اجتهاد در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

اجتهادپذیری اسلام ناب محمدی

اسلام ناب محمدی (ص) باب اجتهاد را مفتوح نموده و به کاربست عقل بر منهج اهل بیت (ع) توجه ویژه دارد. البته باید توجه داشت که اجتهاد و اختلاف در فهم مجتهدین که سبب اختلاف‌هایی در برداشت از اسلام می‌شود، به اصل و اساس اسلام ناب محمدی (ص) ضربه و خللی وارد نمی‌کند[۱]، بلکه درخت اسلام ناب به واسطه اجتهاد و کاربست عقلانیت ضابطه‌مند آبیاری شده و ثمرات نوبه‌نو و روزافزونی را برای اسلام ناب محمدی (ص) موجب خواهد شد[۲]. این شیوه اجتهادی نه تنها مخل به فهم و برداشت از اسلام ناب نخواهد بود؛ بلکه آن را تعالی داده و از راکد شدن آن پیشگیری می‌کند[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۱۷۶ -۱۸۰.
  2. آیت الله خامنه‌ای، ۲۹/۷/۱۳۸۹.
  3. آیت الله خامنه‌ای، ۲۹/۷/۱۳۸۹.
  4. احمدی، محمد صادق، مقاله «اسلام ناب محمدی»، مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌، ج۴، ص۱۴۶.