آیا امام مهدی به کارهای خوب و بد ما آگاهی دارد؟ این منافی با ستارالعیوب بودن خداوند نیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر'''[[رحیم کارگر]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر'''[[رحیم کارگر]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«در پاسخ این سؤال، بیان چند نکته ضروری است: | ::::::«در پاسخ این سؤال، بیان چند نکته ضروری است: | ||
:::::#گواه و شاهد بودن [[پیامبر]] {{صل}} و [[امامان]] [[معصوم]] بر رفتارهای مردم، در آیاتی از قرآن کریم بیان شده است؛ از جمله: {{متن قرآن|فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلاء شَهِيدًا | :::::#گواه و شاهد بودن [[پیامبر]] {{صل}} و [[امامان]] [[معصوم]] بر رفتارهای مردم، در آیاتی از قرآن کریم بیان شده است؛ از جمله: {{متن قرآن|فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلاء شَهِيدًا}}<ref>«حال آنان چگونه است، در روزی که از هرامتی شاهد و گواهی بر اعمالشان میآوریم و تو را نیز بر آنان گواه خواهیم آورد» سوره نسا آیه ۴۱</ref> افزون بر فرشتگان (نویسندگان رفتارها)، اعضا و جوارح انسان، زمان و مکان، پیامبران و معصومین نیز از جمله گواهان یادشده در آیه شریفه می‌باشند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج ۳، ص ۸۹</ref> مراد از [[شهادت]] و گواهی یادشده در آیه، آگاهی از حقایق و ژرفای رفتارهای مردم در دنیا، از جهت نیل به نیکبختی یا تیرهروزی، پذیرفته شدن یا رد شدن در پیشگاه الهی، امتحان فرمانبری یا سرپیچی از احکام الهی و سپس گواهی دادن بر آن در روز قیامت است. آنگاه که خداوند از بسیاری -از جمله [[پیامبر]] و [[معصومین]] {{عم}}- گواهی میطلبد<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ج 1، ص 321.</ref>. | ||
:::::#با توجه به مطالب یادشده، مراد از گواه بودن [[امام مهدی|امام زمان]] بر رفتارهای ما، آگاهی از اعمال ما است و منظور از دیدن اعمال، دیدن با چشم دل است، نه چشم سر؛ همچنانکه خداوند ناظر و آگاه بر اعمال است، بدون اینکه چشم مادی داشته باشد. امام زمان {{ع}} چشم خدا در میان انسانها است {{عربی|السلام علیک یا عین الله فی خلقه}}<ref>مفاتیح الجنان، ص ۱۰۶ و ۹۹۲</ref> و بر کل هستی و همه جوامع انسانی، اشراف و نظارت کامل دارد {{عربی|و عینک الناظرة باذنک}}<ref>مفاتیح الجنان، ص ۱۰۶ و ۹۹۲</ref>. | :::::#با توجه به مطالب یادشده، مراد از گواه بودن [[امام مهدی|امام زمان]] بر رفتارهای ما، آگاهی از اعمال ما است و منظور از دیدن اعمال، دیدن با چشم دل است، نه چشم سر؛ همچنانکه خداوند ناظر و آگاه بر اعمال است، بدون اینکه چشم مادی داشته باشد. امام زمان {{ع}} چشم خدا در میان انسانها است {{عربی|السلام علیک یا عین الله فی خلقه}}<ref>مفاتیح الجنان، ص ۱۰۶ و ۹۹۲</ref> و بر کل هستی و همه جوامع انسانی، اشراف و نظارت کامل دارد {{عربی|و عینک الناظرة باذنک}}<ref>مفاتیح الجنان، ص ۱۰۶ و ۹۹۲</ref>. | ||
:::::#براساس [[روایات]] مختلف و تفاسیر، اعمال و تقدیرات انسانها هرسال -در [[شب قدر]] و توسط [[ملائکه]] و روح- بر [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} عرضه می‌شود و او از همه آنها مطلع است. امام {{ع}}، همچون پدری مهربان، از شیعیان خود مراقبت میکند و در لحظات سرنوشتساز، با شیوههای مختلف به یاری آنها میشتابد و چنانکه در توقیع شریف آن حضرت به شیخ مفید آمده است: ما بر اخبار و احوال شما، آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع و احوال شما، بر ما پوشیده و مخفی نیست<ref>{{عربی|فانّا نحیط علما بانبائکم و لا یعزب عنّا شیء من أخبارکم}}؛ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۵۹۶.</ref> [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} در حدیثی در این‌باره میفرماید: {{عربی|لیس یغیب عنّا مؤمن فی شرق الارض و لا فی غربها}}<ref>«هیچ مؤمنی در شرق و غرب زمین، از نظر ما غایب نیست» یوم الخلاص، ج ۲، ص ۶۴۸</ref> [[امام صادق]] {{ع}} نیز فرموده است: آسمان و زمین در نزد امام، چون پاره گردویی حاضر و نمایان است<ref>{{عربی|انّ الدنیا لتمثّل للامام مثل خلقة الجوز فلا یعزب عنه شیء}}؛ اختصاص، ص ۲۱۷</ref> در واقع براساس احادیثی که تفسیر سوره قدر و آیات آغازین سوره دخان ... وجود دارد؛ فهمیده می‌شود که فرشتگان در [[شب قدر]]، مقدّرات یکساله را به نزد ولی مطلق زمان میآورند و بر او عرضه میدارند و به او تسلیم میکنند. این واقعیت همواره بوده و خواهد بود. در روزگار [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} محل نزول فرشتگان شب قدر، [[پیامبر خاتم|حضرت محمد مصطفی]] {{صل}} بوده است. براساس دلایل معتبر و احادیث وارده از سوی [[اهل بیت]] {{عم}} و [[اهل سنت]]، پس از رحلت [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}}، شب قدر همچنان وجود دارد<ref>ر. ک: اصول کافی،( کتاب الحجه، باب فی شأن انا انزلناه ...)، ح۵ و ۷</ref> و این مقام شایسته جانشینان واقعی [[پیامبر]] است. [[امام علی]] {{ع}} درباره این دو واقعیت بزرگ میفرماید: شب قدر هرسال هست. در این شب امور همه سال (تقدیرها و سرنوشتها)، فرو فرستاده می‌شود. پس از درگذشت پیامبران، نیز این شب، صاحبانی دارد ...<ref>کافی، تناسب الحجة، ح ۲</ref>. | :::::#براساس [[روایات]] مختلف و تفاسیر، اعمال و تقدیرات انسانها هرسال -در [[شب قدر]] و توسط [[ملائکه]] و روح- بر [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} عرضه می‌شود و او از همه آنها مطلع است. امام {{ع}}، همچون پدری مهربان، از شیعیان خود مراقبت میکند و در لحظات سرنوشتساز، با شیوههای مختلف به یاری آنها میشتابد و چنانکه در توقیع شریف آن حضرت به شیخ مفید آمده است: ما بر اخبار و احوال شما، آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع و احوال شما، بر ما پوشیده و مخفی نیست<ref>{{عربی|فانّا نحیط علما بانبائکم و لا یعزب عنّا شیء من أخبارکم}}؛ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۵۹۶.</ref> [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} در حدیثی در این‌باره میفرماید: {{عربی|لیس یغیب عنّا مؤمن فی شرق الارض و لا فی غربها}}<ref>«هیچ مؤمنی در شرق و غرب زمین، از نظر ما غایب نیست» یوم الخلاص، ج ۲، ص ۶۴۸</ref> [[امام صادق]] {{ع}} نیز فرموده است: آسمان و زمین در نزد امام، چون پاره گردویی حاضر و نمایان است<ref>{{عربی|انّ الدنیا لتمثّل للامام مثل خلقة الجوز فلا یعزب عنه شیء}}؛ اختصاص، ص ۲۱۷</ref> در واقع براساس احادیثی که تفسیر سوره قدر و آیات آغازین سوره دخان ... وجود دارد؛ فهمیده می‌شود که فرشتگان در [[شب قدر]]، مقدّرات یکساله را به نزد ولی مطلق زمان میآورند و بر او عرضه میدارند و به او تسلیم میکنند. این واقعیت همواره بوده و خواهد بود. در روزگار [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} محل نزول فرشتگان شب قدر، [[پیامبر خاتم|حضرت محمد مصطفی]] {{صل}} بوده است. براساس دلایل معتبر و احادیث وارده از سوی [[اهل بیت]] {{عم}} و [[اهل سنت]]، پس از رحلت [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}}، شب قدر همچنان وجود دارد<ref>ر. ک: اصول کافی،( کتاب الحجه، باب فی شأن انا انزلناه ...)، ح۵ و ۷</ref> و این مقام شایسته جانشینان واقعی [[پیامبر]] است. [[امام علی]] {{ع}} درباره این دو واقعیت بزرگ میفرماید: شب قدر هرسال هست. در این شب امور همه سال (تقدیرها و سرنوشتها)، فرو فرستاده می‌شود. پس از درگذشت پیامبران، نیز این شب، صاحبانی دارد ...<ref>کافی، تناسب الحجة، ح ۲</ref>. | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۲۹
| آیا امام مهدی به کارهای خوب و بد ما آگاهی دارد؟ این منافی با ستارالعیوب بودن خداوند نیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
آیا امام مهدی به کارهای خوب و بد ما آگاهی دارد؟ این منافی با ستارالعیوب بودن خداوند نیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین دکتررحیم کارگر، در کتاب «مهدویت پیش از ظهور» در این‌باره گفته است:
- «در پاسخ این سؤال، بیان چند نکته ضروری است:
- گواه و شاهد بودن پیامبر (ص) و امامان [[معصوم]] بر رفتارهای مردم، در آیاتی از قرآن کریم بیان شده است؛ از جمله:
فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلاء شَهِيدًا
[۱] افزون بر فرشتگان (نویسندگان رفتارها)، اعضا و جوارح انسان، زمان و مکان، پیامبران و معصومین نیز از جمله گواهان یادشده در آیه شریفه می‌باشند[۲] مراد از شهادت و گواهی یادشده در آیه، آگاهی از حقایق و ژرفای رفتارهای مردم در دنیا، از جهت نیل به نیکبختی یا تیرهروزی، پذیرفته شدن یا رد شدن در پیشگاه الهی، امتحان فرمانبری یا سرپیچی از احکام الهی و سپس گواهی دادن بر آن در روز قیامت است. آنگاه که خداوند از بسیاری -از جمله پیامبر و معصومین (ع)- گواهی میطلبد[۳]. - با توجه به مطالب یادشده، مراد از گواه بودن امام زمان بر رفتارهای ما، آگاهی از اعمال ما است و منظور از دیدن اعمال، دیدن با چشم دل است، نه چشم سر؛ همچنانکه خداوند ناظر و آگاه بر اعمال است، بدون اینکه چشم مادی داشته باشد. امام زمان (ع) چشم خدا در میان انسانها است السلام علیک یا عین الله فی خلقه[۴] و بر کل هستی و همه جوامع انسانی، اشراف و نظارت کامل دارد و عینک الناظرة باذنک[۵].
- براساس روایات مختلف و تفاسیر، اعمال و تقدیرات انسانها هرسال -در شب قدر و توسط ملائکه و روح- بر امام زمان (ع) عرضه می‌شود و او از همه آنها مطلع است. امام (ع)، همچون پدری مهربان، از شیعیان خود مراقبت میکند و در لحظات سرنوشتساز، با شیوههای مختلف به یاری آنها میشتابد و چنانکه در توقیع شریف آن حضرت به شیخ مفید آمده است: ما بر اخبار و احوال شما، آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع و احوال شما، بر ما پوشیده و مخفی نیست[۶] حضرت علی (ع) در حدیثی در این‌باره میفرماید: لیس یغیب عنّا مؤمن فی شرق الارض و لا فی غربها[۷] امام صادق (ع) نیز فرموده است: آسمان و زمین در نزد امام، چون پاره گردویی حاضر و نمایان است[۸] در واقع براساس احادیثی که تفسیر سوره قدر و آیات آغازین سوره دخان ... وجود دارد؛ فهمیده می‌شود که فرشتگان در شب قدر، مقدّرات یکساله را به نزد ولی مطلق زمان میآورند و بر او عرضه میدارند و به او تسلیم میکنند. این واقعیت همواره بوده و خواهد بود. در روزگار پیامبر اکرم (ص) محل نزول فرشتگان شب قدر، حضرت محمد مصطفی (ص) بوده است. براساس دلایل معتبر و احادیث وارده از سوی اهل بیت (ع) و اهل سنت، پس از رحلت پیامبر اکرم (ص)، شب قدر همچنان وجود دارد[۹] و این مقام شایسته جانشینان واقعی پیامبر است. امام علی (ع) درباره این دو واقعیت بزرگ میفرماید: شب قدر هرسال هست. در این شب امور همه سال (تقدیرها و سرنوشتها)، فرو فرستاده می‌شود. پس از درگذشت پیامبران، نیز این شب، صاحبانی دارد ...[۱۰].
- روایات عرض اعمال بر امام عصر (ع)، معتبر بوده و منافی با ستّاریت خداوند و معارض با دیگر روایات نیست؛ زیرا امام زمان، واسطه فیض الهی و رابط خلق و خالق است و تمام عنایات و الطاف الهی به جهان، به وساطت و به برکت وجود آن حضرت جاری می‌شود و لازمه اینکه به بهترین وجهی، این وساطت تحقق پذیرد و در مواقع لازم، فیوضات به بندگان برسد، این است که آن حضرت از قابلیتها و افعال همگان باخبر باشد.
- میزان ستّار بودن پروردگار نسبت به هرکس، به تناسب لیاقت، شایستگی و درجات قرب او در پیشگاه الهی است. ازاینرو خداوند برای کافران و فسادگران، پردهپوشی ندارد و ستاریت او نسبت به مؤمنان نیز، به تناسب درجات ایمان آنها، متفاوت است. بنابراین چهبسا بعضی از اعمال مؤمنان مقرّب را از نظر امام زمان (ع) نیز مخفی بدارد و شاید در همین مرتبه است که در قیامت، برخی اعمال را از پیامبر اکرم نیز پوشیده میدارد.
- امامان معصوم (ع) از همه صفات الهی برخوردارند و همه کمالات حق در وجود پاک آنها تجلی یافته است. از جمله این صفات، صفت ستار بودن است. همانگونه که حق تعالی ستار است و بندگان مؤمنش را رسوا نمی‌کند، ولی حق و حجت الهی نیز که مظهر ستاریت حق است، رازدار اسرار و اعمال مردم است و اعمال مؤمنان را برای دیگران فاش نمیسازد. در واقع ستار بودن ولی حق پرتوی از ستار بودن خداوند است و از آن جدا نیست، همانطوری که خود حجت الهی تجلی کمال (و جمال و جلال حق است) و ظهور کامل و تمام عیار صفات حسنای ربوبی است. پس در اینجا دوگانگی وجود ندارد تا منافاتی لازم بیاید»[۱۱].
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «حال آنان چگونه است، در روزی که از هرامتی شاهد و گواهی بر اعمالشان میآوریم و تو را نیز بر آنان گواه خواهیم آورد» سوره نسا آیه ۴۱
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج ۳، ص ۸۹
- ↑ علامه طباطبائی، المیزان، ج 1، ص 321.
- ↑ مفاتیح الجنان، ص ۱۰۶ و ۹۹۲
- ↑ مفاتیح الجنان، ص ۱۰۶ و ۹۹۲
- ↑ فانّا نحیط علما بانبائکم و لا یعزب عنّا شیء من أخبارکم؛ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۵۹۶.
- ↑ «هیچ مؤمنی در شرق و غرب زمین، از نظر ما غایب نیست» یوم الخلاص، ج ۲، ص ۶۴۸
- ↑ انّ الدنیا لتمثّل للامام مثل خلقة الجوز فلا یعزب عنه شیء؛ اختصاص، ص ۲۱۷
- ↑ ر. ک: اصول کافی،( کتاب الحجه، باب فی شأن انا انزلناه ...)، ح۵ و ۷
- ↑ کافی، تناسب الحجة، ح ۲
- ↑ مهدویت پیش از ظهور، ص ۱۷۱، ۱۷۴.