ابوعذره جزری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

منسوب به سرزمین جزیره[۱] ابن حجر[۲] در بخش سوم - مخضرمین - از وی یاد کرده است و می‌گوید: ابن ابی خیثمه و مسلم وی را از صحابه شمرده‌اند، اما از توهمات است. ابن سعد[۳] در شمار اصحابی که در جزیره سکونت گزیدند از وی باد کرده و شاید بدین سبب او را جزری خوانده است. بیشتر منابع، تنها گفته‌اند وی رسول خدا(ص) را درک کرد[۴]. ابن حجر[۵] به نقل از برخی منابع پیش گفته می‌گوید: وی صحابی نیست. در این منابع، چنین تصریحی وجود ندارد. به گفته ابن حجر[۶]، مسلم، صحابی بودن وی را قطعی می‌داند؛ در حالی که ابن حبان[۷] در شمار تابعین از وی یاد کرده است و می‌گوید: گفته‌اند او از اصحاب بود. به هر حال ابن حجر[۸] صحابی بودن وی را انکار کرده و می‌گوید: وی ناشناخته است و کسی که وی را صحابی بداند، دچار توهم شده است. ذهبی[۹] نیز به نقل از ابن مدینی، وی را ناشناخته می‌داند. گفته‌اند درباره نام وی از ابوزرعه پرسیدند و او پاسخ داد هیچ‌کس را نمی‌شناسد که نام ابوعذره را گفته باشد[۱۰]. از وی روایتی از عایشه از رسول خدا(ص) درباره نهی از ورود زنان به حمام نقل شده است[۱۱]. برخی به سند این حدیث اشکال گرفته‌اند[۱۲].[۱۳]

منابع

پانویس

  1. سمعانی، ج۲، ص۸۰.
  2. الاصابه، ج۷، ص۲۵۰.
  3. ابن سعد، ج۷، ص۳۳۱.
  4. برای نمونه ر.ک: ابن سعد، ج۷، ص۳۳۱؛ احمد بن حنبل، ج۶، ص۱۳۲ و ۱۳۹؛ بخاری، الکنی، ص۶۱؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۷۹.
  5. الاصابه، ج۷، ص۲۵۰.
  6. تهذیب، ج۱۲، ص۱۵۰.
  7. ابن حبان، ج۵، ص۵۷۷.
  8. تقریب، ج۲، ص۴۳۶.
  9. ذهبی، ج۴، ص۵۵۱.
  10. ابن ابی حاتم، ج۹، ص۴۱۸.
  11. احمد بن حنبل، ج۶، ص۱۳۲ و ۱۳۹؛ ابن ماجه، ج۲، ص۱۲۳۴؛ ابوداود، ج۲، ص۲۵۰.
  12. ترمذی، ج۴، ص۲۰۰؛ درباره معنای حدیث ر.ک: شوکانی، ج۱، ص۳۲۱.
  13. خانجانی، قاسم، مقاله «ابوعذره جزری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۳۸.