ابوکبیر هذلی
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
از تیره خُرَیب بن سعد[۱]، از قبیله هذیل بن مدرکه از عدنان [۲] وی را از شاعران بنو هذیل، از شاعران زمان جاهلی[۳] و شاعر حماسی[۴] دانسته‌اند. نام وی را عامر بن لیس[۵] گفته‌اند[۶]. تنها گزارشی که از وی در دست است اینکه وی اسلام آورد، سپس خدمت رسول خدا(ص) رسید و از آن حضرت خواست زنا را برایش حلال کند. حضرت از او پرسید: آیا دوست داری با نزدیکان تو چنین کنند؟ و چون او پاسخ منفی داد رسول خدا(ص) فرمود: "برای برادر دینی خود چیزی را بخواه که آن را برای خودت دوست داری"[۷]. ابوکبیر پس از پاسخ رسول خدا(ص) از آن حضرت خواست برای وی دعا کند تا این خواهش نفسانی از وجود او بیرون رود[۸]. حسان بن ثابت نیز این گزارش را منسوب به بنی هذیل در قالب شعری بیان کرده است[۹]. برخی، گزارش یاد شده را به وفد هذیل مربوط دانسته و گفته‌اند ابوکبیر از سوی قبیله‌اش سخن گفته است[۱۰]. در منابع شعر و ادب عربی، برخی از اشعار ابوکبیر آمده است[۱۱].[۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ یا حریث؛ ر.ک: ابن قتیبه، المعارف، ص۶۵.
- ↑ ابن حزم، ص۱۱ و ۱۹۷.
- ↑ ابن قتیبه، الشعر و الشعرا، ص۴۰۴.
- ↑ زرکلی، ج۳، ص۲۵۰.
- ↑ یا خنیس؛ ر.ک: زبیدی، ج۳، ص۴۳۶.
- ↑ یعقوبی، ج۱، ص۲۶۹؛ جوهری، ج۲، ص۷۶۵.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۴.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۴.
- ↑ ابن هشام، ج۳، ص۱۸۹؛ عسکری، ص۸۳۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۷.
- ↑ استر آبادی، ج۴، ص۳۴۰.
- ↑ ر.ک: ابن منظور، ج۲، ص۴۵۱؛ زبیدی، ج۴، ص۵۳.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «ابوکبیر هذلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۸۲.