بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۴۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

بحث از مهدویت چه اهمیت یا ضرورتی دارد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

مهدی علی‌زاده

حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی علی‌زاده، در کتاب «نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار» در این‌باره گفته است:

«قرآن کریم، "ایمان به غیب" را اولین شاخص "تقوا" بر می‌شمارد. بر اساس هستی‌شناسی توحیدی، عالم از دو بخش "نشئه شهود" و "نشئه غیب" یعنی عالم مشهود و محسوس و عالم نامشهود و غیر محسوس تشکیل یافته است. موحدِ متقی کسی است که عالم نامحسوسِ "غیب" را به همه گستردگی و عناصر و اجزاءش باور داشته باشد. در این زمینه، علامه طباطبایی چنین می‌فرمایند: الغیب خلاف الشهاده ویطلق علی ما لا یقع علیه الحس وهو الله سبحانه وآیاته الکبری الغائبه عن حواسنا...[۱]. "غیب، ضد شهادت (مشهود) است و بر همه امور نامحسوس اطلاق می‌گردد که خداوند سبحان و نشانه‌های بزرگ پنهانش را شامل می‌شود".

از آنجا که حضرت حجت بن الحسن المهدی (ع)، منجی موعود و منتظَر، از بزرگترین آیاتِ[۲] پنهان الهی است - که خداوند سبحان در قرآن مجید، ظهور او را وعده حتمی خود معرفی فرموده است[۳] - بر پایه آیات پیش گفته، می‌توان بدین نتیجه دست یافت که ایمان به حضرتش از مقومات تقوا و عامل رستگاری شمرده می‌شود.

همچنین علامه طباطبایی در بحث روایی ذیل همین آیه، این حدیث درخور توجه را از امام صادق (ع) نقل می‌کنند: "عن الصادق (ع) فی قوله تعالی﴿الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ قال: "من آمن بقیام القائم (ع)؛ أنه حق"؛ أقول وهذا المعنی مروی فی غیر هذه الروایه[۴]. امام صادق (ع) درباره ﴿الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ "الذین یؤمنون بالغیب" فرمودند: "اینان کسانی هستند که به قیام مهدی (ع) باور دارند و آن را حق می‌شمارند". تا اینجا ضرورت ایمان به "مهدویت" روشن شد[۵].

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. نویسندگان کتاب «نگین آفرینش»؛
نویسندگان کتاب «نگین آفرینش» در این باره گفته‌اند: «روشن است که شناخت ضرورت و بایستگی این موضوع، سبب تقویت انگیزه و نشاط در پی‌گیری این بحث و به کارگیری تمام امکانات مادی و معنوی در جهت ترویج این عقیده و راهبرد اساسی زندگی خواهد شد. ما مدعی هستیم که بر اساس متون دینی، امامت و مهدویت، هویت اصلی و اساسی مسلمین است و به همین دلیل در رأس توصیه‌های پیامبر عظیم الشأن اسلام (ص) بوده است. امامت، اصلی است که در راستای اصول مهم دین؛ یعنی: توحید و نبوت، طرح شده و مکمّل و متمّم آن اصول است»[۶].

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. المیزان، محمد حسین طباطبایی، ج ۱، ص ۴۹.
  2. در زیارت آل یس که در توقیع شریف از ناحیه مقدسه برای محمدبن عبدالله حمیری صادر شده است، چنین می‌خوانیم: «السلام علیک یا داعی الله و ربانی آیاته» و در دعای پس از آن، حضرت را «کلمه تامه الهی» می‌نامیم.
  3. مولانا فیض کاشانی در کتاب منظوم خود، شوق مهدی، در این خصوص چنین می‌گوید: در دل زحق تعالی شکریست بی نهایت کو در کتاب خود کرد، در شأن تو حکایت در وعده وصالت، نستخلفنهم گفت جان گر فشانم ارزد، این لطف و این عنایت
  4. المیزان، ج ۱، ص ۵۰.
  5. علی‌زاده، مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)، ص۶۲، ۶۳.
  6. بالادستان، محمد امین؛ حائری‌‎پور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۱۸.