الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده

معنای ظهور امام مهدی چیست؟

• پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود:
• 

  صدر

• 

  سلیمیان

• 

  رضوانی

• 

  تونه‌ای

• 

  علی‌پور

• ظهور از نظر لغت به معنای آشکار شدن چیز پنهان است. و در اصطلاح مهدویت بر دو معنا دلالت دارد:

1. مقصود، ظاهر شدن حضرت مهدی(ع) پس از پنهان زیستن طولانی، برای قیام و برپایی حکومت عدل جهانی است.
2. اعلان انقلاب و قیام با شمشیر؛ این معنا دربارۀ امام زمان(ع) نیز صادق است چون آن حضرت علیه ستم قیام کرده و انقلاب بزرگی را به راه می‌اندازد.

• شیعه هر دو معنا را قبول دارد اما اهل سنت و ادیان دیگر تنها معنای دوم را دربارۀ مصلح کل قبول دارند.

• دوران ظهور به سه مرحله تقسیم می‌‌شود:

1. ظهور و آشکار شدن که فقط در اراده و علم الهی است.
2. قیام و نهضت به امر الهی و خروج بر ستمگران و مبارزه با دشمنان.
3. دوران تثبیت و حکومت جهانی.

• دربارۀ چگونگی ظهور پس از غیبت دو معنا وجود دارد، عملی و نظری و هر دو بر آن حضرت صدق می‌‌کند:

1. معنای عملی: اینکه مردم امام(ع) را در آغاز ظهور ببینند و آن حضرت خود را به آنها معرفی نموده و یاری و پشتیبانی بخواهد.
2. معنای نظری: بر طرف شدن غیبتی که امام آن را به عنوان یک روش برگزیده است؛ در این صورت شخصیت امام آشکار شده و مردمان او را خواهند شناخت.

• اگر غیبت را به معنای مخفی بودن شخص امام بدانیم ظهور یعنی آشکار شدن جسم مبارک امام در برابر دیدگان مردم، علاوه بر اینکه در اینجا هم ضروری است که امام(ع)، خود را به آنها شناسانده، از حقیقت خویش آگاهشان سازد. اگر هم نظریۀ دوم (حضور امام(ع) در بین مردم و ناشناس بودن آن جناب برای آنها) را معتقد باشیم ظهور یعنی اینکه امام پرده از روی نام و عنوان حقیقی خویش بردارد و به روشنی و صراحت، خود را به مردم بشناساند و بر این امر دلیل و حجت بیاورد. این نظریه را برخی روایات تأیید می‌نمایند. در آنها آمده است، پس از ظهور، عده‌ای از مردم می‌گویند: "ما این شخص را پیش از این دیده بودیم".

ادامه