نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
آیاتِ پس از آیه ۳۳ به چگونگی برگزیدن آل عمران پرداخته و تکرار نام عمران در آیات بعد، مانند تکرار اسم در دو جمله است که یکی بودن هر دو اسم را متبادر می‌سازد و اگر مقصود از شخص دوم، غیر از شخص اوّل باشد، موجب به اشتباه افکندن شنونده می‌شود که از کلامحکیم به دور است[۴].
این آیه با آیه دیگری که درباره مریم و عیسی است، مطابقت شدید دارد: ﴿وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِنْ رُوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ﴾[۶][۷]. گفته شده مقصود از عمران در این آیه و آیات بعد، پدرموسی می‌باشد، زیرا که ممکن است عمران، پدرموسی نیز دختری به نام مریم داشته است، هم چنانکه در عهد عتیق نیز مریمخواهرموسی و هارون و هر سه از فرزندان عمرام به شمار آمده است[۸]. این حرف پذیرفته نیست؛ زیرا آیات از مریمی سخن می‌گوید که کفالت او را زکریا، پدریحیی بر عهده داشته است و زکریا و یحیی هر دو در زمان عیسی می‌زیسته‌اند[۹] و به شهادتقرآن، پیش از آن، کسی به نام یحیی نامیده نشده بود ﴿يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَى لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا﴾[۱۰] در ضمن، مقصود از آل عمران، نمی‌تواند هر دو عمران باشد؛ زیرا نام عمرانپدرمریم، دو بار در قرآن آمده و از عمرانپدرموسی نامی برده نشده است. از سوی دیگر، فاصله آنها حدود ۱۸۰۰ سال بوده که با این فاصله زمانی، بعید به نظر می‌رسد منظور هر دوی آنها باشد[۱۱].
علامه طباطبایی در تفسیر خود ذیل آیه﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ﴾[۱۲] بیان می‌کند منظور از عمران که در این آیه نامش برده شده یا پدرمریم است و یا پدرموسی (ع) و به هر تقدیر یکی از ذریّه ابراهیم است و آل ابراهیم هم ذریّه او است، پس با آوردن آل عمران، در حقیقت دو بار آل ابراهیم، در قرآن ذکر شده است. به این دلیل که منظور از آل ابراهیم، بعضی از ایشان است نه همه آنان[۱۳]. اما از آنجا که آیه﴿إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ﴾[۱۴] از ﴿امْرَأَتُ عِمْرَانَ﴾ به عنوان مادرحضرت مریمسخن گفته می‌شود و از آن پس نیز تا آیه ۶۰ سرگذشت حضرت مریم و عیسی (ع) بیان می‌گردد و نیز در سراسر قرآن، هیچ‌گاه نام پدرحضرت موسی ذکر نشده، منظور پدرحضرت مریم می‌باشد. به این ترتیب مراد از آل عمران، حضرت مریم و حضرت عیسی (ع) و احتمالاً مادرمریم است[۱۵]. برخی نیز گفته‌اند: مراد از آل عمران خود عمران است. در روایاتمسیحیان برای پدرحضرت مریم نام دیگری ذکر شده است، ولی این سخن نزد مفسرانمسلمان اعتباری ندارد[۱۶].
↑«(یاد کن) آنگاه را که همسر عمران گفت: پروردگارا! من نذر کرده‌ام آنچه در شکم دارم آزاد (از هر شرطی) تو را باشد پس (نذر مرا) از من بپذیر که تویی که شنوای دانایی» سوره آل عمران، آیه ۳۵.
↑«و پیامبرشان به آنان گفت: نشانه پادشاهی او این است که تابوت (عهد) نزدتان خواهد آمد که در آن آرامشی از سوی پروردگارتان (نهفته) است و (نیز) بازمانده‌ای از آنچه از خاندان موسی و هارون بر جای نهاده‌اند و فرشتگان آن را حمل می‌کنند، بی‌گمان در آن برای شما اگر مؤمن باشید نشانه‌ای است» سوره بقره، آیه ۲۴۸.
آل عمران از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آل عمران در قرآن - آل عمران در حدیث - آل عمران در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبط