع}} شنیدم که می‌‏فرمود: برای [[قائم]] دو [[غیبت]] است که در یکی از آنها چنین گفته می‏شود که آن حضرت از بین رفته و معلوم نیست در کدام دره‏ای به سر می‌‏برد<ref>غیبت نعمانی، ۱۷۳. این‌گونه کلمات نه بدان معنی است که مکان زندگی حضرت در بیابان‌‏ها و دره‌‏ها است بلکه کنایه از انکار مردم نسبت به وجود حضرت است که چون دوران غیبت طولانی می‏‌شود مردم به شک و تردید افتاده و می‌‏گویند: پس او کجا است؟! در کدام کوه و دشت به سر می‌‏برد و در حرکت است؟</ref> و نیز<ref>غیبت نعمانی، ۱۷۳.</ref> از [[مفضل بن عمر]] نقل می‏‌کند که از [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}} شنیدم که می‌‏فرمود: برای صاحب این امر دو [[غیبت]] است. در یکی به سوی خانواده خود بر می‏‌گردد و در دیگری گفته می‏شود که از دنیا رفته و معلوم نیست در کدام دره‏ای ناپدید شده است.
::::::[[شیخ طوسی]]‏<ref>غیبت شیخ، ۹۰.</ref> از [[حازم بن حبیب]] از [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}} این‏ روایت را نقل کرده است که حضرت به او فرمود: ای حازم برای صاحب این امر دو [[غیبت]] است، در دومی آشکار می‌‏شود، اگر کسی نزد تو آمد و گفت که دستش را از روی خاک قبر او تکانیده باور مکن و از او مپذیر. این بود نمونه‌‏ای از روایات و اخبار بسیاری که در این زمینه رسیده است و برای اثبات تاریخی این مسأله کافی است»<ref>[[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۱۶، ۱۷.</ref>.
==پاسخ‌های دیگر==
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۱. مرتضی مطهری؛}}
[[پرونده:600.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[مرتضی مطهری]]]]
[[پرونده:600.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[مرتضی مطهری]]]]
::::::آقای '''[[بهروز محمدی]]''' در کتاب ''«[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|مهدویت]]»'' (ج۱۰ ''«[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|چلچراغ حکمت]]»''؛ برگرفته از آثار [[شهید مطهری]]) در این‌باره گفته‌ است:
::::::آقای '''[[بهروز محمدی]]''' در کتاب ''«[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|مهدویت]]»'' (ج۱۰ ''«[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|چلچراغ حکمت]]»''؛ برگرفته از آثار [[شهید مطهری]]) در این‌باره گفته‌ است:
خط ۲۲: خط ۳۳:
::::::[[غیبت صغرا]] نزدیک به هفتاد سال به طول انجامید بعضی [[غیبت]] را از هنگام ولادت می‌دانند؛ چرا که در آن دوران هم [[امام مهدی]]{{ع}} حضور آنچنانی نداشت. در این دوران [[امام مهدی]]{{ع}}  به واسطۀ نایبان خاص خود، یعنی [[عثمان بن سعید]]، [[محمد بن عثمان بن سعید]]، [[حسین بن روح نوبختی]]، و [[علی بن محمد سمری]] با شیعیان ارتباط داشته و به مسائل و مشکلات شیعیان رسیدگی می‌کرد و بدین‌سان شیعیان آمادگی ورود به عصر [[غیبت کبرا]] را یافتند.
::::::[[غیبت صغرا]] نزدیک به هفتاد سال به طول انجامید بعضی [[غیبت]] را از هنگام ولادت می‌دانند؛ چرا که در آن دوران هم [[امام مهدی]]{{ع}} حضور آنچنانی نداشت. در این دوران [[امام مهدی]]{{ع}}  به واسطۀ نایبان خاص خود، یعنی [[عثمان بن سعید]]، [[محمد بن عثمان بن سعید]]، [[حسین بن روح نوبختی]]، و [[علی بن محمد سمری]] با شیعیان ارتباط داشته و به مسائل و مشکلات شیعیان رسیدگی می‌کرد و بدین‌سان شیعیان آمادگی ورود به عصر [[غیبت کبرا]] را یافتند.
::::::پس از مرحلۀ [[غیبت صغرا]]، از سال ۳۲۹ [[غیبت کبرای]] حضرت آغاز گردید. که ارتباط [[امام]] با مردم در همین حد نیز قطع شد و مردم مواظف بودند، در امور خود به نایبان عام آن حضرت (فقیهان جامع شرایط) رجوع کنند. این مقطع زمانی، میدان بزرگ‌ترین آزمایش‌های انسان‌ها و غربال مؤمنان بوده و مردم نیز در این دروان افزون بر تکالیف شرعی، تکالیفی دارند که مهم‌ترین آنها [[انتظار فرج]] است<ref>یادداشت‌های ج۹، ص۳۹۵.</ref>. آن‌گاه که مشیت الهی با ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} تحقق گیرد، امام از پس پردۀ غیبت به در خواهد آمد»<ref>[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)| چلچراغ حکمت ج۱۰]]، ص۳۳، ۳۴.</ref>.
::::::پس از مرحلۀ [[غیبت صغرا]]، از سال ۳۲۹ [[غیبت کبرای]] حضرت آغاز گردید. که ارتباط [[امام]] با مردم در همین حد نیز قطع شد و مردم مواظف بودند، در امور خود به نایبان عام آن حضرت (فقیهان جامع شرایط) رجوع کنند. این مقطع زمانی، میدان بزرگ‌ترین آزمایش‌های انسان‌ها و غربال مؤمنان بوده و مردم نیز در این دروان افزون بر تکالیف شرعی، تکالیفی دارند که مهم‌ترین آنها [[انتظار فرج]] است<ref>یادداشت‌های ج۹، ص۳۹۵.</ref>. آن‌گاه که مشیت الهی با ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} تحقق گیرد، امام از پس پردۀ غیبت به در خواهد آمد»<ref>[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)| چلچراغ حکمت ج۱۰]]، ص۳۳، ۳۴.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}


==پاسخ‌های دیگر==
{{جمع شدن|۲. آیت‌الله حکیم؛}}
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۱. آیت‌الله حکیم؛}}
[[پرونده:11518.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید منذر حکیم]]]]
[[پرونده:11518.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید منذر حکیم]]]]
::::::آیت‌الله '''[[سید منذر حکیم]]'''، در مقاله ''«[[غیبت حضرت مهدی (مقاله)|غیبت حضرت مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آیت‌الله '''[[سید منذر حکیم]]'''، در مقاله ''«[[غیبت حضرت مهدی (مقاله)|غیبت حضرت مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۳۱: خط ۴۱:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۲. سید جعفر موسوی‌نسب؛}}
{{جمع شدن|۳. سید جعفر موسوی‌نسب؛}}
[[پرونده:13681056.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید جعفر موسوی‌نسب]]]]
[[پرونده:13681056.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید جعفر موسوی‌نسب]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۴۵: خط ۵۵:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۳. آقای دکتر شفیعی سروستانی؛}}
{{جمع شدن|۴. آقای دکتر شفیعی سروستانی؛}}
[[پرونده:13681061.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]]]
[[پرونده:13681061.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]]]
::::::آقای دکتر '''[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]'''، در کتاب ''«[[پرسش از موعود (کتاب)|پرسش از موعود]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای دکتر '''[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]'''، در کتاب ''«[[پرسش از موعود (کتاب)|پرسش از موعود]]»'' در این‌باره گفته است:
خط ۵۵: خط ۶۵:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۴. نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»؛}}
{{جمع شدن|۵. نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»؛}}
[[پرونده:1402.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
[[پرونده:1402.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
خط ۶۸: خط ۷۸:
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{جمع شدن|۵. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛}}
{{جمع شدن|۶. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛}}
[[پرونده:991395.jpg|بندانگشتی|100px|right|]]
[[پرونده:991395.jpg|بندانگشتی|100px|right|]]
::::::نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
::::::نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
خط ۱۰۱: خط ۱۱۱:
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:(اث): پرسش‌هایی با ۴ پاسخ]]
[[رده:(اخ): پرسش‌هایی با ۷ پاسخ]]
[[رده:(اث): پرسش‌های مهدویت با ۴ پاسخ]]
[[رده:(اخ): پرسش‌های مهدویت با ۷ پاسخ]]

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۵۵

الگو:پرسش غیرنهایی

امام مهدی چند غیبت داشته‌اند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی
مدخل اصلیکلیات غیبت امام مهدی
مدخل وابسته؟

امام مهدی(ع) چند غیبت داشته‌اند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

سید محمد صدر
آیت‌ الله شهید سید محمد صدر در کتاب «تاریخ غیبت کبری» در این‌باره گفته‌ است:
«بدون شک حضرت مهدی (ع) دو گونه غیبت داشته است و این از عقاید روشن مذهب شیعه، و بلکه از مسلمات و بدیهیاتی است که تردیدبردار نیست. برخی از دانشمندان اهل سنت نیز در این مسأله با شیعیان همفکری دارند.
در متون حدیثی هر دو گروه شیعه و سنی روایاتی در این باره وارد شده است.
سید برزنجی‏[۱] از حضرت ابا عبد الله الحسین (ع) روایت کرده است که آن حضرت فرموده است: برای صاحب این امر (حضرت مهدی (ع)) دو غیبت است که یکی از آن دو به‌قدری به درازا کشد که برخی گویند وی مرده است، و گروهی گویند او از بین رفته است. بر جایگاه و محل سکونتش نه از اولیاء و نه از دیگران، بجز آن کس که عهده‌دار کارهای شخصی آن حضرت می‌‏باشد، کسی آگاه نیست. و نعمانی‏[۲] در کتاب خویش از اسحاق بن عمار آورده که وی گفته است: از حضرت جعفر بن محمد الصادق (ع) شنیدم که می‏‌فرمود: برای قائم دو غیبت است که یکی طولانی و دیگری کوتاه است. در یکی جایگاه حضرت را فقط شیعیان مخصوص می‏‌دانند و در دیگری مکانش را بجز خدمتگزار ویژه‏‌اش کسی نمی‌‏داند. و همو[۳] از ابراهیم بن عمر الکناسی نقل کرده است که وی گوید: از حضرت باقر (ع) شنیدم که می‌‏فرمود: صاحب این امر را دو غیبت است. و نیز[۴] از ابو بصیر روایت کند که گوید: خدمت حضرت صادق (ع) عرض کردم که امام باقر (ع) می‏‌فرمود که برای قائم آل محمد (ع) دو غیبت است که یکی از دیگری طولانی‌‏تر است. فرمود: آری ... این روایت را طبرسی نیز در کتاب اعلام الوری‏[۵] نقل کرده است. و همچنین نعمانی از محمد بن مسلم ثقفی روایت کرده است که می‌‏گوید: از حضرت باقر (ع) شنیدم که می‌‏فرمود: برای قائم دو غیبت است که در یکی از آنها چنین گفته می‏شود که آن حضرت از بین رفته و معلوم نیست در کدام دره‏ای به سر می‌‏برد[۶] و نیز[۷] از مفضل بن عمر نقل می‏‌کند که از حضرت صادق (ع) شنیدم که می‌‏فرمود: برای صاحب این امر دو غیبت است. در یکی به سوی خانواده خود بر می‏‌گردد و در دیگری گفته می‏شود که از دنیا رفته و معلوم نیست در کدام دره‏ای ناپدید شده است.
شیخ طوسی[۸] از حازم بن حبیب از حضرت صادق (ع) این‏ روایت را نقل کرده است که حضرت به او فرمود: ای حازم برای صاحب این امر دو غیبت است، در دومی آشکار می‌‏شود، اگر کسی نزد تو آمد و گفت که دستش را از روی خاک قبر او تکانیده باور مکن و از او مپذیر. این بود نمونه‌‏ای از روایات و اخبار بسیاری که در این زمینه رسیده است و برای اثبات تاریخی این مسأله کافی است»[۹].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. الاشاعة لا شراط الساعه، ۹۲.
  2. غیبت نعمانی، ۱۷۰.
  3. غیبت نعمانی، ۱۷۱.
  4. همان کتاب، ۱۷۲- ۱۷۳.
  5. ص ۴۱۶.
  6. غیبت نعمانی، ۱۷۳. این‌گونه کلمات نه بدان معنی است که مکان زندگی حضرت در بیابان‌‏ها و دره‌‏ها است بلکه کنایه از انکار مردم نسبت به وجود حضرت است که چون دوران غیبت طولانی می‏‌شود مردم به شک و تردید افتاده و می‌‏گویند: پس او کجا است؟! در کدام کوه و دشت به سر می‌‏برد و در حرکت است؟
  7. غیبت نعمانی، ۱۷۳.
  8. غیبت شیخ، ۹۰.
  9. تاریخ غیبت کبری، ص۱۶، ۱۷.
  10. یادداشت‌های ج۹، ص۳۹۵.
  11. چلچراغ حکمت ج۱۰، ص۳۳، ۳۴.
  12. همان، ص ۳۱-۴۳
  13. ر.ک: لطف الله صافی گلپایگانی، منتخب الأثر في الأمام الثاني عشراعي في مخ الأثر في الأمام الثاني عشر (ع)، فصل دوم، باب های ۲۶، ۲۹، ۳۲ ، ۳۳ ۳۸ و ۴۷؛ فصل نهم، باب او فصل دهم، باب ۵
  14. حکیم، سید منذر، غیبت حضرت مهدی، ص:۱۶۱ - ۱۶۲.
  15. ر.ک: محمد رضا حکیمى، خورشید مغرب،(دفتر نشر فرهنگ اسلامى)، ص ۴۲ و ۴۳.
  16. علامه مجلسى قدّس سرّه، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۵.
  17. دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۱۸۳، ۱۸۴.
  18. محمد بن حسن طوسی (شیخ طوسی)، کتاب الغیبه، تهران، مکتبه نینوی الحدیثه، بی تا، ص ۲۶۱.
  19. فضل بن حسن طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، چاپ اول، قم، مؤسسه آل البیت (ع) لإحیاء التراث، ۱۴۱۷ ه.ق، ج ۲، ص ۲۵۹.
  20. محمد بن ابراهیم نعمانی، کتاب الغیبه، تهران، مکتبة الصدوق، بی‌تا، صص ۱۷۱ و ۱۷۲.
  21. محمد بن ابراهیم نعمانی، کتاب الغیبه، تهران، مکتبة الصدوق، بی‌تا، ص۱۷۳.
  22. محمد بن ابراهیم نعمانی، کتاب الغیبه، تهران، مکتبة الصدوق، بی‌تا، ص ۱۷۴.
  23. شفیعی سروستانی؛ ابراهیم، پرسش از موعود، ص ۱۱-۱۳.
  24. حضرت مهدی(ع) فرمود: " أَمَّا الْحَوَادِثُ‏ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى‏ رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ‏ حُجَّتِي‏ عَلَيْكُمْ‏ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِم‏‏‏‏‏‏‏ ‏"؛ اما در حوادثی که پیش می‌آید، به راویان حدیث ما مراجعه کنید؛ زیرا آنان حجت من بر شمایند..»، بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۸۱.
  25. آفتاب مهر، ج۱، ص ۱۳۲-۱۳۳.
  26. متن نامه‌ها –که به توقیعات مشهور است- در کتاب‌های علمای شیعه موجود است؛ از جمله: بحار الانوار، ج ۵۳، باب ۳۱، ص ۱۵۰ – ۱۹۷.
  27. غیبت طوسی، ح ۳۱۹، ص ۳۵۷.
  28. غیبت طوسی، فصل ۶، ح ۳۱۷، ص ۳۵۵.
  29. یبت طوسی، فصل ۶، ح ۳۶۵، ص ۳۹۵.
  30. " وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ‏ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى‏ رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ‏ حُجَّتِي‏ عَلَيْكُمْ‏ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ‏ عَلَيْهِم‏‏‏‏‏‏"؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۴۵، ح ۳، ص۲۳۶.
  31. احتجاج، ج ۱، ح ۱۱، ص ۱۵.
  32. بالادستان، محمد امین؛ حائری‌‎پور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۱۰۱ - ۱۰۵.