اسید بن ظهیر
مقدمه
وی فرزند ظهیر بن رافع بن عدی بن زید بن عمرو بن زید بن جشم از تیره بنی حارثه از قبیله اوس است[۱]. بعضی از تراجم‌نویسان، با افتادگی‌هایی در نسب، که شایع است، جدش را عدی بن زید بن جشم گفته‌اند[۲]. ابو ثابت کنیه مشهور اوست [۳]. پدر أسید از صحابه حاضر در بیعت عقبه بود[۴]. فاطمه دختر بشر بن عدی، حلیف بنی عبدالاشهل، مادرش بود [۵]. وی از همسرش امامه (دختر خدیج بن رافع) فرزندانی به نام‌های «ثابت»، «محمد»، نام کلثوم» و «ام الحسن»[۶]، و از همسر دیگرش به نام «زینب»، دختر وبرة بن اوس تمیمی، فرزندانی به نام‌های «سعد»، «عبدالرحمان»، «عثمان»، «ام الرافع»، و از همسر دیگرش به نام ام سلمه، دختر عبدالله بن ابی معقل، فرزندی به نام «عبد الله» داشت[۷] ابن منده او را عموی رافع بن خدیج دانسته، ولی ابن اثیر[۸] گوید: او پسر عموی رافع است؛ زیرا انس بن ظهیر از طرف پدر و مادر برادر اوست و از طرف مادری (فاطمه دختر بشر بن عدی) عباد بن بشر برادر اسید است[۹].
او در جنگ بدر و احد نوجوانی بیش نبود[۱۰]. به همین دلیل، رسول خدا(ص) او را به مدینه برگرداند. اما بعدها در جنگ خندق[۱۱] و در سریه ذی قرد حضور داشت[۱۲].
وی از کارگزاران أبوبکر بر یمامه بود[۱۳]. وی روایاتی از رسول خدا(ص) دارد، از جمله ثواب نماز خواندن در مسجد قبا به مقدار یک عمره[۱۴]، نهی رسول خدا(ص) از کرایه کردن زمین (در پیش خرید محصولات کشاورزی)[۱۵] و حکم یافتن چیز دزدی نزد کسی[۱۶] اُسید در خلافت عبد الملک بن مروان درگذشت[۱۷].[۱۸]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۳۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۴۳.
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۲۵۷ و ج۸، ص۳۲۷؛ ابن قانع، ج۱، ص۴۰.
- ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۷۳؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.
- ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۷۳؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۱۸۷.
- ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۷۳.
- ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۷۳ و ج۸، ص۲۴۹.
- ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۷۳.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۴.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۷؛ مزی؛ ج۳، ص۲۵۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۴.
- ↑ واقدی، ج۱، ص۲۱ و ۲۱۶؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ ابن هشام، ج۳، ص۷۵۲.
- ↑ ابن اثیر، ۱، ص۹۳.
- ↑ ترمذی، ج۱، ص۲۰۴؛ ابن شبه، ج۱، ص۴۲؛ بیهقی، ج۵، ص۲۴۸.
- ↑ بیهقی، ج۶، ص۱۳۲؛ ابن قانع، ج۱، ص۴۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۴، با تعابیر مختلف.
- ↑ ابن قانع، ج۱، ص۴۰؛ ابن عساکر، ج۹، ص۹۷.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۲۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.
- ↑ مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اسید بن ظهیر»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۸۳.