ابوالمجبر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نام و نسبت قبیلگی او دانسته نیست. بعضی از منابع، از او با عنوان ابوالمُحَبَّر نیز یاد کرده‌اند<ref>طوسی، ص۸۳؛ هیثمی، ج۸، ص۱۵۷.</ref>. مستند صحابی بودن او، نقل دو روایت از سوی او از رسول خدا{{صل}} است: یکی درباره فضیلت بر عهده گرفتن سرپرستی دو یتیم یا دو سالخورده بی‌سرپرست<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۸۵؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۹۸.</ref> و دیگری درباره عواملی است که سبب مُردن قلب می‌شوند<ref>مفید، ص۳۱۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۷۰.</ref>. از زندگانی او اطلاع دیگری در دست نیست.<ref>[[رسول قلیچ|قلیچ، رسول]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالمجبر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۹۸.</ref> | نام و نسبت قبیلگی او دانسته نیست. بعضی از منابع، از او با عنوان ابوالمُحَبَّر نیز یاد کرده‌اند<ref>طوسی، ص۸۳؛ هیثمی، ج۸، ص۱۵۷.</ref>. مستند [[صحابی]] بودن او، نقل دو [[روایت]] از سوی او از [[رسول خدا]]{{صل}} است: یکی درباره [[فضیلت]] بر عهده گرفتن [[سرپرستی]] دو [[یتیم]] یا دو سالخورده بی‌سرپرست<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۸۵؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۹۸.</ref> و دیگری درباره عواملی است که سبب مُردن [[قلب]] می‌شوند<ref>مفید، ص۳۱۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۷۰.</ref>. از زندگانی او اطلاع دیگری در دست نیست.<ref>[[رسول قلیچ|قلیچ، رسول]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالمجبر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۹۸.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۳۵
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نام و نسبت قبیلگی او دانسته نیست. بعضی از منابع، از او با عنوان ابوالمُحَبَّر نیز یاد کرده‌اند[۱]. مستند صحابی بودن او، نقل دو روایت از سوی او از رسول خدا(ص) است: یکی درباره فضیلت بر عهده گرفتن سرپرستی دو یتیم یا دو سالخورده بی‌سرپرست[۲] و دیگری درباره عواملی است که سبب مُردن قلب می‌شوند[۳]. از زندگانی او اطلاع دیگری در دست نیست.[۴]
منابع
پانویس
- ↑ طوسی، ص۸۳؛ هیثمی، ج۸، ص۱۵۷.
- ↑ طبرانی، ج۲۲، ص۳۸۵؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۹۸.
- ↑ مفید، ص۳۱۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۷۰.
- ↑ قلیچ، رسول، مقاله «ابوالمجبر»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۹۸.