شهود یکی از روش‌های علم‌آموزی ائمه (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Shafipour (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۱:۱۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
شهود یکی از روش‌های علم‌آموزی ائمه
رتبه علمیعلمی پژوهشی
زبانفارسی
نویسندهسید علی هاشمی ۱
موضوعکشف، شهود، عمود نور
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه تحقیقات کلامی
وابسته بهانجمن کلام اسلامی حوزه
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرزمستان ۱۳۹۳
شماره۷
ناشر الکترونیکوبگاه فصلنامه تحقیقات کلامی

شهود یکی از روش‌های علم‌آموزی ائمه (ع) عنوان مقاله‌ای است که به بررسی شهود به عنوان یکی از منابع علم امام می‌پردازد. این مقاله توسط سید علی هاشمی ۱ به زبان فارسی نوشته شده و در فصلنامه تحقیقات کلامی پاییز ۱۳۹۳ (شماره ۷) در ۱۴ صفحه منتشر شده است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «علوم ائمه (ع) به شیوه‌های گوناگونی در دسترس آنان قرار می‌گیرد. یکی از این شیوه‌ها، شهود برخی حقایق پنهان از دیگران است. این مقاله سعی کرده است به شیوه توصیفی ـ تحلیلی به گردآوری و تحلیل روایاتی بپردازد که به این شیوه مربوط است.»
  • وی درباره هدف مقاله می‌نویسد: «پاسخ به این سؤال اصلی، هدف این نوشتار است که آیا شواهد روایی، وجود این شیوه علم‌آموزی را برای ائمه (ع) تأیید می‌کند و آیا می‌توان مصادیقی از علم شهودی ائمه (ع) را بر اساس روایات شناسایی کرد؟ خبردار شدن از ایمان و کفر افراد به هنگام دیدن آنان، مشاهده اعمال مردم در عمودِ نورانی و دیدن ملکوت آسمان‌ها و زمین، مهم‌ترین محورهایی است که در این موضوع، از روایات استخراج شده است.»

وی مدعی است که : «از شواهد موجود در این روایات، این‌گونه برداشت می‌شود که این علوم از طریق شهود در اختیار ائمه علیهم السلام قرار می‌گرفته است.»[۲]

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • مقدمه؛
  1. شهود باورها؛
  2. شهود اعمال؛
  3. شهود سایر حقایق؛
  • نتیجه‌گیری؛
  • منابع.

درباره پدیدآورنده

سید علی هاشمی

حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید علی هاشمی (۱۳۵۲، کابل)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات حجج الاسلام و المسلمین: سید محمد نجفی یزدی، اکبر میرسپاه، مسعود پورسید آقایی، علی ربانی گلپایگانی، محمد تقی سبحانی، عبدالحسین خسروپناه و محمد هادی یوسفی غروی پیگیری کرد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری کلام اسلامی به اتمام رساند. عضویت در هیئت علمی پژوهشی مؤسسه آینده روشن (مرکز تخصصی مهدویت) و عضو کارگروه پژوهشی امام‌شناسی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی از جمله فعالیت‌های وی است.

او علاوه بر تدریس دروس حوزوی به داوری و راهنمایی پایان‌نامه‌ها نیز مشغول است و تاکنون چندین کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی»، «نشر و کتمان فضایل اهل بیت»، «شیعیان عصر حضور امامان و موضوع مهدویت»، «علم و عصمت امام از دیدگاه اصحاب امیرالمؤمنین(ع)»، «بررسی تطبیقی آموزه منجی موعود در اسلام و آیین هندو»، «علم امام تام یا محدود؟» و «قلمرو علوم برگزیدگان خداوند در قرآن» برخی از این آثار است.[۳]



پانویس

  1. پایگاه استنادی علوم جهان اسلام
  2. وبگاه فصلنامه تحقیقات کلامی
  3. مکاتبه اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت با پدیدآورنده

پیوند به بیرون