سفک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
آنچه به عنوان {{متن قرآن|سْفِكُ الدِّمَاءَ}} در [[قرآن کریم]] آمده است، [[کشتار]] و [[خونریزی]] به [[انگیزه]] انتقام‌کشی یا تشفی [[قلب]] و خشونت‌گرایی و [[لذت]] از ماجراجویی و سایر انگیزه‌های حیوانی و [[پلید]] است؛ امّا در [[راه]] [[دفاع]] از مرزهای سرزمینی و [[شهر]] و دیار یا [[سرکوب]] [[توطئه]] [[دشمنان]]، [[جهاد]] و [[دفاع مقدس]] [[تشریع]] شده است که ممکن است به کشته‌شدن عده‌ای از دو طرف بینجامد؛ ولی [[انگیزه]] در این [[جنگ‌ها]] [[مقدس]] و با [[سفک]] دماء متفاوت است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۰-۳۴۱.</ref> | آنچه به عنوان {{متن قرآن|سْفِكُ الدِّمَاءَ}} در [[قرآن کریم]] آمده است، [[کشتار]] و [[خونریزی]] به [[انگیزه]] انتقام‌کشی یا تشفی [[قلب]] و خشونت‌گرایی و [[لذت]] از ماجراجویی و سایر انگیزه‌های حیوانی و [[پلید]] است؛ امّا در [[راه]] [[دفاع]] از مرزهای سرزمینی و [[شهر]] و دیار یا [[سرکوب]] [[توطئه]] [[دشمنان]]، [[جهاد]] و [[دفاع مقدس]] [[تشریع]] شده است که ممکن است به کشته‌شدن عده‌ای از دو طرف بینجامد؛ ولی [[انگیزه]] در این [[جنگ‌ها]] [[مقدس]] و با [[سفک]] دماء متفاوت است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۰-۳۴۱.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۵۳
مقدمه
خون ریختن و خونریزی[۱]. اصل آن به معنای روان و جاری کردن (با دشمنی و عداوت)[۲].
﴿أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ﴾[۳].
خونریزی در قرآن کریم منفور داشته شده و فرشتگان به همین دلیل از خداوند درباره خلقت آدم پرسیدند: ﴿أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ﴾[۴]. در منشأ این پرسش فرشتگان دو نظر وجود دارد:
اول اینکه قبل از انسان مخلوقاتی از جن در زمین بوده‌اند که فساد و خونریزی می‌کردند و فرشتگان آنها را دیده بودند.
دوم اینکه فرشتگان می‌دانستند، طبیعت چنین خلقتی از خاک و ماده که دارای اختیار و اراده است، به فساد و خونریزی منجر خواهد شد[۵].
از آنجا که میان قوم بنی‌اسرائیل همواره نزاع و خونریزی وجود داشت، خداوند در تورات از آنان عهد و پیمان گرفت که میان خود به کشتار و خونریزی نپردازند؛ امّا آنان پیمان شکستند و خداوند به این پیمان شکنی آنان را مؤاخذه کرد: ﴿وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ﴾[۶].[۷].
آنچه به عنوان ﴿سْفِكُ الدِّمَاءَ﴾ در قرآن کریم آمده است، کشتار و خونریزی به انگیزه انتقام‌کشی یا تشفی قلب و خشونت‌گرایی و لذت از ماجراجویی و سایر انگیزه‌های حیوانی و پلید است؛ امّا در راه دفاع از مرزهای سرزمینی و شهر و دیار یا سرکوب توطئه دشمنان، جهاد و دفاع مقدس تشریع شده است که ممکن است به کشته‌شدن عده‌ای از دو طرف بینجامد؛ ولی انگیزه در این جنگ‌ها مقدس و با سفک دماء متفاوت است.[۸]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۷۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۴۲.
- ↑ «آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد » سوره بقره، آیه ۳۰.
- ↑ «آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد » سوره بقره، آیه ۳۰.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱، ص۱۲۵.
- ↑ «و (یاد کنید) آنگاه را که از شما پیمان گرفتیم که خون همدیگر را نریزید و یکدیگر را از خانه‌هاتان آواره نسازید سپس اقرار کردید در حالی که خود (بر آن) گواهی می‌دهید» سوره بقره، آیه ۸۴.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱، ص۲۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۴۰-۳۴۱.