خراج در لغت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

خراج در لغت به معنای نفع یا درآمدی است که از ملک حاصل می‌شود[۱]، و گاهی به معنای مالیات، جزیه و اجرت نیز به کار رفته است[۲]. خراج در اصطلاح، به مالیاتی گفته می‌شود که از زمین‌های «مفتوحة العنوه» یا «اراضی صلحیه» و یا زمین‌های فیء گرفته می‌شد[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، النهایه، ج۲، ص۱۹، ماده خرج.
  2. ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۵۲، ماده خرج.
  3. منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۴۸۸.
  4. حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۴۰۲.