احتکار در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

==معنای احتکار==

احتکار از «حَکر» گرفته شده است. [[فراهیدی]] می‌نویسد: حَکْر: [[ستم]] در نقصان و [[بدرفتاری]] است و حکرِ طعام و مانند آن از چیزهایی که خورده می‌شود و معنای آن، جمع کردن است و صاحب این کار محتکر نامیده می‌شود که با نگه داری آن، [[منتظر]] گرانیِ کالاست<ref>فراهیدی، العین، ج۳، ص۶۱: {{عربی|الحَکَر: الظلمُ فی النَقْص و سُوءِ المَعاشِرَة...و الحَکْر: ما احْتَکَرْت مِن طَعامٍ و نَحْوِهِ مِمّا یُؤکَلُ، و مَعْناه: الجمعُ، و الفِعْل: احْتَکَرَ و صاحِبَه مُحْتَکِر یَنْتظِرُ باحتباسِه، الغلاءَ}}.</ref>.

در [[المحیط]] می‌نویسد: حَکْر به معنای ستم و بدرفتاری است<ref>صاحب بن عباد، المحیط فی اللغه، ج۲، ص۳۷۸: {{عربی|الحَکْرُ: الظُّلْمُ و سُوْءُ العِشْرَة}}.</ref>. در [[تاج العروس]] حکر را به معنای ستم، تنقّص و کمی نیز دانسته است<ref>زبیدی، تاج العروس، ج۶، ص۳۰۰.</ref>. در [[لسان العرب]] حَکر را به معنای ذخیره کردن طعام به [[انتظار]] قیمت مناسب دانسته است که [[مسئول]] این کار، محتکر نامیده می‌شود و احتکار به معنای جمع طعام و مانند آن است از آنچه خورده می‌شود و نگه داری آن به [[امید]] بالا رفتن قیمت آن. و حَکَر و حُکَر هر دو به معنی آنچه احتکار شده است و حکْر و حکْره اسم از آن است یعنی آنچه جمع شده، که در [[حدیث]] از آن [[نهی]] شده است<ref>ابنمنظور، لسان العرب، ج۴، ص۲۰۸: {{عربی|الحَکْرُ: ادِّخارُ الطعام للتَّرَبُّضِ، و صاحبُه مُحْتَکِرٌ.... الاحْتِکارُ جمعُ الطَّعامِ و نَحُوهُ مِمّا یُؤکَلُ و احتِباسُه انْتِظارَ وقت الغَلاء بِه...}}.</ref>.