سیدالشهداء در معارف و سیره حسینی
سیدالشهداء از معروف‌ترین لقب‌های حسین بن علی(ع) که در روایات و زیارتنامه‌ها از زبان ائمّه(ع) بیان شده است، به معنای سرور و سالار شهیدان.
مقدمه
امام صادق(ع) به "ام سعید احمسیه" که مرکبی کرایه کرده بود تا در مدینه سر قبور شهدا برود، فرمود: آیا به تو خبر دهم که سرور شهیدان (سید الشهدا) کیست؟ گفت: آری. فرمود: حسین بن علی است. پرسید: او سید الشهداست؟ فرمود: آری...[۱] این لقب، ابتدا مخصوص حضرت حمزه، عموی پیامبر خدا بود که در جنگ احد به شهادت رسید. امّا حماسه و ایثار ابا عبد الله(ع) چنان بود که او را بر همۀ شهیدان برتری و سروری داد و شهدای کربلا را نیز بر دیگر شهیدان فضیلت بخشید و این سیادت و برتری در عرصۀ قیامت هم مشهود خواهد بود. پیامبر خدا یک بار که به نقل از جبرئیل، از شهادت فرزندش خبر می‌داد، از جمله دعایش درخواست مقام سید الشهدایی برای حسین بود: «اللَّهُمَّ فَبَارِكْ لَهُ فِي قَتْلِهِ وَ اجْعَلْهُ مِنْ سَادَاتِ الشُّهَدَاءِ»[۲]. میثم تمّار نیز در سخنانی که با "جبلۀ مکیّه" داشت، این تعبیر را دربارۀ آن حضرت گفت: «أَنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ سَيِّدُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»[۳][۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۳۶.
- ↑ عوالم (امام حسین)، ص۱۱۸.
- ↑ عوالم (امام حسین)، ص۳۴۸؛ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۲۰۳.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۵۳.