دیدگاه امام رضا در مورد امامت چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۵۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

دیدگاه امام رضا در مورد امامت چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / عصر ظهور امام مهدی
مدخل اصلیکلیات عصر ظهور
مدخل وابسته؟

دیدگاه امام رضا در مورد امامت چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

عبدالله جوادی آملی
آیت‌‌الله عبدالله جوادی آملی، در مقاله « امام مهدی موجود موعود» در این‌باره گفته است:
«در میان مردم مرو، پیروان اهلبیت بر این باور بودند که امام میباید از سوی خداوند والا نصب شود و ولایت را بر عهده گیرد؛ اما دیگران میگفتند که امام را نه نصب الهی، که انتخاب مردمی معین میکند و او در حقیقت وکیل امت است. امام رضا (ع) پس از آمدن به مرو و آگاهی از این مسئله فرمودند: امامت را نشناختند تا امام را بشناسند. همان گونه که الله جل جلاله با الوهیت شناخته میشود، امام با امامت؛ آنگاه ویژگیهای امام را برشمردند: الإمام واحد دهره لا یدانیه أحد[۱]؛ امام یگانه دوران خویش است. نصب امام تنها برای سامان دادن به جهات عملی فردی یا اجتماعی مردم نیست بلکه تبیین معارف الهی، تشریح احکام فقهی و حقوقی اسلام، قضا و داوری، اجرای حدود، تعزیرات و دفاع از کیان دین، گشایش دشواریهای علمی و عملی انسانها نیز از وظایف امام است. از سوی دیگر، همان طور که انسانها به امام نیازمندند، فرشتگان هم به او محتاجاند. زیرا امام، معلم اسماء الله است و ملائک علوم را از ایشان میگیرند و مشکلات علمی و عملی خود را در پرتو او میگشایند. ذات اقدس حق به آدم (ع) فرمود که تو خلیفه من و امام این دورانی، پس ملائکه را از گزارش اسمای الهی با خبر کن: ﴿﴿يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ[۲]. امام انسان کامل معصوم مظهر اسم اعظم اعظم الاسماء است. اسمای الهی هر اقتضایی دارند، به برکت اسم اعظم و مظهرش تأمین میشود. این نمودی از مقام والای امام است. همانگونه که دورترین ستارگان آسمان را کسی نمیتواند رصد کند چه رسد به اینکه بخواهد به آن دسترسی پیدا کند، عقل احدی نیز به فهم کنه امامت هیچ امامی بار نمییابد. هرگز عقل بشر به اوج آسمان امامت راه نیافته و فکرش به بلندای آن مقام رفیع نمیرسد تا شایستگی یابد امامت را جعل و امام را معین کند: هو بحیث النجم من ید المتناولین و وصف الواصفین؛ فأین الاختیار منهذا و أین العقول عن هذا و أین یوجد مثل هذا[۳]»[۴].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. الکافی، ج۱، ص۲۰۱.
  2. سوره بقره، آیه ۳۳.
  3. الکافی، ج۱، ص۲۰۱.
  4. جوادی آملی؛عبدالله، امام مهدی موجود موعود، ص 27-28.