احمد بن عامر طائی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۸ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

ابوجعد احمد بن عامر بن سلیمان بن صالح طائی از نسل «عامر بن حسان بن شریح» است که «حسان» در صفین، و «عامر» در کربلا به شهادت رسیدند. در سال ۱۵۷ه‍ به دنیا آمد.[۱] از اصحاب امام رضا(ع)بود[۲] که در سال ۱۹۴ه‍ آن حضرت را ملاقات کرده و از ایشان روایت کرده است.[۳] فرزندش «عبدالله» گفته است که پدرم مؤذّن امام هادی و امام حسن عسکری(ع) بود.[۴] از وی پسرش عبدالله[۵] و ابراهیم بن هاشم روایت کرده‌اند.[۶]

مامقانی به نقل از شیخ صدوق می‌‌نویسد که عبدالله بن احمد طائی در سال ۲۶۰ه‍ از پدرش «ابوجعد» حدیث شنیده است.[۷] از گفتار صدوق برداشت می‌‌شود که وی از اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری(ع) بوده و تا آن زمان، بیش از صد سال عمر داشته است.[۸] اثر وی نوشته‌ای است که از امام رضا(ع) روایت کرده و با عناوین «نسخة الرضا»(ع)، «صحیفة الرضا»(ع)، «مسند الرضا»(ع) و «الرضویات» شهرت دارد[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.
  2. رجال الطوسی، ص۳۶۷.
  3. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.
  4. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۰ و ج۲، ص۳۵.
  5. رجال الطوسی، ص۳۶۷.
  6. عیون اخبار الرضا(ع)، ج۱، ص۲۴۸.
  7. تنقیح المقال، ج۱، ص۶۳.
  8. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۳۲.
  9. الذریعه، ج۱۷، ص۲۶۲ و ج۲۴، ص۱۴۹.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۴۲-۱۴۳.