سوره غاشیه

این مدخل زیرشاخهٔ بحث سوره است. سوره غاشیه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سوره غاشیه در علوم قرآنی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«غایشه» به معنای پوشاننده و فراگیرنده، یکی از نام‌های روز قیامت است که در آیه نخست این سوره ذکر و برای نام سوره انتخاب شده است. آن روز، فراگیرنده و احاطه‌کننده مردم از نظر هراس و وحشت و از نظر محاسبه و بررسی اعمال است.

سوره غاشیه سوره انذار و بشارت است به روز قیامت که بر مردم از هر سو احاطه پیدا می‌کند و در این سوره قیامت را با شرح حال مردم توصیف می‌کند از این جهت که به دو دسته تقسیم می‌شوند سعیدها و شقی‌ها و هر طائفه‌ای در جایی که برایشان آماده شده مستقر می‌گردند؛ یکی در بهشت و دیگری در دوزخ و رشته کلام بدینجا کشیده می‌شود که رسول خدا (ص) را دستور می‌دهد که مردم را تذکر دهد به اینکه مقام ربوبی چه فنونی از تدبیر در این عالم بکار برده، فنونی که هر یک دلالت دارد بر ربوبیت او برای همه عالم و برای خصوص ایشان و این که بازگشت ایشان به سوی او و حسابرسی اعمالشان با او است. گفته شده: این سوره به شهادت سیاقی که آیاتش دارد در مکه نازل شده است‌.

ویژگی‌های سوره غاشیه

1. دارای ۲۶ آیه، ۷۲ یا ۹۲ کلمه و ۳۲۰، ۳۳۱ یا ۳۸۲ حرف است.
2. در ترتیب نزول، شصت و هشتمین و در مصحف شریف هشتاد و هشتمین سوره است.
3. پس از سوره ذاریات و پیش از سوره کهف و پیش از هجرت در مکه نازل شد و آیه مدنی ندارد.
4. از نظر شمار آیات از سوره‌های مفصل و از نوع اوساط آن به‌شمار می‌آید.
5. برخی گفته‌اند آیه لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ با «آیه سیف» نسخ شده است.

مهم‌ترین مطالب سوره غاشیه

1. رستاخیز و احوال و اوصاف آن روز؛
2. بیان سرنوشت انسان‌های نیک و بد و اشاره به چهره‌های شاداب و افسرده آنان؛
3. نشانه‌های توحید؛
4. بیان مهم‌ترین وظایف پیامبران (ع).

منابع

1. فرهنگ‌نامه علوم قرآنی