مستورد بن علقمه تیمی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
قیام مستورد بن علقمه تیمی علیه معاویه: در سال ۴۳، مستورد بن علقمه[۱] تَیْمی قیام کرد. وی از جمله مجروحان جنگ نهروان بود که پس از آن جنگ به ری رفته بود. یک سال پس از اینکه مغیرة بن شعبه حاکم کوفه یکی از هم‌فکران وی به نام حیان بن ظبیان را همراه با بیست تن از یارانش در کوفه دستگیر کرد، مستورد به حیره آمد. در این هنگام مغیره از قیام قریب الوقوع خوارج آگاه شد و مردم را به مقابله آنها دعوت کرد. مغیره سه هزار نفر را که عمدتاً از شیعیان حضرت علی(ع) بودند به فرماندهی معقل بن قیس ریاحی - سردار معروف امیرالمؤمنین علی(ع) - به سوی آنها روانه کرد. خوارج از حیره بیرون آمده بودند و پس از مدتی سرگردانی به نزدیکی مدائن رسیدند. پس از زدوخورد شدید و تعقیب و گریز در حدود ساباط مدائن، درگیری تن به تن میان معقل بن قیس و مستورد صورت گرفت که طی آن مستورد با نیزه ضربتی بر سینه معقل بن قیس زد که از پشت او درآمد؛ معقل در همان حال با شمشیر بر سر مستورد ضربتی وارد آورد و او را به هلاکت رساند و خود نیز به شهادت رسید. پس از آن سپاه معقل حمله‌ای سخت به خوارج بردند و همگی آنها را به قتل رساندند[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ طبری نام پدر مستورد را، علفه و یعقوبی علقمه ضبط کرده‌اند.
- ↑ نک: تاریخ طبری، ج۴، ص۱۳۸-۱۶۱. باید دانست تعبیر «شیعیان» در این نقل طبری، به معنی شیعه اعتقادی که قائل به امامت بلافصل امیرمؤمنان(ع) پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) است، نیست؛ بلکه تا مدت‌ها به هر کس که با امیرمؤمنان(ع) به عنوان خلیفه چهارم بیعت کرده و نسبت به آن حضرت عناد نداشت، شیعه می‌گفتند.
- ↑ رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۳۱۵.