اثبات نصب الهی امام

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

آیه ولایت

آیه ابتلا

آیه تبلیغ

آیه اکمال

آیه شهادت

آیه نور

آیه مباهله

آیه بینه

آیه تطهیر

آیه تزکیه

آیه اهل ذکر

آیه صادقین

آیه بیت الله الحرام

آیه ملک عظیم

آیه امر به معروف

آیه صله رحم

آیه استقامت

سوره قدر

در شب قدر، بنا بر آیات سوره دخان و قدر، اوّلاً، قرآن بر زمین نازل می‌شود و ثانیاً، تفصیل و تقدیر امور تا سال آینده در قالب همین امر توسط ملائکه بر عالم دنیا واقع می‌گردد و قلب مطهّر امام هر زمان، ظرف نزول ملائک و ابلاغ امور عالم در آن سال است. به این ترتیب، می‌توانیم قیاس استثنایی زیر را تشکیل دهیم: اگر در شب قدر قرآن توسط ملائکه الهی بر زمین نازل می‌شود، تنها ظرف قلب مطهّر امام معصوم است که تحمل دریافت و حمل آن را دارد.

ولکن بنا بر آیات سوره دخان و قدر، قطع قرآن توسط ملائکه الهی در شب قدر بر عالم دنیا نازل می‌شود.

در نتیجه: در همه زمان‌ها باید امامی معصوم در میان امّت باشد تا ظرف نزول قرآن و دریافت تفصیل امور در شب قدر وجود داشته باشد. به عبارت دیگر، مخاطبی برای نزول ملائک و ظرفی برای دریافت تفصیل امور در عالم دنیا حاضر باشد.[۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس