الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده
- یکی از علایم ظهور امام مهدی(ع)، خروج سید حسنی با یارانش برای یاری ایشان از سرزمین دیلم "از بلاد گیلان" است. حسنی سیدی خوش سیما و خوش منظر و اصالتاً او را ایرانی معرفی کردهاند و از شیعیان خالص اهل بیت است، مردی شجاع، عالم و وارسته معرفی شده است. وی، انسان حقمداری است که وقتی حقیقت برایش مشخص میشود، آن را به راحتی میپذیرد. و نیز از اولاد امام حسن مجتبی(ع) است.
- شخصی که نزدیک ظهور در مکه قیام میکند و به دست اهل مکه به شهادت میرسد و سرش را برای شامی سفیانی میفرستند. این شخص، همان نفس زکیه، یکی از نشانههای حتمی ظهور است.
- شخصی که با سپاه سفیانی و اموی در شام درگیر میشود و سرانجام شکست میخورد.
- شخصی که به احتمال بسیار زیاد همان سید حسنی است و از نشانههای ظهور معرفی شده، کسی است که از طرف دیلم خروج میکند، ستمگران را میکشد و وارد کوفه میشود. وقتی خبر ظهور و قیام حضرت مهدی(ع) به او میرسد، نزد ایشان میآید و پس از درخواست نشانه و کرامت ایشان او و بسیاری از سپاهیانش با حضرت(ع) بیعت میکنند و به خیل عظیم سپاهیان آن ایشان میپیوندند.
- سید حسنی ابتدا ادعای مهدویت داشته اما پس از ملاقات حسنی با امام زمان(ع)، حسنی به امام عرض میکند: اگر تو مهدی(ع) هستی عصایت کجاست؟ ایشان آن را به او میدهد، سپس حسنی عصا را برداشته و در سنگ فرو میبرد، بلافاصله عصا سبز شده و برگ در میآورد، لذا دست خود را دراز کرده و با ایشان بیعت میکند. البته میتوان این مسأله را چنین توجیه کرد که او ادعای مهدویت نداشته و فقط قصد داشته حقیقت را برای یارانش روشن کند. همچنین خروج حسنی همزمان یا بعد از ظهور حضرت خواهد بود زیرا پس از ورود امام مهدی(ع) به کوفه، حسنی با خبر شده؛ یارانش به او میگویند: این رسول الله کیست که به منطقه ما وارد شده است؟ حسنی میگوید بیرون شویم و ببینیم او کیست. میداند که او مهدی(ع) است و او را میشناسد و غرضی جز اینکه ایشان را به اصحاب خود بشناساند ندارد.