ابوسبره نخعی
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نامش عبدالله بن عابس[۱] از قبیله نخع از قبایل یمنی است که با عنوان کوفی از او یاد می‌شود[۲]. ابن اثیر و ابن حجر، وی را همان ابوسبره جعفی دانسته‌اند که در شمار صحابه است[۳]. اما با توجه به نام‌های مختلف این دو (نام ابوسبره جعفی یزید بن مالک است) و با عنایت به تفاوت اسناد روایات آنها و وقایع گوناگونی که برای هر یک نقل شده، ابوسبره نخعی و ابوسبره جعفی دو نفرند
ابوسبره نخعی که ثقه دانسته شده[۴] از صحابه نیست و در طبقه میانی تابعین، چون حسن بصری و ابن سیرین قرار دارد[۵]. او از عمر بن خطاب[۶]، فروة بن مسیک[۷] و محمد بن کعب قرظی روایت نقل می‌کند[۸]. وی راوی روایتی مشهور از فروة بن مسیک است که از رسول خدا(ص) تقاضای رخصت برای جنگ با اهل سبأ کرد. آن حضرت در ادامه، توضیحی درباره قوم سبأ و قبایل ایشان داد[۹].
ابوسبره، داستان مردی یمنی را نقل می‌کند که به قصد جهاد از منزل خارج شد، ولی مرکبش در راه مرد و مرکب با دعای آن مرد زنده شد[۱۰]. در نقلی دیگر آمده است که او عمر را در شام دید که پس از خوردن نان و گوشت، بدون اینکه تجدید وضو کند نماز خواند[۱۱].[۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ مزی، ج۳۳، ص۳۴۰؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۹۳.
- ↑ ابن حجر، تقریب، ج۲، ص۴۰۴.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۳۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۶۹.
- ↑ ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۹۴.
- ↑ ابن حجر، تقریب، ج۲، ص۴۰۴.
- ↑ ابن ابی شیبه، ج۱، ص۶۴؛ ابن عساکر، ج۶۶، ص۲۶۰.
- ↑ ابن سعد، ج۱، ص۳۸؛ بخاری، ص۴۰.
- ↑ مزی، ج۳۳، ص۳۳۰؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۹۴؛ در اینکه راوی از محمد بن کعب کدام ابوسبره است، میان رجال شناسان اختلاف و تردید وجود دارد؛ مزی، ج۳۳، ص۳۴۱؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۹۴.
- ↑ ابن سعد، ج۱، ص۳۸؛ ابن ابی عاصم، ج۳، ص۳۲۱؛ ابو داود، ج۲، ص۲۴۶.
- ↑ یاقوت، ج۲، ص۴۳۰؛ ذهبی، تذکره، ج۱، ص۲۸۴؛ ابن کثیر، ج۶، ص۳۲۴.
- ↑ ابن ابی شیبه، ج۱، ص۶۴؛ ابن عساکر، ج۶۶، ص۲۶۱.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ابوسبره نخعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۲۸-۳۲۹.