جمیل بن دراج
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام صادق است. جمیل بن دراج از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جمیل بن دراج در معارف و سیره رضوی - جمیل بن دراج در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوعلی جمیل بن دراج بن عبدالله نخعی کوفی، معروف به ابن دراج از اصحاب امام صادق و امام کاظم(ع) است[۱] که از آن دو امام بزرگوار و امام باقر(ع) روایت کرده است.[۲] او از شاگردان زرارة بن اعین به حساب می‌‌آمد[۳] و ۹۲ روایت را از او نقل می‌‌کند. از دیگر اساتید او می‌‌توان به ابان بن تغلب، اسماعیل بن جابر جعفی، حمران بن اعین و حفص بن غیاث اشاره نمود. محدثانی همچون ابومالک حضرمی، ابن ابی نجران، حسن بن ابی قتادة، حسن بن علی وشاء و حسن بن محبوب از او بهره برده‌اند.[۴] وی فردی ثقه و یکی از فقهای شش گانه اصحاب امام صادق(ع) می‌باشد که تمامی محدثان شیعه بر صحیح بودن مرویات و آنچه آنها نقل کرده‌اند، اتفاق نظر دارند و برخی بر این باورند که او فقیه‌ترین آنان بود. او سجده‌هایی طولانی داشت که محمد بن ابی عمیر از سجده‌های وی به شگفت آمده بود.[۵] ابن درّاج در آغاز واقفی مذهب بود، اما به جهت معجزاتی که از امام رضا(ع) مشاهده کرد، از عقیده‌اش برگشت و به امامت آن حضرت و فرزندانش معتقد شد.[۶] او در سند ۵۷۰ روایت قرار گرفته که ۲۳۹ روایت از معصومان(ع)نقل کرده است.ر
نجاشی می‌‌نویسد: او کتابی دارد که به طرق زیادی نقل شده و کتابی نیز با همکاری دیگران نوشته است. وی در اواخر عمر نابینا شد و در ایام امامت امام رضا(ع)درگذشت.[۷] آقابزرگ تهرانی کتاب الحدیث و اصل را از آثار او ذکر کرده است.[۸]
جستارهای وابسته
- نوح بن دراج (برادر)
- ایوب بن نوح بن دراج (برادرزاده)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
