اوس بن خالد بن یزید بن منهب طائی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

وی پسر عموی زیدالخیل بن مهلهل بن یزید است. ابن کلبی گوید: اوس بن خالد در وفدی به خدمت رسول خدا(ص) آمد[۱]. به همین دلیل ابن حجر[۲] اوس بن خالد را صحابی دانسته است.

ابوالفرج اصفهانی[۳] و ابن حجر[۴] درباره چگونگی مرگ او گویند که عمر در زمان خلافتش یک قرشی به نام ابوسفیان را مأمور کرد تا صحرانشینان (اهل البوادی) را به قرآن خواندن بیازماید و هر که ندانست، او را تنبیه کند. وقتی به «محله بنی نبهان» وارد شد، از جمله کسانی را که آزمود، اوس بن خالد بود. وی نتوانست قرآن بخواند؛ از این رو، ابوسفیان او را چنان تازیانه زد که جان داد. چون این خبر به پسر عمویش حریث بن زید الخیل رسید، ابوسفیان و تعدادی از یارانش را کشت و به شام گریخت. وی در این زمینه خطاب به مادر اوس ابیاتی نیز سرود.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۲۹۸.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۲۹۸.
  3. ابوالفرج اصفهانی، ج۱۷، ص۲۷۱.
  4. ابن حجر، ج۱، ص۲۹۸.
  5. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «اوس بن خالد بن یزید بن منهب طائی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۶۴.