آیا ناحیه مقدسه از القاب امام مهدی است؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۳۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

آیا ناحیه مقدسه از القاب امام مهدی است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری
مدخل اصلیآثار انتظار
مدخل وابسته؟

آیا ناحیه مقدسه از القاب امام مهدی است؟ یکی از سؤال‌های مصداقی پرسشی تحت عنوان «القاب امام مهدی چیستند؟» است. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.


عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

خدامراد سلیمیان
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «فرهنگ‌نامه مهدویت» در این‌باره گفته است:
«ناحیه در لغت، به معنای جانب و جمع آن، نواحی است. در غیبت صغرا از حضرت مهدی(ع) به این واژه تعبیر شده است[۱]. گاهی نیز از آن حضرت و نایب خاص او با تعبیر ناحیه یاد شده است. این اصطلاح، همانند برخی لقب‌‏های حضرت مهدی(ع)‏، کنایه از آن حضرت به کار رفته و در بیشتر موارد برای تقیه استفاده شده است. این کلمه، بیشتر در کلام کسانی که به آن حضرت توقیع نوشته و پاسخ دریافت کرده‌‏اند، ذکر شده است؛ اگرچه در برخی بیانات نورانی حضرت مهدی(ع) نیز این کلمه به کار رفته است[۲]. علامه اربلی آن را رمزی بین شیعیان و آن حضرت و اطرافیان نزدیک او دانسته، می‏‌نویسد: "و آن حضرت، ملقب است به‏ حجت و قائم و مهدی و خلف صالح و صاحب الزمان و صاحب. و شیعه از آن حضرت در دوران غیبت صغرا به "ناحیه مقدسه" تعبیر می‏‌کرده و این، رمزی بود که شیعیان آن حضرت را با آن می‌‏شناختند[۳]»[۴].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

پرسمان القاب امام مهدی (نمایه)

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. طریحی، مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۱۰
  2. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۲۰، ح ۴۹؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۱۸۴، ج ۱۰۰، ص ۱۸۲
  3. " وَ يُلَقَّبُ‏ بِالْحُجَّةِ وَ الْقَائِمِ‏ وَ الْمَهْدِيِ‏ وَ الْخَلَفِ‏ الصَّالِحِ‏ وَ صَاحِبِ‏ الزَّمَانِ‏ وَ الصَّاحِبِ وَ كَانَتِ الشِّيعَةُ فِي غَيْبَتِهِ الْأُولَى تُعَبِّرُ عَنْهُ وَ عَنْ غَيْبَتِهِ بِالنَّاحِيَةِ الْمُقَدَّسَةِ وَ كَانَ ذَلِكَ رَمْزاً بَيْنَ الشِّيعَةِ يُعْرَفُونَ بِه‏‏‏"، علی بن عیسی اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۵۱۹
  4. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۳۸ - ۴۴۰.
  5. نجم الثاقب، باب دوم.
  6. مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۱۰.
  7. کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۰۹.
  8. نجم الثاقب، باب دوم.
  9. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۷۲۶.