آمنه بنت وهب در حدیث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آمنه در روایات

در کتاب‌های روایی شیعه، درباره خاندان پیامبر، از جمله مادر آن حضرت، روایات فراوانی وجود دارد که ایمان و عقیده آنان به وحدانیت خداوند را می‌رساند. شیخ صدوق در امالی، نقل نموده است: امام صادق(ع) فرمود: جبرئیل بر پیامبر نازل شد و عرض کرد: خداوند به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: من آتش را برای پدرت عبدالله و مادرت آمنه و بر اهل آن خانه‌ای که کفالت و سرپرستی تو را بر عهده داشت (عمویت ابوطالب) حرام نمودم[۱].

حضرت محمد(ص) فرمود: خداوند مرا در پشت بهترین پدرها «عبدالله بن عبدالمطلب» و بهترین مادران «آمنه دختر وهب» قرار داد تا نجاست شرک و رذالت کفر به من نرسد[۲].

کلینی در کافی، خطبه‌ای جامع از امام صادق(ع) در این باره نقل کرده، که در آن آمده است: در اصل خلقت پیامبر، زنا راهی نیافت و در سلسله مادران او پلیدی رخ نداد تا از آمیزش نامشروع باشد. خداوند او را از محفوظ‌ترین حمل کننده‌ها و امانت‌دار‌ترین دامن به پیامبری برگزید[۳]. امیرالمؤمنین علی(ع) فرمود: «پیامبر فرمود: خداوند ما را در صلب‌های کریم و رحم‌های پاک پدران و مادران قرار داد تا هیچ کدام از ما به زنا بر نخورد»[۴].

در کتاب اسرار آل محمد آمده است: رسول اکرم(ص) فرمود: خداوند ما را از بهترین معادن از جهت اصل و طبع و بهترین کشتزارها از جهت روییدن میان پدران و مادران به وجود آورد[۵].

از این روایت و ده‌ها روایت دیگر که در منابع اولیه شیعه آمده، به دست می‌آید که مادر گرامی حضرت محمد(ص) از ارحام مطهره‌ای است که لیاقت حمل خاتم پیامبران را یافته و به چنان مرتبه بالایی رسیده که در یکی از زیارت‌نامه‌های پیامبر، سلام بر آن بانو همراه سلام به فرزندش ذکر شده است: «السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أُمِّكَ آمِنَةَ بِنْتِ وَهْبٍ‌»[۶]؛ «سلام بر تو ای رسول خدا و سلام بر مادرت، آمنه دختر وهب!».[۷].

منابع

پانویس

  1. امالی صدوق، ص۶۰۶؛ اصول کافی، ج۱، ص۴۴۴.
  2. دلائل الامامه، ص۵۹؛ جامع الاخبار، ص۱۵.
  3. اصول کافی، ج۲، ص۴۴۷.
  4. کمال الدین، ج۱، ص۳۹۱.
  5. اسرار آل محمد، ص۲۳۷.
  6. اقبال، ص۶۰۴.
  7. مظفری ورسی، حیدر، مادران چهارده معصوم ص ۲۳.