فرات
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل فرات (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
فرات
- آب فرات و خاک کربلا، هر دو یادآور عاشورایند و هر دو، در الهام‌بخشی، مؤثّر و کارساز، و هر دو، مورد تشویق و ترغیب اهل بیت و ائمه(ع)، و هر دو، مقدس و مبارک و عزیز. در حدیثی، رود فرات و رود نیل، رودهای مؤمن به حساب آمده است: «نَهرانِ مؤمنانِ ونَهرانِ کافِران، فالمؤمنان: الفراتُ ونیلُ مصر»[۱] و در حدیثی، فرات، نهری بهشتی به حساب آمده است: «أَربعه أَنهارٍ من الجنّه: الفرات»[۲] و چه پاداش‌های عظیم، بیان شده است برای زائران قبر حسین بن علی(ع) که در فرات، وضو بگیرند و غسل کنند و با وقار و آرامش، به زیارت آن حضرت شرفیاب شوند[۳] همچنین، برداشتن کام نوزاد با آب فرات و چشاندن آب مقدس این نهر بهشتی به کودکانی که بناست با محبت و ولایت خاندان وحی و اهل بیت پیامبر(ع) بزرگ شوند و تربیت عاشورایی یابند، امری است که دستور اکید ائمه(ع) است[۴].
- در روایات، از آب فرات، به عنوان آب بهشتی، ساحل وادی ایمن، آب گوارا و مَعین پر برکت، عزیزترین آب‌های دنیا و آخرت، و ... یاد شده است. [۵]. امام صادق(ع) به "سلیمان بن هارون بجلّی" فرمود: «ما اظُنّ احداً یُحَنِّکُ بماء الفراتِ الّا أَحبَّنا أَهلَ البَیتْ»[۶] و یا به این تعبیر که: «من شَرِبَ مِن ماء الفراتِ وحَنَّکَ به فإِنّه یُحِبُّنا أَهلَ البیت»[۷] هرکس از آب فرات بنوشد یا کام خود را با آن برگیرد، حتماً دوستدار ما اهل بیت(ع) خواهد بود. ایجاد پیوند با کربلا و اهل بیت(ع) با آب فرات، از آغاز حیات شروع می‌شود و فرات، آبِ حیاتِ جان‌های مستعد می‌گردد و در خط صحیح می‌کشاند و هدایت می‌کند. در مورد تربت حسین بن علی(ع) هم از ائمه(ع) نقل کردیم که به فرموده ائمه(ع)، تربت قبر سیدالشهدا(ع) هم، فضیلت و قداست دارد و الهام‌دهنده و شفابخش است[۸].
- امام صادق(ع) به "حارث بن مغیره" فرمود: تربت قبر حسین(ع)، شفابخش و ایمن‌ساز از هر ترس ... در اواخر حدیث، راوی می‌پرسد: چگونه تربتش امن از هر ترس است؟ می فرماید: هر وقت، از سلطان یا غیر او ترسیدی، هنگام خروج از خانه ات، همراه خود از خاکِ قبر حسین(ع) داشته باش ...[۹] با الهام از کربلا و خاک قبر سالار شهیدان و آن آزاد مرد شجاع، نباید از هیچ سلطه و نیروی خود کامه‌ای و از هیچ امر هراس‌انگیزی وحشت داشت! ...[۱۰].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۷، ص ۲۱۵.
- ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۷، ص ۲۱۵.
- ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۷۷، احادیث: ۱، ۳، ۶، ۷، ۸، ۹ و ۱۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص:۲۲۵-۲۲۹.
- ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۱۳، احادیثِ ۱ تا ۱۰.
- ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص۳۱۴، حدیث۲.
- ↑ وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص۳۱۴، حدیث ۷ و ۹.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص:۲۲۵-۲۲۹.
- ↑ امالی، شیخ طوسی چاپ نجف، ج۱، ص ۳۲۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص:۲۲۵-۲۲۹.
