کلثوم بن هدم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[کلثوم بن هدم در تاریخ اسلامی]] - [[کلثوم بن هدم در تراجم و رجال]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۱۳
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
او یکی از انصار باوفا و باگذشت پیامبر خدا(ص) است. وقتی پیامبر اسلام(ص) با پیامبری برانگیخته شد، کلثوم، پیرمردی سالخورده بود و او قبل از هجرت رسول خدایا(ص) از مکه به مدینه مسلمان شد. او در قبا، دهی نزدیک مدینه، منزل داشت. رسول خدا(ص) هنگام ورود به قبا به خانه کلثوم بن هدم وارد شد[۱].
از على(ع) نقل شده: چون پیامبر(ص) به سوی مدینه حرکت کرد، به من فرمان داد تا اماناتی را که از مردم نزد او بود به صاحبانش بسپارم. برای انجام این کار، سه روز در مکه ماندم و امانات را به صاحبانش رسانیدم و سپس راه مدینه را پیش گرفته و در قبا در خانه کلثوم بن هدم به رسول خدا(ص) پیوستم[۲]. رسول اکرم(ص) چهار روز در قبا ماند[۳].[۴]
خانه است یا مسافرخانه؟
سرانجام کلثوم بن هدم
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۴۶۷؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۱۳۷؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۴، ص۱۹۵.
- ↑ السيرة النبوية، ابن هشام، ج۱، ص۴۵۸ و ۴۳۹؛ تاریخ الطبری، طبری، ج۲، ص۳۷۸ و ۳۸۲؛ دلائل النبوة، اصفهانی، ج۳، ص۴۶۴.
- ↑ تاريخ الطبری، طبری، ج۳، ص۳۸۴؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۳، ص۱۳۸۲؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۴، ص۱۹۵. مسجد قبا را عمار یاسر پیش از رسیدن پیامبر(ص) تأسیس کرده بود و اهل سنت (معاویه) چنین نقل کرده‌اند تا انتظار پیامبر(ص) برای رسیدن على(ع) فراموش شود. (یوسفی غروی).
- ↑ اسماعیلی، ابوالحسن، مقاله «کلثوم بن هدم»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۷، ص۱۱۶.