تکالیف بندگان نسبت به امام زمان (کتاب)
تکالیف بندگان نسبت به امام زمان، ترجمه فارسی بخشی از کتاب مکیال المکارم اثر سید محمد تقی موسوی اصفهانی به زبان عربی است که به بررسی مسئولیتها و وظایف مردم در عصر غیبت می‌پردازد. این کتاب به کوشش سید مهدی حائری قزوینی به فارسی ترجمه شده است و انتشارات مسجد مقدس جمکران انتشار آن را به عهده داشته است
| تکالیف بندگان نسبت به امام زمان | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| ترجمهٔ کتاب | [[ترجمه بخشی از مکیال المکارم (کتاب)|ترجمه بخشی از مکیال المکارم]] |
| نویسنده | سید محمد تقی موسوی اصفهانی |
| مترجم | سید مهدی حائری قزوینی |
| موضوع | امامت، مهدویت، انتظار |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مسجد مقدس جمکران|انتشارات انتشارات مسجد مقدس جمکران]][[رده:انتشارات انتشارات مسجد مقدس جمکران]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | 1385 ش |
| تعداد صفحه | ۵۸۴ |
| شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۹۷۳۰-۱۰-۳ |
| شماره ملی | م۸۵-۲۰۵۱۳ |
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «این کتاب، بخشی از کتاب شریف مکیال المکارم، اثر آیت اللّه سید محمد تقی موسوی اصفهانی است. کتاب حاضر، به معرفی و بیان هشتاد وظیفه و تکلیف از وظایف و تکالیف منتظران در زمان غیبت آن حضرت پرداخته است. نویسنده این احادیث را گردآوری و تنظیم و تحلیل کرده و مجموعه وسیعی از وظایف مردم را ذیل ۸۰ عنوان توضیح داده است».
فهرست کتاب
- مشخصات کتاب
- اشاره
- اشاره
- مقدمه ناشر
- وظایف بندگان نسبت به آن حضرت
- وظایف بندگان نسبت به آن حضرت
- اوّل: تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگی‌های آن جناب
- دوم: رعایت ادب نسبت به یاد او
- سوم: از وظایف بندگان نسبت به آن حضرت(ع)
- چهارم: محبوب نمودن او در میان مردم
- پنجم: انتظار فرج و ظهور آن حضرت(ع)
- پنجم: انتظار فرج و ظهور آن حضرت(ع)
- مبحث یکم - فضیلت انتظار و ثواب منتظِر و انتظار پیغمبران و امامان نسبت به این امر
- مبحث دوم - در وجوب انتظار حضرت قائم(ع) بر همه افراد
- مبحث سوم - معنی انتظاری که در این اخبار به آن امر گردیده است
- مبحث چهارم - آیا در انتظار قصد قربت شرط است یا نه؟
- مبحث پنجم - در بیان حکم ضدّ انتظار یعنی ناامیدی
- ششم: اظهار اشتیاق به دیدار آن بزرگوار
- هفتم: ذکر مناقب و فضایل آن حضرت(ع)
- هشتم: اندوهگین بودن مؤمن از فراق آن حضرت(ع)
- نهم: حضور در مجالس فضایل و مناقب آن حضرت(ع)
- دهم: تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضایل آن حضرت(ع)
- یازدهم و دوازدهم: سرودن و خواندن شعر در فضایل
- سیزدهم: قیام، هنگام یاد شدن نام یا القاب آن حضرت(ع)
- چهاردهم و پانزدهم و شانزدهم: گریستن و گریانیدن و خود را به گریه کنندگان شبیه نمودن بر فراق آن حضرت(ع)
- هفدهم: درخواست معرفت امام عصر(ع) از خداوند - عزّوجلّ -
- هجدهم: تداوم درخواست معرفت آن حضرت(ع)
- نوزدهم: مداومت به خواندن دعای غریق
- بیستم: دعا در زمان غیبت آن حضرت(ع)
- بیست و یکم: شناختن علامت‌های ظهور آن حضرت(ع)
- بیست و دوم: تسلیم بودن و عجله نکردن
- بیست و سوم: صدقه دادن به نیابت از آن حضرت(ع)
- بیست و چهارم: صدقه دادن به قصد سلامتی
- بیست و پنجم و بیست و ششم: حج رفتن به نیابت از آن حضرت و فرستادن نایب که از طرف آن جناب حج کند
- بیست و هفتم و بیست و هشتم: طواف بیت اللَّه الحرام به نیابت از امام(ع) و نایب ساختن دیگری تا از طرف آن حضرت طواف نماید
- بیست و نهم: زیارت مشاهد رسول خدا و ائمه معصومین الگو:علیهم السلام به نیابت از مولایمان صاحب الزمان (ع)
- سی‌ام: استحباب اعزام نایب
- سی و یکم: سعی در خدمت کردن به آن حضرت(ع)
- سی و دوم: اهتمام ورزیدن به یاری آن جناب(ع)
- سی وسوم: تصمیم قلبی بر یاری کردن آن جناب در زمان حضور و ظهور او(ع)
- سی و چهارم: تجدید بیعت با آن حضرت(ع))بعد از فرائض همه روزه و هر جمعه (
- سی و پنجم: صله آن حضرت(ع) به وسیله مال
- سی و ششم: صله شیعیان و دوستان صالح امامان‌علیهم السلام
- سی و هفتم: خوشحال کردن مؤمنین
- سی و هشتم: خیرخواهی برای آن حضرت(ع)
- سی و نهم: زیارت کردن آن حضرت(ع)
- چهلم: دیدار مؤمنین صالح و سلام کردن بر آنان
- چهل و یکم: درود فرستادن بر آن حضرت(ع)
- چهل و دوم: هدیه کردن ثواب نماز به آن جناب(ع)
- چهل و سوم: هدیه نماز مخصوص
- چهل و چهارم: نماز هدیه به آن حضرت به گونه مخصوص در وقت معین
- چهل و پنجم: اهداء قرائت قرآن به آن حضرت(ع)
- چهل و ششم: توسل و طلب شفاعت از خداوند
- چهل و هفتم: دادخواهی و توجه نمودن و عرض حاجت بر آن حضرت(ع)
- چهل و هشتم: دعوت کردن مردم به آن حضرت(ع)
- چهل و نهم: رعایت حقوق آن حضرت و مواظبت بر ادای آنها و رعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار(ع)
- پنجاهم: خشوع دل هنگام یاد آن حضرت(ع)
- پنجاه و یکم: عالم باید علمش را آشکار سازد
- پنجاه و دوم: تقیّه کردن از اشرار و مخفی داشتن راز از اغیار
- پنجاه و سوم: صبر کردن بر اذیت و تکذیب و سایر محنت‌ها
- پنجاه و چهارم: درخواست صبر از خدای تعالی
- پنجاه و پنجم: سفارش یکدیگر به صبر
- پنجاه و ششم: پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت(ع)
- پنجاه و هفتم: تظاهر با ستمگران و اهل باطل
- پنجاه و هشتم: ناشناس ماندن و پرهیز از شهرت یافتن
- پنجاه و نهم: تهذیب نفس
- شصتم: اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرت(ع)
- شصت و یکم: متّفق شدن بر توبه واقعی
- شصت و دوم و شصت و سوم: پیوسته به یاد آن حضرت بودن و به آدابش عمل کردن
- شصت و چهارم: دعا به درگاه الهی برای جلوگیری
- شصت و پنجم: اینکه بدنت نسبت به آن جناب(ع) خاشع باشد
- شصت و ششم: مقدّم داشتن خواسته
- شصت و هفتم: احترام کردن نزدیکان و منسوبین به آن حضرت(ع)
- شصت و هشتم: بزرگداشت اماکنی که به قدوم آن حضرت(ع) زینت یافته‌اند
- شصت و هشتم: بزرگداشت اماکنی که به قدوم آن حضرت(ع) زینت یافته‌اند
- مبحث اوّل: ماییم شعائر و اصحاب
- مبحث دوم: در بیان چگونگی تعظیم آن مواقف و مشاهد
- شصت و نهم و هفتادم: وقت ظهور را تعیین نکردن و تکذیب وقت گذاران
- هفتاد و یکم: تکذیب کردن مدعیان نیابت خاصه از آن حضرت(ع) در زمان غیبت کبری
- هفتاد و دوم: درخواست دیدار آن حضرت با عافیت و ایمان
- هفتاد و سوم: اقتدا و تأسّی جستن به اخلاق و اعمال آن حضرت(ع)
- هفتاد و چهارم: حفظ زبان از غیر یاد خداوند و مانند آن
- هفتاد و پنجم: نماز آن حضرت(ع)
- هفتاد و ششم: گریستن در مصیبت مولایمان شهید مظلوم
- هفتاد و هفتم: زیارت قبر مولایمان امام حسین(ع)
- هفتاد و هشتم: بسیار لعنت کردن بر بنی امیّه در آشکار و پنهان
- هفتاد و نهم: اهتمام در ادای حقوق برادران دینی
- هشتادم: مهیّا کردن سلاح و اسب در انتظار ظهور آن جناب
- فهرست منشورات مسجد مقدّس جمکران
دربارهٔ پدیدآورندگان
-
سید مهدی حائری قزوینی (مترجم)
-
سید محمد تقی موسوی اصفهانی (پدیدآورنده)
- آیت الله سید محمد تقی موسوی اصفهانی (متولد ۱۳۰۱ ق ، اصفهان؛ متوفای ۱۳۴۸ ق)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید محمود حسینی گلشادی اصفهانی، سید ابوالقاسم دهکردى و عبدالکریم جزى به اتمام رساند. او تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «منابر در اصول دین»، «انیس المتفرّدین»، «مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم»، «مکیال المکارم در معرفت و ولایت امام زمان»، «آثار و برکات دعا برای امام زمان»، «آیین انتظار»، «راز نیایش منتظران»، «آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری»، «تکالیف بندگان نسبت به امام زمان»، «شناخت حقوق و مراحم حضرت مهدی»، «آیین انتظار»، «سراج القبور»، «بساتین الجنان در معانی و بیان» برخی از این آثار است.[۱]
- در مورد سید مهدی حائری قزوینی اطلاعاتی در دست نیست.