خراج در لغت

مقدمه

خراج در لغت به معنای نفع یا درآمدی است که از ملک حاصل می‌شود^[۱]، و گاهی به معنای مالیات، جزیه و اجرت نیز به کار رفته است^[۲]. خراج در اصطلاح، به مالیاتی گفته می‌شود که از زمین‌های «مفتوحة العنوه» یا «اراضی صلحیه» و یا زمین‌های فیء گرفته می‌شد^[۳].^[۴]

منابع

حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی ج۷

پانویس

↑ ابن اثیر، النهایه، ج۲، ص۱۹، ماده خرج.
↑ ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۵۲، ماده خرج.
↑ منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۴۸۸.
↑ حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۴۰۲.

[1] ابن اثیر، النهایه، ج۲، ص۱۹، ماده خرج.

[2] ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۵۲، ماده خرج.

[3] منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۴۸۸.

[4] حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۴۰۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]