مرة بن شراحیل همدانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از شراحیل بن مره)
مرة بن شراحیل همدانی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملابو اسماعیل مرّة بن شراحیل همدانی
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌همدان
درگذشت۷۶ هجری
از اصحاب

شراحیل بن مرة همدانی

برخی او را «شراحیل بن مرة همدانی» یا «کندی» و برخی او را «مرة بن شراحیل همدانی» نام برده‌اند[۱].

وی یکی از یاران و کارگزاران امیرالمؤمنین (ع) به شمار آمده و این که او از اصحاب رسول خدا (ص) بوده و آن حضرت را درک کرده یا نه اختلاف است.

ابن اثیر و ابن حجر می‌نویسند: شراحیل بن مرة همدانی رسول خدا (ص) را درک کرد و از طریق حجر بن عدی نقل شده که گفت: از شراحیل بن مرة همدانی شنیدم که می‌گفت: رسول خدا (ص) خطاب به حضرت علی (ع) می‌فرمود: «یا علی، تو را بشارت باد که همانا در حیات و مرگت با من خواهی بود»[۲]. سپس ابن حجر می‌افزاید: شراحیل از یاران حضرت علی (ع) و کارگزار او در نهرین بوده است[۳].

شیخ طوسی وی را به نام مره همدانی از اصحاب حضرت علی (ع) به شمار آورده است[۴]. به نقل حمدالله مستوفی، شراحیل از یاران امام علی (ع) و عامل و کارگزار حضرت در قزوین بوده است[۵].[۶]

مره همدانی

شیخ طوسی، مره همدانی[۷] را از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) به شمار آورده است[۸].

ابن سعد می‌نویسد: یاران عبدالله بن مسعود پنج نفر بودند و همه از علما به شمار می‌آمدند. این پنج نفر عبارتند از: عبیده سلمانی مرادی، علقمه بن قیس نخعی، مسروق بن اجدع، شریح و همدانی (که احتمال دارد مراد او از همدانی همان مره بن شراحیل همدانی باشد)[۹]. ولی صاحب الغارات، مره بن شراحیل همدانی و شریح و مسروق را از دشمنان علی (ع) معرفی کرده است[۱۰].

حمدالله مستوفی در تاریخ گزیده در فصل حکّام قزوین می‌نویسد: در زمان خلافت امیرالمؤمنین علی (ع)، ربیع بن خثیم کوفی (خواجه ربیعابو العریف ارجحی، مره بن شراحیل همدانی، عبیدة بن عمرو سلمانی و قرظة بن ارطأه یکی بعد از دیگری والی (قزوین) بودند[۱۱].

از مجموع آنچه گذشت معلوم شد که مره بن شراحیل همدانی اگر چه شیخ طوسی او را از یاران امیرالمؤمنین (ع) ذکر کرده و حمدالله مستوفی وی را از کارگزاران امام (ع) در قزوین به شمار آورده، ولی آیة الله خوئی؛ می‌نویسد: افراد زیادی گفته‌اند مُرّه، با حضرت علی (ع) دشمنی داشته و به آن حضرت ایمان نیاورده است[۱۲].[۱۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. در کتاب الاصابه، ج۳، ص۳۲۵ هم نام او را شراحیل بن مرة همدانی و با کندی و به قولی مرة بن شراحیل ذکر کرده و در اسد الغابه، ج۲، ص۳۹۰ فقط شراحیل بن مره با کندی آمده و در رجال طوسی، ص۵۹، ش۳۳ فقط مرة همدانی ذکر شده است.
  2. «أبشر یا علی، فإن حیاتک و موتک معی»؛ اسد الغابه، ج۲، ص۳۹۰ و الاصابه، ج۳، ص۳۲۵.
  3. الاصابه، ج۳، ص۳۲۵.
  4. رجال طوسی، ص۵۹، ش۳۳.
  5. تاریخ گزیده، ص۷۹۳، انتشارات امیرکبیر، تهران.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۷۱۴.
  7. در کتاب تاریخ گزیده تألیف حمد الله مستوفی، او را فرزند «شراحیل» دانسته و با نام «مُرّة بن شراحیل همدانی» ذکر کرده است.
  8. رجال طوسی، ص۵۹، ش۳۳.
  9. طبقات الکبری، ج۶، ص۱۰ و ۱۱.
  10. الغارات، ج۲، ص۵۵۷ به نقل از: سیمای کارگزاران، ج۱، ص۲۳۲.
  11. تاریخ گزیده، ص۷۹۳ به نقل از: سیمای کارگزاران، ج۱، ص۴۱۴.
  12. معجم رجال الحدیث، ج۱۸، ص۱۲۸.
  13. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۲۸۶.