نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Saqi(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۹ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۹ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۵ توسط Saqi(بحث | مشارکتها)
معنای ظهورامام مهدی(ع) چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین مهدی علیپور، در مقاله «ظهور» در اینباره گفته است:
«"ظهور" در لغت به معنای "آشکار شدن"[۱] است و در اصطلاح بر دو معنا دلالت دارد:
بروز بعد از پنهان بودن: این معنای ظهور درباره امام عصر(ع) صادق است، چون آن حضرت در غیبت به سر میبرد. وقتی آشکار شود، گفته خواهد شد ظهور کرده است.
اعلان انقلاب و قیام با شمشیر: این معنا نیز بر امام عصر(ع) صادق است، چون آن حضرت عليه ستم قیام کرده و انقلاب بزرگی را به راه میاندازد. چنانکه ملاحظه میشود، امامیه هر دو معنای اصطلاحی ظهور را بر امام زمان(ع) صادق میداند، اما اهل سنت و ادیان معتقد به منجی، تنها معنای دوم ظهور را درباره مصلح آخرالزمان درست میشمارند[۲]. ظهور منجی آخرالزمان به لحاظ عقلی، این گونه قابل توجه است: خداوند از آن رو انسانها را آفرید که تنها وی را عبادت کنند و به مقام عبودیت و انسان کامل نایل آیند. رسیدن به این مقام به داشتن جامعه سالم و تهی از ستم مشروط است که تا کنون تحقق نیافته است. از آنجا که قانون الهی تخلف نمیپذیرد، انسانها ناگزیر این جامعه را تجربه خواهند کرد. باید منتظر ماند تا زمان تحقق اراده الهی فرا رسد. این آرمان در پرتو شرطهای ذیل جامه عمل میپوشد:
ارائه برنامه و نظام کامل زندگی جهت رساندن آدمیان به مرحله عبودیت کامل؛
وجود رهبری حکیم و شایسته، برای اجرای آن برنامه فراگیر و کامل؛
وجود انسانهای مخلص و پرهیزگار برای یاری دادن آن رهبر شایسته.[۳]»[۴].
پاسخهای دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود: