معرکه هرمجدون چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
معرکه هرمجدون چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ نشانه‌های ظهور
مدخل بالاترمهدویت / عصر ظهور امام مهدی / رخدادهای عصر ظهور امام مهدی
مدخل اصلیآرماگدون (هرمجدون)
مدخل وابسته؟

معرکه هرمجدون چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث نشانه‌های ظهور است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی نشانه‌های ظهور مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

سید جعفر موسوی‌نسب
حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوی‌نسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
«برخی از دانشمندان، یکی از علائم ظهور حضرت مهدی (ع) را وقوع معرکه جنگی در منطقه‌ای به نام هرمجدّون و به تعبیر روایات قرقیسیا می‌دانند. این قضیه حتی در کتب اهل کتاب نیز به آن اشاره شده است[۱]. اهل کتاب از یهود و نصارا این معرکه جنگی را بس عظیم و خطرناک می‌دانند که در پایان تاریخ بشر اتفاق خواهد افتاد.
"هرمجدون" کلمه‌ای است مشتق از "هر" به معنای کوه، و "مجدّو" که اسم وادی یا کوه کوچکی در شمال فلسطین است. اهل کتاب را گمان بر این است که مساحت معرکه این جنگ از منطقه "مجدّو" در شمال فلسطین تا "ایدوم" در جنوب امتداد دارد که حدود دویست میل است[۲].
آنان معتقدند که در این جنگ لشکری با حدود ۴۰۰ میلیون نفر شرکت خواهند داشت[۳]. لشکری که از عراق، ایران، لیبی، سودان و قفقاز در جنوب روسیه تشکیل شده است[۴].
دکتر عبدالکریم زبیدی می‌گوید: "... این حادثه همان حادثه بزرگی است که قبل از ظهور امام مهدی (ع) تحقق خواهد یافت، و در روایات از آن به معرکه "قرقیسیا" یاد شده است. در آن واقعه میلیون‌ها لشکر از آمریکا، اروپا، روسیه، ترکیه، مصر و دولت‌های مغرب عربی، و لشکریانی از شهرهای شام یعنی سوریه، اردن، لبنان، فلسطین و اسرائیل شرکت خواهند داشت، و سفیانی در این هنگام خروج خواهد کرد..."[۵].
کلینی به سند خود از امام باقر (ع) نقل کرده که به میسّر فرمود: ای میسّر! چه مقدار بین شما و قرقیسیا فاصله است؟ عرض کرد: نزدیک شاطی‌‌‌ء الفرات است. حضرت فرمود: "أَمَا إِنَّهُ سَيَكُونُ بِهَا وَقْعَةٌ لَمْ يَكُنْ مِثْلُهَا مُنْذُ خَلَقَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ لَا يَكُونُ مِثْلُهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ مَأْدُبَةٌ لِلطَّيْرِ تَشْبَعُ مِنْهَا سِبَاعُ الْأَرْضِ وَ طُيُورُ السَّمَاء..."[۶]؛ آگاه باش که در آن مکان واقعه‌ای اتفاق خواهد افتاد که نظیر آن از زمان خلقت آسمان‌ها و زمین از جانب خداوند تبارک و تعالی اتفاق نیفتاده است و نخواهد افتاد. آنجا محل پذیرایی پرندگان خواهد بود. درندگان زمین و پرندگان آسمان از آن سیر خواهند شد.
از مجموعه روایات در این باب به خوبی استفاده می‌شود که در این جنگ فرمانده عملیاتی از جانب دشمنان اسلام، شخصی به نام سفیانی است. او کسی است که به کمک مراکز جاسوسی یهود و آمریکا در میان مردم تفرقه انداخته و مردم را بر ضد شیعیان اهل بیت تحریک خواهد کرد، و نیز بعد از پناه بردن امام زمان (ع) به کعبه با عده‌ای از یاران خود در صدد مقابله با حضرت برآمده که خود او با لشکریانش در منطقه‌ای به نام بیدا به زمین فرو خواهند رفت.
در همین جنگ است که بنیه یهود از هم پاشیده شده و بسیاری از آنها نابود خواهند شد.
بخاری به سندش از رسول خدا (ص) نقل کرده که فرمود: "قیامت برپا نمی‌شود تا آنکه شما با یهود بجنگید، در آن هنگام به حدی از آنان کشته خواهد شد که حتی سنگی که یک یهودی در آن پناه گرفته می‌گوید: ای مسلمان! این یهودی است که در کنار من پناه گرفته، او را به قتل برسان"[۷]»[۸].


پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

پانویس

  1. رؤیایى یوحنّا، ج ۱۶، ص ۱۶- ۱۳؛ سفر زکریا، ج ۱۴، ص ۵- ۱؛ کتاب مقدّس، ص ۸۴۳.
  2. شبکه معلومات، ص ۴.
  3. همان، ص ۲.
  4. مجله الفکر الجدید، شماره ۱۵ و ۱۶.
  5. همان.
  6. کافى، ج ۸، ص ۲۴۵، ح ۴۵۱.
  7. صحیح بخارى، ج ۳، ص ۲۳۲.
  8. دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۶۸-۷۰.
  9. طبسی، نجم‌الدین، تا ظهور، ج۱، ص: .
  10. رؤیای یوحنّا، ۱۶/۱۳-۱۶ ؛ سفر زکریا، ۱۴/۱-۵ ؛ کتاب مقدس، ص ۸۴۳.
  11. شبکه معلومات، ص ۴.
  12. شبکه معلومات، ص ۲.
  13. مجله الفکر الجدید، شماره ۱۵و ۱۶.
  14. مجله الفکر الجدید، شماره ۱۵و ۱۶.
  15. کافی، ج ۸، ص ۲۴۵، ح ۴۵۱.
  16. صحیح بخاری، ج ۳، ص ۲۳۲.
  17. موعودشناسی و پاسخ به شبهات: ص۵۲۵.
  18. کافى، ج ۸، ص ۲۹۵؛ غیبة نعمانى ص ۲۶۷.
  19. نشریه موعود، شماره ۲۸ و ۳۲.
  20. موعودنامه، ص ۳۹.