شقوق

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۴۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

شقوق به معنای ناحیه‌ها. نام یکی از منزل‌گاه‌های میان مکّه و کوفه. این محل نزدیک کوفه و متعلّق به بنی اسد بوده و برکۀ آب و چاهی داشته که محل فرود آمدن کاروان‌ها بوده است[۱].

در این محل، سید الشهدا(ع) با مردی از اهل کوفه بر خورد که از آن شهر می‌آمد. اوضاع کوفه را از او پرسید. وقتی شنید که مردم بر ضدّ او اجتماع کرده‌اند، اشعاری خواند که با این مطلع آغاز می‌شود: «فان تکن الدّنیا تعدّ نفیسه فدار ثواب الله اعلی و انبل»[۲][۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۸۴.
  2. مقتل الحسین، مقرم، ص۲۱۱ به نقل از مناقب ابن شهر آشوب.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۷۷.