عصمت فرشتگان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

امام رضا(ع) در حدیثی طولانی درباره عصمت فرشتگان فرمودند: «همانا فرشتگانِ خداوند با الطاف او معصوم و محفوظ از کفر و زشتی‌ها هستند، زیرا خداوند درباره آنها فرمود: ﴿لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ[۱] و همچنین فرمود: ﴿وَمَنْ عِنْدَهُ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ[۲] و فرمود: ﴿لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ[۳][۴]. و همچنین در روایات دیگر این جملات درباره عصمت فرشتگان وارد شده است: «و فرشتگان بندگان معصوم‌اند» و «خداوند ملائکه را خلق کرد در حالی‌که معصوم‌اند» و «خداوند ملائکه را از گناهان و ریب شبهات معصوم داشت» و «خداوند فرشتگان را خلق کرد و در آسمان‌ها سکونت داد و در آنها سستی و غفلت و معصیت نیست»[۵].[۶]

دلیل عقلی عصمت فرشتگان

برای اثبات عصمت فرشتگان در مقام دریافت پیام الهی و ابلاغ آن به انبیا(ع) می‌توان به براهین عقلی استدلال کرد. ... هر گونه دلیل عقلی که برای اثبات عصمت انبیا در مقام تلقی و ابلاغ وحی، لزوم عصمت ملائکه وحی را نیز به اثبات می‌رساند...

غرض اصلی از خلقت آدمی، رسیدن به کمال نهایی و سعادت ابدی است و از طرفی، ابزار و وسایلی که برای درک و شناخت در اختیار انسان‌ها قرار داده شده است؛ یعنی حس و عقل، برای این منظور کفایت نمی‌کنند، از این رو عقل با توجه به حکمت خداوند در می‌یابد که حتماً باید راه دیگری در اختیار آدمیان قرار گیرد و آن، راه وحی و نبوت است. طبیعی است که برای حصول و تحقق این منظور باید پیام خداوند به طور کامل و بدون هیچ دستبردی در اختیار انسان‌ها قرار گیرد و این جز با عصمت و مصونیت فرشتگان امکان‌پذیر نیست؛ چرا که اگر پیام الهی توسط فرشتگان وحی دچار تحریف و تغییر شود؛ یعنی آنها در ابلاغ پیام خداوند معصوم نباشند، در این صورت نقض غرض خواهد شد[۷].

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. «از آنچه خداوند به آنان فرمان دهد سر نمی‌پیچند و آنچه فرمان یابند بجای می‌آورند» سوره تحریم، آیه ۶.
  2. «و هر کس که در آسمان‌ها و زمین است از آن اوست و آن کسان که نزد اویند از پرستش وی سر باز نمی‌زنند و خسته نمی‌شوند» سوره انبیاء، آیه ۱۹.
  3. «در گفتار بر او پیشی نمی‌جویند و آنان به فرمان وی کار می‌کنند» سوره انبیاء، آیه ۲۷.
  4. عیون أخبار الرضا(ع)، ج۱، ص۲۶۹؛ الاحتجاج، ج۲، ص۴۵۹؛ نورالثقلین، ج۱، ص۱۰۸ و ج۳، ص۲۶۷ و ۴۱۶؛ تفسیر امام عسکری(ع)، ص۴۷۵؛ تفسیر البرهان، ج۱، ص۲۹۵؛ الفصول المهمة، ج۱، ص۴۴۳.
  5. تفسیر امام عسکری(ع)، ص۵۹۱؛ الفصول المهمة، ج۱، ص۹۷؛ بحارالأنوار، ج۵۴؛ تفسیر القمی، ج۱، ص۵۶.
  6. سلیمانیان، م‍ص‍طف‍ی‌، مقامات امامان، ص ۲۴۴.
  7. شریفی، احمد حسین، یوسفیان، حسن، پژوهشی در عصمت معصومان (کتاب)|پژوهشی در عصمت معصومان ص ۳۳۵.