امارة العامه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{علم معصوم}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 25...» ایجاد کرد)
 
خط ۱۷: خط ۱۷:
#اقامه و [[اجرای حدود]] در [[حق الله]] و [[حق الناس]]؛
#اقامه و [[اجرای حدود]] در [[حق الله]] و [[حق الناس]]؛
#[[امامت]] در [[نماز جمعه]] و [[جماعت]]؛
#[[امامت]] در [[نماز جمعه]] و [[جماعت]]؛
#فراهم آوردن امکانات، برای [[مردم]] در جهت انجام [[اعمال]] و [[مناسک]] [[حج]]<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ص ۴۲.</ref>.
#فراهم آوردن امکانات، برای [[مردم]] در جهت انجام [[اعمال]] و [[مناسک]] [[حج]]<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۴۲.</ref>.


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۳

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امارة العامه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

امارة العامه، مقامی بود که از سوی خلیفه، به اشخاص تفویض می‌گردید و به موجب آن، امیر یا والی بر تمامی شهروندان یک شهر و یا یک منطقه حکم می‌راند[۱]. وظایف امیر در امارت عامّه عبارت بود از[۲]:

  1. فرماندهی نیروهای نظامی و استقرار دادن آنها در سرحدّات، برنامه ریزی در تدارکات و پشتیبانی سپاه اسلام، مگر در مواردی که خلیفه، مستقیماً مسئولیت آن را بر عهده گرفته باشد؛
  2. ارائه نظر در احکام شرعی، تعیین قضات و نصب کارگزاران در محلّ مأموریت؛
  3. جمع‌آوری خراج و صدقات و تقسیم آنها میان مستحقان؛
  4. دقت در امور دینی و جلوگیری از تغییر و تبدّل احکام شرعی؛
  5. اقامه و اجرای حدود در حق الله و حق الناس؛
  6. امامت در نماز جمعه و جماعت؛
  7. فراهم آوردن امکانات، برای مردم در جهت انجام اعمال و مناسک حج[۳].

منابع

پانویس

  1. ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۳۹-۳۸؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۳۰؛ تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۷.
  2. تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۷؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۳۴؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۳۰؛ ر.ک: امارة الاستکفاء وامارة الاستیلاء.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۴۲.