ام رعله قشیریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
وی از [[زنان]] با [[فصاحت]] و [[بلاغت]] و از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود که در [[مدینه]] به محضر [[پیامبر خدا]]{{صل}} شرفیاب شد و [[اظهار ایمان]] و ارادت کرد و سپس به [[قوم]] خود بازگشت<ref>اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.</ref> و پس از [[وفات رسول خدا]]{{صل}} و [[شهادت]] [[حضرت]] فاطمۀ زهرا{{س}} باز به [[مدینه]] آمد و نزد [[حضرت علی]]{{ع}} شرفیاب شد و اشعاری در رثای [[پیامبر خدا]]{{صل}} و [[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} خواند و [[اعلان]] [[حزن]] و [[اندوه]] بسیار نمود و سپس [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} را در آغوش کشید و به دور [[مدینه]] گردانید و بسیار [[گریه]] کرد و اشعاری در رثای [[حضرت فاطمه]]{{س}} خواند و حرکت و [[گریه]] او کاری کرد که خانه‌ای از [[انصار]] در [[مدینه]] نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم [[گریه]] شدند<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۷۳.</ref> | وی از [[زنان]] با [[فصاحت]] و [[بلاغت]] و از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود که در [[مدینه]] به محضر [[پیامبر خدا]]{{صل}} شرفیاب شد و [[اظهار ایمان]] و ارادت کرد و سپس به [[قوم]] خود بازگشت<ref>اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.</ref> و پس از [[وفات رسول خدا]]{{صل}} و [[شهادت]] [[حضرت]] فاطمۀ زهرا{{س}} باز به [[مدینه]] آمد و نزد [[حضرت علی]]{{ع}} شرفیاب شد و اشعاری در رثای [[پیامبر خدا]]{{صل}} و [[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} خواند و [[اعلان]] [[حزن]] و [[اندوه]] بسیار نمود و سپس [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} را در آغوش کشید و به دور [[مدینه]] گردانید و بسیار [[گریه]] کرد و اشعاری در رثای [[حضرت فاطمه]]{{س}} خواند و حرکت و [[گریه]] او کاری کرد که خانه‌ای از [[انصار]] در [[مدینه]] نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم [[گریه]] شدند<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۷۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۲
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
وی از زنان با فصاحت و بلاغت و از اصحاب رسول خدا(ص) بود که در مدینه به محضر پیامبر خدا(ص) شرفیاب شد و اظهار ایمان و ارادت کرد و سپس به قوم خود بازگشت[۱] و پس از وفات رسول خدا(ص) و شهادت حضرت فاطمۀ زهرا(س) باز به مدینه آمد و نزد حضرت علی(ع) شرفیاب شد و اشعاری در رثای پیامبر خدا(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) خواند و اعلان حزن و اندوه بسیار نمود و سپس امام حسن و امام حسین(ع) را در آغوش کشید و به دور مدینه گردانید و بسیار گریه کرد و اشعاری در رثای حضرت فاطمه(س) خواند و حرکت و گریه او کاری کرد که خانه‌ای از انصار در مدینه نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم گریه شدند[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۷۳.