سیر اعلام النبلاء ج۸ (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

سیر اعلام النبلاء ج۸
زبانعربی
نویسندهشمس‌الدین ذهبی
تحقیق یا تدوینحسین اسد
زیر نظرشعیب ارناؤوط
موضوعتاریخ اسلام، منابع اهل‌سنت، پیامبر خاتم، طبقات راویان احادیث نبوی، رجال
مذهب[[سنی]][[رده:کتاب سنی]]
ناشر[[:رده:انتشارات مؤسسة الرسالة|انتشارات مؤسسة الرسالة]][[رده:انتشارات مؤسسة الرسالة]]
محل نشربیروت، لبنان
سال نشر۱۴۰۵ ق، ۱۳۶۳ ش، ۱۹۸۵ م، خطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «ق» ش
شابک(نامعلوم)
شماره ملیم‌۷۵-۲۳۹۷

این کتاب، جلد هشتم از مجموعهٔ بیست و پنج جلدی سیر اعلام النبلاء است که با زبان عربی به سیره‌شناسی و شناخت رجال طبقات هفتم و هشتم از راویان احادیث نبوی می‌پردازد. پدیدآورنده این اثر شمس‌الدین ذهبی است و انتشارات مؤسسة الرسالة انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

دربارهٔ کتاب

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

فهرست کتاب

تابع: الطبقة السابعة

۱. یحیی بن أیوب أبو العباس الغافقی
۲. یحیی بن أیوب بن أبی زرعة البجلی
۳. مهدی بن میمون أبو یحیی الکردی الأزدی
۴. عبد الله بن لهیعة بن عقبة الحضرمی
۵. سعید بن عبد العزیز بن أبی یحیی التنوخی
۶. زفر بن الهذیل بن قیس بن سلم العنبری أبو الهذیل
۷. قیس بن الربیع أبو محمد الأسدی
۸. السید الحمیری إسماعیل بن محمد بن یزید
۹. صالح المری أبو بشر بن بشیر القاص
۱۰. مالک الإمام مالک بن أنس بن مالک المدنی
۱۱. عبد القدوس بن حبیب أبو سعید الکلاعی
۱۲. اللیث بن سعد بن عبد الرحمن الفهمی

الطبقة الثامنة

۱۳. محمد بن موسی الفطری
۱۴. میسرة التراس بن عبد ربه الفارسی
۱۵. المغیرة بن عبد الرحمن بن عبد الله القرشی
۱۶. ابن أبی الزناد عبد الرحمن بن عبد الله المدنی
۱۷. مفضل بن فضالة بن عبید القتبانی المصری
۱۸. جحا أبو الغصن دجین بن ثابت الیربوعی
۱۹. ریاح بن عمرو القیسی أبو المهاصر
۲۰. محمد بن النضر أبو عبد الرحمن الحارثی
۲۱. محمد بن مسلم الطائفی المکی أبو عبد الله
۲۲. الزنجی أبو خالد مسلم بن خالد
۲۳. سلیمان الخواص
۲۴. سلم بن میمون الخواص
۲۵. صالح بن موسی بن عبد الله التیمی
۲۶. زهیر بن معاویة بن حدیج بن الرحیل الجعفی
۲۷. زهیر بن محمد أبو المنذر التمیمی
۲۸. القاسم بن معن بن عبد الرحمن الهذلی
۲۹. یونس أبو عبد الرحمن بن حبیب الضبی
۳۰. عبد العزیز بن مسلم القسملی
۳۱. أخوه: المغیرة بن مسلم القسملی السراج
۳۲. سلم الخاسر بن عمرو بن حماد
۳۳. أبو الملیح الحسن بن عمر الرقی
۳۴. قزعة بن سوید بن حجیر الباهلی
۳۵. بکر بن مضر بن محمد المصری
۳۶. جعفر بن سلیمان أبو سلیمان الضبعی
۳۷. شریک بن عبد الله أبو عبد الله النخعی
۳۸. غسان بن برزین أبو المقدام الطهوی
۳۹. أبو عوانة الوضاح بن عبد الله الواسطی
۴۰. وهیب بن خالد بن عجلان الکرابیسی
۴۱. أبو شهاب الحناط عبد ربه بن نافع
۴۲. عبثر بن القاسم أبو زبید الزبیدی
۴۳. إسماعیل بن جعفر بن أبی کثیر الأنصاری
۴۴. حفص بن میسرة الصنعانی
۴۵. الولید بن طریف الشیبانی
۴۶. یزید بن حاتم بن قبیصة بن المهلب بن أبی صفرة الأزدی
۴۷. أخوه: الأمیر روح بن حاتم
۴۸. أیوب بن جابر السحیمی الیمامی
۴۹. أیوب بن عتبة أبو یحیی
۵۰. محمد بن جابر بن سیار السحیمی الیمامی
۵۱. جعفر بن سلیمان بن علی ابن حبر الأمة عبد الله بن عباس العباسی
۵۲. أخوه: محمد بن سلیمان العباسی
۵۳. رابعة العدویة أم عمرو بنت إسماعیل العتکیة
۵۴. أما: رابعة الشامیة
۵۵. عبد الرحمن بن معاویة بن هشام الأموی
۵۶. هشام بن عبد الرحمن بن معاویة المروانی
۵۷. الحکم بن هشام ابن الداخل عبد الرحمن الأموی
۵۸. عبد الرحمن بن الحکم بن هشام بن الداخل
۵۹. محمد بن عبد الرحمن بن الحکم الأموی المروانی
۶۰. المنذر بن محمد بن عبد الرحمن بن الحکم أبو الحکم المروانی
۶۱. عبد الله بن محمد بن عبد الرحمن المروانی
۶۲. عبد الرحمن بن محمد بن عبد الله بن محمد الأموی
۶۳. الحکم بن عبد الرحمن بن محمد المستنصر بالله
۶۴. هشام بن الحکم بن عبد الرحمن المؤید بالله
۶۵. یعلی بن الأشدق العقیلی
۶۶. العطاف بن خالد بن عبد الله المخزومی
۶۷. إبراهیم بن صالح بن علی بن عبد الله بن عباس العباسی
۶۸. الفیض بن أبی صالح شیرویه
۶۹. عمارة بن حمزة الهاشمی
۷۰. عبیس بن میمون أبو عبیدة التمیمی
۷۱. خالد بن عبد الله بن عبد الرحمن بن یزید
۷۲. موسی بن أعین الحرانی
۷۳. أما: المفضل بن فضالة بن أبی أمیة
۷۴. أبو الأحوص سلام بن سلیم الحنفی
۷۵. شهاب بن خراش بن حوشب الشیبانی
۷۶. هشیم بن بشیر بن أبی خازم أبو معاویة السلمی
۷۷. عباد بن عباد بن حبیب أبو معاویة الأزدی
۷۸. یزید بن زریع أبو معاویة العیشی البصری
۷۹. یعقوب بن عبد الله بن سعد القمی
۸۰. عبد الوارث بن سعید بن ذکوان العنبری
۸۱. إبراهیم بن سعد بن إبراهیم القرشی الزهری
۸۲. عبید الله بن عمرو بن أبی الولید الأسدی
۸۳. إسماعیل بن عیاش بن سلیم العنسی
۸۴. ابن السماک أبو العباس محمد بن صبیح العجلی
۸۵. مرحوم بن عبد العزیز بن مهران الأموی
۸۶. المطلب بن زیاد بن أبی زهیر الثقفی
۸۷. عبد السلام بن حرب الملائی البصری
۸۸. عمر بن عبید بن أبی أمیة الکوفی الطنافسی
۸۹. أما: عمر بن عبید البصری الخزاز
۹۰. یحیی بن زکریا بن أبی زائدة الوادعی
۹۱. خلف بن خلیفة بن صاعد الأشجعی
۹۲. علی بن هاشم بن البرید العائذی
۹۳. یعقوب بن داود بن طهمان الفارسی
۹۴. عبد الرحمن بن زید بن أسلم العمری
۹۵. سفیان بن حبیب أبو محمد البزاز
۹۶. سفیان بن موسی البصری
۹۷. سیبویه أبو بشر عمرو بن عثمان بن قنبر الفارسی
۹۸. الهیثم بن حمید الغسانی مولاهم الدمشقی
۹۹. یحیی بن حمزة بن واقد الحضرمی
۱۰۰. یحیی بن یمان أبو زکریا العجلی
۱۰۱. عبد الرحیم بن سلیمان أبو علی الرازی
۱۰۲. عبد الرحیم بن زید بن الحواری العمی
۱۰۴. بشر بن منصور أبو محمد الأزدی
۱۰۵. عبد العزیز بن أبی حازم سلمة بن دینار المدنی
۱۰۶. صریع الغوانی مسلم بن الولید الأنصاری
۱۰۷. عبد العزیز بن محمد بن عبید
۱۰۸. عبد العزیز بن عبد الصمد العمی البصری
۱۰۹. الهقل بن زیاد أبو عبد الله الدمشقی
۱۱۰. یوسف بن یعقوب بن أبی سلمة الماجشون
۱۱۱. العمری عبد الله بن عبد العزیز بن عبد الله
۱۱۲. عبد الله بن المبارک بن واضح الحنظلی
۱۱۳. ضیغم بن مالک أبو بکر الراسبی البصری
۱۱۴. الفضیل بن عیاض بن مسعود بن بشر التمیمی
۱۱۵. وکان ابنه: علی بن الفضیل بن عیاض التمیمی
۱۱۶. فضیل بن عیاض الخولانی
۱۱۷. فضیل بن عیاض الصدفی
۱۱۸. النعمان بن عبد السلام بن حبیب التیمی
۱۱۹. إبراهیم بن محمد بن أبی یحیی الأسلمی
۱۲۰. سفیان بن عیینة بن أبی عمران میمون الهلالی
۱۲۱. أخوه: إبراهیم بن عیینة أبو إسحاق
۱۲۲. الخلقانی إسماعیل بن زکریا
۱۲۳. معتمر بن سلیمان بن طرخان التیمی
۱۲۴. مروان بن أبی حفصة الأموی
۱۲۵. حفیده: مروان بن أبی الجنوب بن مروان
۱۲۶. مبارک بن سعید بن مسروق الثوری
۱۲۷. معاذ بن مسلم أبو مسلم الکوفی
۱۲۸. علی بن مسهر أبو الحسن القرشی
۱۲۹. غنجار عیسی بن موسی البخاری
۱۳۰. عیسی بن یونس بن أبی إسحاق عمرو بن عبد الله الهمدانی
۱۳۱. أبو بکر بن عیاش بن سالم الأسدی
۱۳۲. عبیدة بن حمید بن صهیب الکوفی
۱۳۳. عبدة بن سلیمان أبو محمد الکلابی
۱۳۴. عباد بن العوام بن عمر بن عبد الله بن المنذر الکلابی
۱۳۵. عمر بن علی بن عطاء بن مقدم الثقفی
۱۳۶. الأشجعی عبید الله بن عبید الرحمن
۱۳۷. عبد الله بن مصعب بن ثابت الأسدی الزبیری
۱۳۸. حاتم بن إسماعیل الکوفی ثم المدنی
۱۳۹. بقیة بن الولید بن صائد بن کعب بن حریز الحمیری
۱۴۰. العباس بن محمد بن علی بن عبد الله بن عباس العباسی
۱۴۱. القاضی أبو یوسف یعقوب بن إبراهیم الأنصاری
۱۴۲. أبو إسحاق الفزاری إبراهیم بن محمد

دربارهٔ پدیدآورنده

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

(متوفای سال ۷۴۸) او تألیفات زیادی در حدیث و رجال و تاریخ دارد، از جمله: میزان الاعتدال، الکاشف، المغنی فی الضعفاء، سیر اعلام النبلاء و تاریخ الاسلام. ذهبی معاصر ابن تیمیه و شاگرد او بوده. هر چند در برخی مسائل با ابن تیمیه مخالفت کرده است. ذهبی شاگردان بزرگی داشته، حافظ سبکی مؤلف طبقات الشافعیة در مورد وی می‌گوید: هر چند ذهبی استاد من است و احترامش بر من لازم می‌باشد، اما گفتن حق سزاوارتر است. آن گاه به بی‌انصافی و تعصب ذهبی تصریح می‌کند، و از حافظ علائی نیز کلامی می‌آورد[۲]. و واقع مطلب همین است؛ زیرا وقتی به کتاب میزان الاعتدال فی نقد الرجال مراجعه می‌کنیم، آثار تعصب وی نسبت به راویان مناقب اهل بیت(ع) را می‌بینیم، و همچنین در کتاب سیر أعلام النبلاء -که در احوالات علما نوشته-تعصب او به مخالفین خود در اعتقاد، کاملا هویداست؛ لذا در تشیید المراجعات در این رابطه آمده است: فمن کان هذا حاله مع علماء مذاهب السنة من الحنفیة والحنابلة ومع غیرهم من المخالفین له فی العقیدة او الفروع، کیف یرتجی منه أن یترجم للشیخ أبی جعفر الکلینی الامامی-مثلا-بأکثر من ثلاثة أسطر؟![۳].

پس کسی که در رفتارش با عالمان مذاهب دیگر اهل تسنن از حنفی و حنبلی و غیر آنها که در عقیده یا در فروعات احکام با او مخالفند، چنین باشد چطور می‌توان انتظار داشت که مثلا در شرح حال مرحوم ابوجعفر کلینی که شیعۀ امامی است بیش از سه سطر بنویسد؟! ذهبی در مدح و ثنای هم مسلکان خویش از هیچ تعریفی فروگذار نکرده و گاهی دربارۀ یکی از عالمان مکتب خود بیش از بیست و پنج صفحه تمجید و تعریف کرده در حالی که فقط سه سطر در مورد مرحوم کلینی نوشته و ترجمۀ شیخ صدوق رحمه الله هم دو سطر است. او در عالمان شیعه هیچ نقطه ضعفی نیافته که اگر کمترین بهانه‌ای می‌یافت، از تبلیغات منفی و نسبت‌های ناروا دریغ نمی‌کرد. اما چون کمترین گردی از ضعف بر دامان پاک عالمان شیعی ننشسته است از این‌رو نه ذهبی و نه هیچ یک از علمای جرح و تعدیل اهل سنت نتوانسته‌اند عالمان شیعه را به چیزی که موجب قدح باشد متهم تا چه رسد به این که به کبائر رمی کنند. فقط ایشان را با عنوان «شیعی» یا «رافضی» به خیال خود تضعیف کرده‌اند! ذهبی به قدری متعصب است که در شرح حال عالم شیعی خدا را بر این که کتاب‌های او را ندیده شکر می‌کند. وی در مورد شیخ مفید رحمه الله می‌گوید: وقیل: بلغت توالیفه مأتین، لم أقف علی شیء منها ولله الحمد[۴]. تعصب شدید ذهبی بر ضد شیعه و تشیع باعث شده که تألیفات وی مورد اعتماد وهابی‌ها قرار گیرد. تا آنجا که فقط به آراء و نظرات او و یا شاگردان مکتبش استناد می‌کنند.[۵]

منابع

پانویس

  1. وبگاه کتابخانه ملی
  2. طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۱۳-۱۴.
  3. تشیید المراجعات، ج۳، ص۱۲۱.
  4. سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۳۴۴.
  5. حسینی میلانی، سید علی، جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام، ج۱، ص ۱۳۳.

کتاب‌های وابسته

پانویس

دریافت متن

پیوند به بیرون