کنیه‌های امام مهدی چیستند؟ (پرسش)

کنیه‌های امام مهدی (ع) چیستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

کنیه‌های امام مهدی چیستند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / آشنایی با امام مهدی / معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)
مدخل اصلیکنیه امام مهدی
تعداد پاسخ۵ پاسخ

پاسخ نخست

 
علی رضا رجالی تهرانی

حجت الاسلام و المسلمین علی رضا رجالی تهرانی، در کتاب «یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:

«نام اصلی حضرت (ع)، محمد است. نامی که پیغمبر اکرم (ص) برای او گذارده و فرمود: اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است. کنیه حضرت: ابوالقاسم است. و نیز ابو صالح و ابو عبداللّه و ابو ابراهیم و ابو جعفر و ابو الحسین هم گفته شده است[۱]»[۲].

پاسخ‌های دیگر

1. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در مقاله «انتظار و منتظران» در این‌باره گفته است:

در برخی از روایات نیز از آن، به روشنی یاد شده است. در "کمال الدین و تمام النعمةشیخ صدوق از عقید خادم نقل کرده است که آن حضرت، با این کنیه یاد می‌‏شد[۴]»[۵].

2. مجتبی تونه‌ای؛
آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:
3. آقای کامل سلیمان؛
آقای کامل سلیمان، در کتاب «روزگار رهایی» در این‌باره گفته است: «از کنیه‌های آن حضرت: "ابو القاسم، ابو عبد الله و ابو جعفر" است. او ثمره مقدسه شجره نبوت و عصاره دودمان امامت، خلف شایسته محمد (ص) و علی (ع) است. پرچم حق به دست باکفایت اوست، که هرکس به او چنگ زند نجات می‌یابد و هرکس تخلف کند هلاک می‌شود[۲۲]»[۲۳].
4. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛
نویسندگان کتاب «نگین آفرینش» در این باره گفته‌اند: «نام و کنیه[۲۴] امام زمان (ع) همان نام و هم کنیه پیامبر اسلام (ص) است. در برخی روایات، از بردن نام آن حضرت تا هنگام ظهور، نهی شده است[۲۵]»[۲۶].

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. الزام النّاصب، شیخ حائری یزدی، ج ۱، ص ۴۸۳.
  2. یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۵۹ الی ۶۱.
  3. " الْمَهْدِيُ‏ مِنْ‏ وُلْدِي‏ اسْمُهُ‏ اسْمِي‏ وَ كُنْيَتُهُ‏ كُنْيَتِي‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۲۸۶، ح ۱.
  4. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۷۳، ح ۲۴
  5. سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص ۳۵.
  6. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۴-۳۵.
  7. موعودنامه، ص ۶۴.
  8. نجم الثاقب، باب دوم
  9. موعودنامه، ص ۶۴.
  10. نجم الثاقب، باب دوم
  11. موعودنامه، ص ۶۷.
  12. نجم الثلقب باب دوم
  13. موعودنامه، ص ۶۶.
  14. نجم الثاقب، باب دوم
  15. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲.
  16. نجم الثاقب، باب دوم.
  17. موعودنامه، ص ۶۶.
  18. معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.
  19. نجم الثاقب، باب دوم.
  20. کمال الدین، ص ۲۸۶.
  21. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۹۴.
  22. اصول کافی، ج ۱، ص ۴۱۱؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۴؛ منتخب الاثر، ص ۲۱۴؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۱، ۲۶۵ و ۲۶۹؛ غیبت شیخ طوسی، ص ۱۶۴؛ ینابیع الموده، ج ۳، ص ۱۶۶؛ الامام المهدی، ص ۸ و ۳۶۶؛ الزام الناصب، ص ۱۴۰ و ۱۴۲.
  23. کامل سلیمان، روزگار رهایی، ج1، ص 68.
  24. اسمی است که با لفظ «أب» یا «أم» شروع می‌شود؛ مانند: اباعبدالله و امّ البنین.
  25. بالادستان، محمد امین، حائری‌‎پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی؛ نگین آفرینش، ج۱، ص ۴۳.
  26. بالادستان، محمد امین؛ حائری‌‎پور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۴۳.