خواندن زیارت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Admin (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از زیرشاخه‌های بحث ادب زیارت است. "ادب زیارت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ادب زیارت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

خواندن زیارت

  • تأکید بر آن است که در زیارت‌ها، بیشتر از متون زیارتی نقل شده از ائمه معصومین(ع) استفاده شود که به آنگونه دعاها و زیارت‌های مستند مأثوره گفته می شود. زیارت عاشورا، زیارت اربعین، زیارت جامعه کبیره، زیارت امین الله، زیارت حضرت معصومه(س) و بسیاری از زیارتنامه‌ها از ائمه اطهار(ع) نقل شده است و کلام امام است. خواندن اینها بهتر از متون زیارتی دیگر است، مضامینی هم که در اینگونه زیارتنامه هاست، متعالی تر است و از زبان اولیای الهی تراویده است[۱].
  • امامان ما، همچنان که کیفیتِ انجام زیارت را با همه جزئیات و آدابش بیان فرموده اند، متن های منقول از آنان هم فراوان است و محتوای آنها در خورِ توجه[۲] گاهی این آموزه ها بسیار کوتاه است، ولی رجحان آن به این است که از امام نقل شده است. مثلًا یونس بن ظبیان از حضرت صادق(ع) می‌پرسد: یابن رسول الله، من بسیار به یاد حسین بن علی(ع) می افتم. در آن لحظه چه بگویم؟ فرمود: هنگام یاد از او سه بار بگو: «صَلّی الله علیکَ یا أَباعَبْدِالله»[۳] که سلام تو از دور یا نزدیک به او می رسد[۴].
  • در نقل دیگری امام صادق(ع) به سدیر می آموزد که هرگاه خواستی سیدالشهدا(ع) را زیارت کنی، بالای بام خانه‌ات برو و نگاهی به چپ و راست کن، آنگاه رو به قبر آن حضرت بکن و بگو: «السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أباعَبْدِالله، السَّلامُ عَلَیْکَ وَرَحْمَهُ اللهِ وَبَرَکَاتُهُ» تا خداوند ثواب یک زیارت شایسته به تو عطا کند[۵] اینگونه توصیه ها و متن آموزی ها نسبت به زیارت حضرت رسول(ص) و ائمه(ع) دیگر هم نقل شده است[۶].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص:۳۵۱.
  2. در فصل "تحلیل محتوایی زیارتنامه‌ها" به این موضوع پرداختیم.
  3. وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۸۵.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص:۳۵۱.
  5. وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۸۶.
  6. محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص:۳۵۱.