الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده
اهداف قیام امام حسین یکی از مباحث مهم در بررسی حادثه عاشورا، است. تحلیل این حادثه، به شکل گسترده آن، بیشتر در دوران معاصر و هم زمان با شکل‌گیری جنبش‌های اجتماعی و مذهبی انجام گرفته و در این فاصله زمانی کوتاه، آرای متفاوتی عرضه شده است.
آگاهی بر تمام علل و اسباب قیامی که در اعماق زمان امتداد یافته و هم چنان پرتپش و نیروبخش در جان آدمیان روح ذلت‌ناپذیری و از خودگذشتگی را می‌دمد و در گذر زمان، انقلابگران راستین را در جهت دست‌یابی به اهدافی بلند در مسیر حق و بذل جان و مال رهنمون می‌شود، بسیار دشوار است. قیام ابا عبدالله الحسین (ع) نهضتی بود که رسالت اسلامی را پس از تباه شدن در عرصه هوا و هوس زمامداران فاسد، زنده ساخت و مسلمانان را آگاهی بخشید تا خواستار بازگشت حق به اهل آن و جایگاه اصلی‌اش شوند.
برخی از علل و انگیزه‌های نهضت قیام ابا عبدالله الحسین (ع) عبارت‌اند از:
- رساندن انسان به کمال: از طریق الگوسازی صحیح و ایجاد مرجعیت دینی حقیقی؛ تعلیم و تبیین قرآن و سنت پیامبر خدا و امر به معروف و نهی از منکر.
- حفظ نظام و دفع فساد و اختلاف از طریق مبارزه با فساد و اصلاح جامعه. اصلاح به واسطۀ اصلاح سیاسی و مبارزه با سلطه باند اموی؛ اصلاح فرهنگی، اخلاقی و مقابله با ناهنجاری‌ها؛ آزاد‌سازی اراده و بیدار کردن وجدان‌ها و تحریک احساسات امت و جاانداختن فرهنگ مقاومت و ذلت‌ناپذیری.
- پاسداری از دین (نگهداری از نابودی و بدعت و انحراف) به وسیلۀ زنده کردن اسلام و اصلاح جامعه، احیای سنت نبوی و سیره علوی.
- برقراری عدل و دفع و رفع ظلم از طریق مبارزه با ظلم؛ افشای ماهیت امویان و رسوایی واقعیت آنان؛ تشکیل حکومت الهی و اجرای قانون الهی (اجرای دین).