سیر اعلام النبلاء ج۱ (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

سیر اعلام النبلاء ج۱
زبانعربی
نویسندهشمس‌الدین ذهبی
تحقیق یا تدوینحسین اسد
زیر نظرشعیب ارناؤوط
موضوعتاریخ پیامبر خاتم، صحابه، تاریخ اسلام، منابع اهل‌سنت، تاریخ صدر اسلام، پیامبر خاتم، طبقات راویان احادیث نبوی، رجال
مذهب[[سنی]][[رده:کتاب سنی]]
ناشر[[:رده:انتشارات مؤسسة الرسالة|انتشارات مؤسسة الرسالة]][[رده:انتشارات مؤسسة الرسالة]]
محل نشربیروت، لبنان
سال نشر۱۴۰۵ ق، ۱۳۶۳ ش، ۱۹۸۵ م، خطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «ق» ش
شابک(نامعلوم)
شماره ملیم‌۷۵-۲۳۹۷

این کتاب، جلد اول از مجموعهٔ بیست و پنج جلدی سیر اعلام النبلاء است که با زبان عربی به سیره‌شناسی و شناخت رجال طبقه اول از راویان احادیث نبوی ازجمله صحابه می‌پردازد. پدیدآورنده این اثر شمس‌الدین ذهبی است و انتشارات مؤسسة الرسالة انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

دربارهٔ کتاب

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

فهرست کتاب

الطبقة الاولی

  • الصحابة
۱. أبو عبیدة بن الجراح عامر بن عبد الله
۲. طلحة بن عبید الله بن عثمان بن عمرو التیمی
۳. الزبیر بن العوام بن خویلد بن أسد بن عبد العزی
۴. عبد الرحمن بن عوف بن عبد عوف الزهری
۵. سعد بن أبی وقاص مالک بن أهیب الزهری
۶. سعید بن زید بن عمرو بن نفیل العدوی
  • السابقون الأولون
۷. مصعب بن عمیر بن هاشم بن عبد مناف البدری
  • ومن شهداء یوم أحد
۸. أبو سلمة بن عبد الأسد بن هلال
۹. عثمان بن مظعون بن حبیب بن وهب الجمحی
۱۰. قدامة بن مظعون أبو عمرو الجمحی
۱۱. عبد الله بن مظعون الجمحی أبو محمد
۱۲. السائب بن عثمان بن مظعون الجمحی
۱۳. أبو حذیفة بن عتبة بن ربیعة القرشی العبشمی
۱۴. سالم مولی أبی حذیفة
۱۵. حمزة بن عبد المطلب بن هاشم بن عبد مناف القرشی
۱۶. عاقل بن البکیر بن عبد یا لیل بن ناشب اللیثی
۱۷. خالد بن البکیر بن عبد یا لیل بن ناشب اللیثی
۱۸. إیاس بن أبی البکیر بن عبد یا لیل اللیثی
۱۹. عامر بن أبی البکیر اللیثی
۲۰. مسطح بن أثاثة بن عباد بن المطلب المطلبی
۲۱. أبو عبس بن جبر بن عمرو الأوسی
۲۲. ابن التیهان أبو الهیثم مالک بن التیهان الأنصاری
۲۳. أبو جندل العاص بن سهیل بن عمرو العامری
۲۴. عبد الله بن سهیل بن عمرو العامری
۲۵. سهیل بن عمرو
۲۶. البراء بن مالک بن النضر بن ضمضم الأنصاری
۲۷. نوفل بن الحارث بن عبد المطلب الهاشمی
۲۸. الحارث بن نوفل بن الحارث الهاشمی
۲۹. عبد الله بن الحارث بن نوفل الهاشمی
۳۰. عبد الله بن عبد الله بن الحارث بن نوفل الهاشمی
۳۱. سعید بن الحارث بن عبد المطلب
۳۲. أبو سفیان بن الحارث المغیرة بن الحارث الهاشمی
۳۳. جعفر بن أبی سفیان
۳۴. جعفر بن أبی طالب عبد مناف الهاشمی
۳۵. عقیل بن أبی طالب الهاشمی
۳۶. زید بن حارثة الکلبی
۳۷. عبد الله بن رواحة بن ثعلبة بن امرئ القیس الأنصاری
  • فصل: شهداء یوم الرجیع
  • شهداء بئر معونة
۳۸. کلثوم بن الهدم بن امرئ القیس بن الحارث الأنصاری
۳۹. أبو دجانة الأنصاری سماک بن خرشة بن لوذان
۴۰. خبیب بن عدی بن عامر بن مجدعة الأنصاری
۴۱. معاذ بن عمرو بن الجموح بن کعب الأنصاری
۴۲. معوذ بن عمرو بن الجموح الأنصاری السلمی
۴۳. خلاد بن عمرو بن الجموح الأنصاری
۴۴. عمرو بن الجموح بن زید بن حرام السلمی
۴۵. عبیدة بن الحارث بن المطلب بن عبد مناف بن قصی القرشی المطلبی
  • أعیان البدریین
۴۶. ربیعة بن الحارث بن عبد المطلب بن هاشم الهاشمی
۴۷. عبد الله بن الحارث بن عبد المطلب الهاشمی
۴۸. خالد بن سعید بن العاص بن أمیة الأموی
۴۹. أبان بن سعید الأموی
۵۰. عمرو بن سعید بن العاص الأموی
۵۱. العلاء بن الحضرمی
۵۲. سعد بن خیثمة بن الحارث الأنصاری الأوسی
۵۳. البراء بن معرور بن صخر بن خنساء بن سنان الخزرجی
۵۴. بشر بن البراء بن معرور الخزرجی
۵۵. سعد بن عبادة بن دلیم بن حارثة الأنصاری
۵۶. سعد بن معاذ بن النعمان بن امرئ القیس الأنصاری
۵۷. زید بن الخطاب بن نفیل بن عبد العزی بن ریاح العدوی
  • من شهداء الیمامة
۵۸. أسعد بن زرارة بن عدس بن عبید بن ثعلبة الأنصاری
۵۹. عتبة بن غزوان بن جابر بن وهیب أبو غزوان المازنی
۶۰. عکاشة بن محصن أبو محصن الأسدی
۶۱. ثابت بن قیس بن شماس بن زهیر بن مالک الأنصاری
۶۲. طلیحة بن خویلد بن نوفل الأسدی
۶۳. سعد بن الربیع بن عمرو بن أبی زهیر الأنصاری
۶۴. معن بن عدی بن الجد بن العجلان الأنصاری
۶۵. عبد الله بن عبد الله بن أبی بن مالک الأنصاری
۶۶. عکرمة بن أبی جهل عمرو بن هشام المخزومی
۶۷. عبد الله بن عمرو بن حرام بن ثعلبة الأنصاری
۶۸. یزید بن أبی سفیان بن حرب بن أمیة الأموی
۶۹. أبو العاص بن الربیع بن عبد العزی القرشی
۷۰. زینب أکبر بنات رسول الله (ص)
۷۱. أمامة بنت أبی العاص
۷۲. أبو زید الأنصاری ثابت بن زید بن قیس بن زید
۷۳. عباد بن بشر بن وقش بن زغبة بن زعوراء الأنصاری
۷۴. أسید بن الحضیر بن سماک بن عتیک الأنصاری
۷۵. الطفیل بن عمرو بن طریف الدوسی
۷۶. بلال بن رباح
۷۷. ابن أم مکتوم القرشی العامری
۷۸. خالد بن الولید المخزومی
۷۹. صفوان ابن بیضاء أبو عمرو القرشی الفهری
۸۰. سهیل ابن بیضاء الفهری أبو موسی
۸۱. المقداد بن عمرو بن ثعلبة بن مالک الکندی
۸۲. أبی بن کعب بن قیس بن عبید الأنصاری
۸۳. النعمان بن مقرن أبو عمرو المزنی
۸۴. عمار بن یاسر بن عامر بن مالک العنسی
۸۵. أخبار النجاشی ملک الحبشة
۸۶. معاذ بن جبل بن عمرو بن أوس الأنصاری
۸۷. عبد الله بن مسعود بن غافل بن حبیب الهذلی
۸۸. عتبة بن مسعود الهذلی
۸۹. خبیب بن یساف بن عنبة بن عمرو الأنصاری
۹۰. عویم بن ساعدة بن عائش بن قیس الأنصاری
۹۱. قصة سلمان الفارسی

دربارهٔ پدیدآورنده

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

(متوفای سال ۷۴۸) او تألیفات زیادی در حدیث و رجال و تاریخ دارد، از جمله: میزان الاعتدال، الکاشف، المغنی فی الضعفاء، سیر اعلام النبلاء و تاریخ الاسلام. ذهبی معاصر ابن تیمیه و شاگرد او بوده. هر چند در برخی مسائل با ابن تیمیه مخالفت کرده است. ذهبی شاگردان بزرگی داشته، حافظ سبکی مؤلف طبقات الشافعیة در مورد وی می‌گوید: هر چند ذهبی استاد من است و احترامش بر من لازم می‌باشد، اما گفتن حق سزاوارتر است. آن گاه به بی‌انصافی و تعصب ذهبی تصریح می‌کند، و از حافظ علائی نیز کلامی می‌آورد[۲]. و واقع مطلب همین است؛ زیرا وقتی به کتاب میزان الاعتدال فی نقد الرجال مراجعه می‌کنیم، آثار تعصب وی نسبت به راویان مناقب اهل بیت(ع) را می‌بینیم، و همچنین در کتاب سیر أعلام النبلاء -که در احوالات علما نوشته-تعصب او به مخالفین خود در اعتقاد، کاملا هویداست؛ لذا در تشیید المراجعات در این رابطه آمده است: فمن کان هذا حاله مع علماء مذاهب السنة من الحنفیة والحنابلة ومع غیرهم من المخالفین له فی العقیدة او الفروع، کیف یرتجی منه أن یترجم للشیخ أبی جعفر الکلینی الامامی-مثلا-بأکثر من ثلاثة أسطر؟![۳].

پس کسی که در رفتارش با عالمان مذاهب دیگر اهل تسنن از حنفی و حنبلی و غیر آنها که در عقیده یا در فروعات احکام با او مخالفند، چنین باشد چطور می‌توان انتظار داشت که مثلا در شرح حال مرحوم ابوجعفر کلینی که شیعۀ امامی است بیش از سه سطر بنویسد؟! ذهبی در مدح و ثنای هم مسلکان خویش از هیچ تعریفی فروگذار نکرده و گاهی دربارۀ یکی از عالمان مکتب خود بیش از بیست و پنج صفحه تمجید و تعریف کرده در حالی که فقط سه سطر در مورد مرحوم کلینی نوشته و ترجمۀ شیخ صدوق رحمه الله هم دو سطر است. او در عالمان شیعه هیچ نقطه ضعفی نیافته که اگر کمترین بهانه‌ای می‌یافت، از تبلیغات منفی و نسبت‌های ناروا دریغ نمی‌کرد. اما چون کمترین گردی از ضعف بر دامان پاک عالمان شیعی ننشسته است از این‌رو نه ذهبی و نه هیچ یک از علمای جرح و تعدیل اهل سنت نتوانسته‌اند عالمان شیعه را به چیزی که موجب قدح باشد متهم تا چه رسد به این که به کبائر رمی کنند. فقط ایشان را با عنوان «شیعی» یا «رافضی» به خیال خود تضعیف کرده‌اند! ذهبی به قدری متعصب است که در شرح حال عالم شیعی خدا را بر این که کتاب‌های او را ندیده شکر می‌کند. وی در مورد شیخ مفید رحمه الله می‌گوید: وقیل: بلغت توالیفه مأتین، لم أقف علی شیء منها ولله الحمد[۴]. تعصب شدید ذهبی بر ضد شیعه و تشیع باعث شده که تألیفات وی مورد اعتماد وهابی‌ها قرار گیرد. تا آنجا که فقط به آراء و نظرات او و یا شاگردان مکتبش استناد می‌کنند.[۵]

منابع

پانویس

  1. وبگاه کتابخانه ملی
  2. طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۱۳-۱۴.
  3. تشیید المراجعات، ج۳، ص۱۲۱.
  4. سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۳۴۴.
  5. حسینی میلانی، سید علی، جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام، ج۱، ص ۱۳۳.

کتاب‌های وابسته

پانویس

دریافت متن

پیوند به بیرون