دعوت به رهبری امام عادل
- این مدخل از زیرشاخههای بحث دعوتهای اجتماعی و مرتبط با مباحث فلسفه بعثت، تبلیغ، دعوت پیامبر و وظایف پیامبر است. "دعوت به رهبری امام عادل" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دعوت به رهبری امام عادل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
دعوت به رهبری امام عادل یکی از اهداف ارسال رسولان الهی و تبلیغ رسالت الهی است.
قرآن
- ﴿﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ﴾﴾[۱]
- ﴿﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ دِينًا﴾﴾[۲][۳]
حدیث
- امام باقر(ع): اسلام بر پنج اصل، بنیاد نهاده شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت، و به هیچ چیز به اندازه ولایت، ندا داده نشده است.[۴]
- الکافی ـ به نقل از حُرَیز بن عبد اللّه، از زُراره ـ : امام باقر(ع)فرمود: «اسلام بر پنج چیز، بنیان شده است: نماز، زکات، حج، روزه و ولایت». گفتم: کدام یک از اینها برتر است ؟ فرمود: «ولایت، بالاتر است؛ زیرا کلید آنهاست و امام است که به آنها ره نمون است».[۵]
- امام عسکری(ع): از خدا پروا کنید، و مایه زینت باشید، نه مایه سرشکستگی. هر دوستیای را به سوی ما گرایش دهید و هر زشتیای را از ما دور کنید [۸][۹].
منابع
جستارهای وابسته
- برپا داشتن حجت
- اتمام حجت
- برانگیختن فطرت و عقل
- احیای انسان
- خارج ساختن مردم از تاریکیها به نور
- دعوت به مصالح دین و دنیا
- دعوت به ایمان آوردن به غیب
- دعوت به ایمان آوردن به توحید
- دعوت به ایمان آوردن به نبوت
- دعوت به ایمان آوردن به معاد
- دعوت به برپا داشتن قسط
- دعوت به وحدت
- دعوت به آزادی هدفمند
- دعوت به شناخت اهل حق از راه شناخت حق
- دعوت به پروامندی و پرهیزگاری
- دعوت به ارزشهای اخلاقی
- دعوت به کارهای نیکو
- دعوت به پرستش خداوند
- دعوت به دوست داشتن خداوند
- یادآوری کردن روزهای خدا
- تعلیم و تزکیه
- امر به معروف و نهی از منکر
- مبارزه با بدعتها
- نوید و بیم دادن
- فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع نبوت
پانویس
- ↑ «ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرساندهای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه میگیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمیکند». سوره مائده، آیه ۶۷.
- ↑ «امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم». سوره مائده، آیه ۳.
- ↑ محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵، ص۸۴-۸۵.
- ↑ "الإمام الباقر(ع): بُنِیَ الإِسلامُ عَلی خَمسٍ: عَلَی الصَّلاةِ، وَالزَّکاةِ، وَالصَّومِ، وَالحَجِّ، وَالوَلایَةِ. ولَم یُنادَ بِشَیءٍ کَما نودِیَ بِالوَلایَةِ". الکافی: ج ۲، ص ۱۸، ح ۱، المحاسن: ج ۱، ص ۴۴۵، ح ۱۰۳۳، الخصال: ص ۲۷۸، ح ۲۱، کلّها عن أبی حمزة الثمالی، الأمالی للصدوق: ص ۳۴۰، ح ۴۰۴، عن المفضل بن عمر عن الإمام الصادق(ع)وکلاهما نحوه، بحارالأنوار: ج ۶۸، ص ۳۲۹، ح ۱.
- ↑ "الکافی عن حریز بن عبد اللّه عن زرارة عن الإمام الباقر(ع): بُنِیَ الإِسلامُ عَلی خَمسَةِ أشیاءَ: عَلَی الصَّلاةِ، وَالزَّکاةِ، وَالحَجِّ، وَالصَّومِ، وَالوَلایَةِ. قالَ زُرارَةُ: فَقُلتُ: وأَیُّ شَیءٍ مِن ذلِکَ أفضَلُ ؟ فَقالَ: الوَلایَةُ أفضَلُ؛ لِأَ نَّها مِفتاحُهُنَّ، وَالوالی هُوَ الدَّلیلُ عَلَیهِنَّ". الکافی: ج ۲، ص ۱۸، ح ۵، المحاسن: ج ۱، ص ۴۴۶، ح ۱۰۳۴، تفسیر العیاشی: ج ۱، ص ۱۹۱، ح ۱۰۹، بحارالأنوار: ج ۶۸، ص ۳۳۲، ح ۱۰.
- ↑ "الإمام الصادق(ع): رَحِمَ اللّهُ عَبدا حَبَّبَنا إلَی النّاسِ ولَم یُبَغِّضنا إلَیهِم". الکافی: ج ۸ ص۲۲۹ ح۲۹۳ عن أبی بصیر، الاعتقادات للصدوق: ص ۱۰۹، الأمالی للمفید: ص ۳۱، ح ۴، عن محمّد بن سوید الأشعری وفیه «یکرهنا» بدل «یبغضنا»، مشکاة الأنوار: ص ۳۱۷، ح ۱۰۰۲، عن علیّ بن أبی حمزة، بحارالأنوار: ج ۵۲، ص ۳۴۷، ح ۹۶.
- ↑ محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵، ص۸۰ و ۸۱.
- ↑ "االإمام العسکریّ(ع): اِتَّقوا اللّهَ، وکونوا زَینا ولا تَکونوا شَینا. جُرّوا إلَینا کُلَّ مَوَدَّةٍ وَادفَعوا عَنّا کُلَّ قَبیحٍ. تحف العقول: ص ۴۸۸، بحارالأنوار: ج ۷۸ ص ۳۷۲، ح ۱۲؛ راجع: موسوعة الإمام علیّ بن أبی طالب(ع): ج ۱ ص ۵۱۱ ( القسم الثالث / الفصل العاشر: حدیث الغدیر ) وهذه الموسوعة: ج ۱۰، ص ۳۵۴، (عناوین حقوقهم/ الولایة)". الکافی: ج ۸، ص۲۲۹، ح۲۹۳، عن أبی بصیر، الاعتقادات للصدوق: ص ۱۰۹، الأمالی للمفید: ص ۳۱، ح ۴، عن محمّد بن سوید الأشعری وفیه «یکرهنا» بدل «یبغضنا»، مشکاة الأنوار: ص ۳۱۷، ح ۱۰۰۲، عن علیّ بن أبی حمزة، بحارالأنوار: ج ۵۲، ص ۳۴۷، ح ۹۶.
- ↑ محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵، ص۸۴-۸۷.