بحث:مبارزه با احتکار در معارف و سیره علوی
آتش زدن اموال احتکار شده
امام علی(ع) اموال احتکار شده را به آتش کشید. این نقل در محلّی ابن حزم از عبدالرّحمان بن قیس از حبیش نقل شده است[۱]. ابن ابی شیبه آن را از عبدالرّحمان بن قیس از قیس نقل کرده است که مدعی بود آن قدر گندم احتکار کرده بوده که اگر علی آن را آتش نمی‌زد به اندازه عطای کوفه سود می‌برد![۲] در نقلی، ارزش کالای غذایی به آتش کشیده شده، صدهزار درهم گزارش شده که به نظر بعید می‌رسد و ناقل آن متفاوت است[۳]. و با این که در مصنف ابن ابی شیبه آمده، این روایت در کتاب‌های فقهی اهل سنّت بازتاب چندانی نداشته است. چون بیان شده سند آنها اشکال دارد. اصل به آتش زدن طعام احتکار شده را بیان کرده‌اند؛ ولی مقدارش را تعیین نکرده‌اند. در معالم القربه آن را نقل کرده و از قول غزالی آورده آتش زدن در صورتی است که حاکم مصلحت بداند[۴].
شوکانی نیز آن را نقل کرده و در شرح آن در صورت اثبات سند خبر می‌نویسد: آتش زدن طعام احتکار شده و خانه‌هایی که شراب می‌فروختند و ویران کردن خانه جریر برای قطع ریشه‌های فساد بوده است[۵]؛ مانند ویران کردن مسجد ضرار و شکستن ابزار موسیقی[۶].
پانویس
- ↑ ابن حزم، المحلّی، ج۹، ص۶۵؛ و حسینعلی منتظری، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۲، ص۲۶۶.
- ↑ ابن حزم، المحلّی، ج۹، ص۶۵؛ ابنابی شیبه، المصنف، ج۵، ص۴۸: قد أحْرَقَ لی عُلِیُ [بیادر] بالسَّواد کُنتُ اَحْتَکَرْتُها لو تَرَکَها لَرَبحتُها مِثلَ عطاءِ الکُوفة. «بیادر» جمع «بیدر» به معنای خرمن گندم و مانند آن است.
- ↑ ابن ابی شیبه، المصنف، ج۵، ص۴۷: عن الحکم أخبر عَلِیّ بِرَجُلِ اِحْتَکَر طَعاماً بِمائة ألْف فأمَر بِه أن یُحرّق. در المحلّی از ابو‌الحکم نقل شده است، أبو الْحَکَمِ أَنَّ عَلِیَّبنأبی طَالِبٍ(أَحْرَقَ طَعَاماً اُحْتُکِرَ بِمِائَةِ أَلْفٍ. ابنحزم، المحلّی، ج۹، ص۶۵.
- ↑ ابناخوه، معالم القربه، ص۱۲۲ و۲۸۸.
- ↑ شوکانی، نیل الأوطار، ج۴، ص۱۸۱: و باحراقِ علی بن ابی طالب(ع) لِطّعامِ المُحْتَکِرِ و دُورِ قومٍ یَبیعُون الخَمْر.
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین ج۴، ص ۷۷۳ - ۷۷۵.