حجر بن عدی کندی در حدیث

حجر بن عدی از شراحیل بن مره نقل می‌کند که شنیدم پیامبر (ص) فرمود: بشارت باد تو را ای علی در زندگی و مرگت با من هستی^[۱].
مرزبانی از قول حجر بن عدی نقل می‌کند که به هنگام شهادت گفت: حبیبم رسول خدا (ص) مرا از امروز و سرانجام آن خبر داده است^[۲].
حجر بن عدی نقل می‌کند که امام علی (ع) فرمود: ای حجر چه کار خواهی کرد هنگامی که تو را بزنند و وادارت کنند مرا لعنت کنی؟ [گفتم: آیا چنین چیزی خواهد شد، فرمود: بلی اتفاق می‌افتد] عرض کردم: چکار کنم، فرمود: مرا لعنت کن ولی از من برائت و بیزاری مجوی زیرا من بر دین خداوند هستم^[۳].
حجر بن عدی از پدرش نقل می‌کند که روزی رسول خدا (ص) مشغول خواندن خطبه بود، پرسید چه روزی است امروز؟ گفتند: روز حرام است. فرمود: چه شهری است اینجا؟ گفتند: شهر حرام است. فرمودند: کدام ماه است؟ گفتند: ماه حرام است. فرمودند: بدانید که خون شما (جان شما) اموال شما و آبروی شما بر شما حرام می‌باشد همانند این روز و این ماه و این شهر که حرام هستند. حاضرین به غایبین برسانند. بعد از من کافر مشوید تا بعضی بعض دیگر را بکشد (مبادا بعد از من کافر شوید و حق را بپوشانید که جنگ و خونریزی در میان شما اتفاق خواهد افتاد)^[۴].
پیامبر (ص) فرمودند: گروهی هستند مشروب می‌خورند و نام دیگری بر آن می‌نهند^[۵].
امام علی (ع) فرمودند: وضو نصف ایمان است^[۶].
امام علی (ع) فرمودند: بدرستی طهور (پاکیزگی - وضو) نصف ایمان است^[۷].
طهور (وضو) جزئی از ایمان است^[۸].
به حجر گفتند فرزندت را دیدم که از بیت الخلاء بیرون آمد ولی وضو نگرفت، گفت: آن کتاب را به من بدهید، کتاب را گرفت و باز کرد گفت: ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ﴾^[۹] این مطلبی است که از امام علی بن ابی طالب (ع) شنیده‌ام که می‌فرمود: بدرستی که طهور نصف ایمان است^[۱۰].

منابع

شهسواری، حسین، مقاله «حجر بن عدی»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۲

پانویس

↑ « عَنْ شراحيل بْنِ مَرَّةً قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ يَقُولُ لِعَلِيٍّ: أَبْشِرْ يَا عَلِيُّ، حَيَاتِكَ وَ مَوْتِكَ مَعِي»؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۲، ص۲۰۸.
↑ « عَنِ الْمَرْزُبَانِيِّ قَوْلِ الْحَجَرُ: لَقَدْ أَخْبَرَنِي حَبِيبِي رَسُولَ اللَّهِ بيومي هَذَا»؛ اعیان الشیعه، امین عاملی ج۴، ص۵۷۳.
↑ «حُجْرُ بْنُ عَدِيٍّ قَالَ قَالَ لِي عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَيْفَ تَصْنَعُ أَنْتَ إِذَا ضُرِبْتَ وَ أُمِرْتَ بِلَعْنَتِي قُلْتُ لَهُ كَيْفَ أَصْنَعُ قَالَ اِلْعَنِّي وَ لاَ تَبَرَّأْ مِنِّي فَإِنِّي عَلَى دِينِ اَللَّهِ »؛ رجال الکشی، کشی، ص۱۰۱؛ قاموس الرجال، شوشتری، ج۳، ص۱۲۳؛ تاریخ الخلفاء، سیوطی، ص۱۷۹.
↑ «أَلاَ إِنَّ دِمَاءَكُمْ وَ أَمْوَالَكُمْ وَ أَعْرَاضَكُمْ عَلَيْكُمْ حَرَامٌ كَحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هَذَا فِي شَهْرِكُمْ هَذَا وَ بَلَدِكُمْ هَذَا أَلاَ لِيُبَلِّغِ اَلشَّاهِدُ مِنْكُمُ اَلْغَائِبَ أَلاَ لَأَعْرِفَنَّكُمْ تَرْتَدُّونَ بَعْدِي كُفَّاراً يَضْرِبُ بَعْضُكُمْ رِقَابَ بَعْضٍ إِلاَّ أَنِّي قَدْ شَهِدْتُ وَ غِبْتُمْ»؛ المستدرک، حاکم نیشابوری، ج۳، ص۴۶۷.
↑ «سَيَشْرَبُ أُنَاسٌ مِنْ أُمَّتِيَ اَلْخَمْرَ يُسَمُّونَهَا بِغَيْرِ اِسْمِهَا»؛ الاصابه، ابن حجر، ج۲، ص۳۳.
↑ « اَلْوُضُوءَ نِصْفُ اَلْإِيمَانِ»؛ الاصابه، ابن حجر، ج۲، ص۳۳.
↑ « اَلطَّهُورُ نِصْفُ اَلْإِيمَانِ»؛الاصابه، ابن حجر، ج۱۲، ص۲۰۹.
↑ « اَلْوُضُوءُ شَطْرُ اَلْإِيمَانِ»؛الاصابه، ابن حجر، ج۱۲، ص۲۰۹.
↑ «به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.
↑ «عن غلام لحجر بن عدي الكندي قال: قلت لحجر اني رايت إبنك اتى الخلاء ولم یتوضأ قال: "ناولني تلك الصحيفة من الكوة فناولته فقرأ: بسم الله الرحمن الرحيم، هذا ما سمعت علي بن ابي طالب (ع): ان الطهور نصف الایمان"»؛ اعیان الشیعه، امین عاملی، ج۴، ص۵۸۷. (به نقل از الطبقات الکبری)

[1] « عَنْ شراحيل بْنِ مَرَّةً قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ يَقُولُ لِعَلِيٍّ: أَبْشِرْ يَا عَلِيُّ، حَيَاتِكَ وَ مَوْتِكَ مَعِي»؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۲، ص۲۰۸.

[2] « عَنِ الْمَرْزُبَانِيِّ قَوْلِ الْحَجَرُ: لَقَدْ أَخْبَرَنِي حَبِيبِي رَسُولَ اللَّهِ بيومي هَذَا»؛ اعیان الشیعه، امین عاملی ج۴، ص۵۷۳.

[3] «حُجْرُ بْنُ عَدِيٍّ قَالَ قَالَ لِي عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَيْفَ تَصْنَعُ أَنْتَ إِذَا ضُرِبْتَ وَ أُمِرْتَ بِلَعْنَتِي قُلْتُ لَهُ كَيْفَ أَصْنَعُ قَالَ اِلْعَنِّي وَ لاَ تَبَرَّأْ مِنِّي فَإِنِّي عَلَى دِينِ اَللَّهِ »؛ رجال الکشی، کشی، ص۱۰۱؛ قاموس الرجال، شوشتری، ج۳، ص۱۲۳؛ تاریخ الخلفاء، سیوطی، ص۱۷۹.

[4] «أَلاَ إِنَّ دِمَاءَكُمْ وَ أَمْوَالَكُمْ وَ أَعْرَاضَكُمْ عَلَيْكُمْ حَرَامٌ كَحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هَذَا فِي شَهْرِكُمْ هَذَا وَ بَلَدِكُمْ هَذَا أَلاَ لِيُبَلِّغِ اَلشَّاهِدُ مِنْكُمُ اَلْغَائِبَ أَلاَ لَأَعْرِفَنَّكُمْ تَرْتَدُّونَ بَعْدِي كُفَّاراً يَضْرِبُ بَعْضُكُمْ رِقَابَ بَعْضٍ إِلاَّ أَنِّي قَدْ شَهِدْتُ وَ غِبْتُمْ»؛ المستدرک، حاکم نیشابوری، ج۳، ص۴۶۷.

[5] «سَيَشْرَبُ أُنَاسٌ مِنْ أُمَّتِيَ اَلْخَمْرَ يُسَمُّونَهَا بِغَيْرِ اِسْمِهَا»؛ الاصابه، ابن حجر، ج۲، ص۳۳.

[6] « اَلْوُضُوءَ نِصْفُ اَلْإِيمَانِ»؛ الاصابه، ابن حجر، ج۲، ص۳۳.

[7] « اَلطَّهُورُ نِصْفُ اَلْإِيمَانِ»؛الاصابه، ابن حجر، ج۱۲، ص۲۰۹.

[8] « اَلْوُضُوءُ شَطْرُ اَلْإِيمَانِ»؛الاصابه، ابن حجر، ج۱۲، ص۲۰۹.

[9] «به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.

[10] «عن غلام لحجر بن عدي الكندي قال: قلت لحجر اني رايت إبنك اتى الخلاء ولم یتوضأ قال: "ناولني تلك الصحيفة من الكوة فناولته فقرأ: بسم الله الرحمن الرحيم، هذا ما سمعت علي بن ابي طالب (ع): ان الطهور نصف الایمان"»؛ اعیان الشیعه، امین عاملی، ج۴، ص۵۸۷. (به نقل از الطبقات الکبری)

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]