بسر بن أرطأة
- این مدخل از زیرشاخههای بحث مخالفان امام علی است. "مخالفان امام علی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مخالفان امام علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- از فرماندهان سفّاک و بیرحم سپاه معاویه که پس از پایان ماجرای حکمیّت پیوسته در قلمرو حکومت علی(ع) به فتنه و غارتگری و کشتار میپرداخت و به کاروان حجّاج حمله میکرد و هرجا به شیعیان علی(ع) دست مییافت آنان را میکشت. حضرت علی(ع) در خطبهای از حمله و استیلای او بر یمن یاد کرده و انتقاد از اینکه کوفیان برای دفع تجاوز متجاوزان، هیچ حضور و اطاعتی از خود نشان نمیدهند و با داشتن امامی بر حق و راهی درست، دچار تفرقه و سستیاند.[۱] وی به مدینه هم حمله کرد و عدّهای را کشت. از سوی معاویه مأموریت داشت که با سپاه چند هزار نفری خود به مکه، مدینه، یمن و مناطق دیگر حمله کند و رعب و وحشت بیافریند و به نقل تواریخ در این رفتوبرگشت، ۳۰ هزار نفر را کشت و عدهای را در آتش سوزاند.[۲] حضرت علی(ع) او را نفرین و لعنت کرد. چیزی نگذشت که عقل خود را از دست داد و سفیه گشت تا آنکه مرد[۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۵
- ↑ الغارات، ج ۲ ص ۶۳۹، شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲ ص ۱۷
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۱۲۶.