غسل در معارف و سیره نبوی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث غسل است. مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

غسل

در روایات به شیوه غسل پیامبر(ص) اشاره شده که سه مشت آب بر سرش می‌ریخته است؛ این خبر از جابر بن عبدالله هم نقل شده است و او تصریح می‌کند موهای پیامبر(ص) مجعد بود. محمد بن مسلم از صادقین طریقه انجام غسل جنابت را نقل می‌کند که سه بار آب بر سرت می‌ریزی و بر بقیه بدنت دو بار و بر هر جا آب برود، پاک می‌گردد. کسی که می‌خواهد نماز بخواند و روزه بگیرد یا کار عبادی دیگری انجام دهد، باید از جنابت غسل کند.

در زمان خلیفه دوم درباره زمان وجوب غسل جنابت اختلاف بود که در چه زمانی غسل بر زن و مردی که هم‌بستر شده‌اند، واجب می‌شود. امام باقر(ع) می‌فرماید: عمر بن خطاب اصحاب پیامبر(ص) را جمع کرد و پرسید: چه می‌گویید درباره مردی که با همسرش هم‌بستر می‌شود، بدون اینکه منی از او خارج شود؟ انصار گفتند: آب نیاز به آب دارد (غسل وقتی واجب می‌شود که منی از او خارج شود). مهاجران گفتند: وقتی دو ختنه‌گاه به هم برسند، غسل واجب می‌شود. عمر به علی(ع) گفت: تو چه می‌گویی ای اباالحسن؟ علی(ع) فرمود: آیا بر آن دو حد و رجم را واجب می‌دانید، اما ریختن یک من آب را واجب نمی‌دانید؟ وقتی تا ختنه‌گاه به هم برسند، غسل واجب می‌شود. عمر گفت: قول درست چیزی است که مهاجران گفتند و رها کنید آنچه را انصار گفتند. ظاهراً شیخ صدوق سخن حضرت را در این واقعه به‌اختصار نقل کرده است که می‌فرمود: «كَيْفَ لَا يُوجِبُ الْغُسْلَ وَ الْحَدُّ يَجِبُ فِيهِ»: «چگونه غسل واجب نمی‌شود درحالی‌که اجرای حد بر او واجب می‌گردد؟».

منابع

1. ذاکری، علی اکبر، سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه