امه
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- أمة: گروه و جماعت، زمان و مدت، پیشوا و مقتدا، کیش و آیین، مردمی که برایشان پیامبری ارسال شده است[۱]. در اصل از "اَمَّ یَؤُمُّ" به معنای قصد کردن است[۲].
- وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً[۳].
- مراد از اُمَّت در یک تعریف عام، جماعت و گروهی از مردم است که امر خاصی مانند دین و زبان مشترک یا مکان واحد آنها را جمع کرده باشد؛ خواه این اجتماع اختیاری باشد یا اجباری[۴]؛ امّا امَّت به صورت خاص بر هر قومی که به یک پیامبر الهی منتسب شدهاند، اطلاق میشود[۵].
- در نظام سیاسی قرآنی، اُمّت جای جمعیت یا مردم را گرفته و امّت اسلامی عبارت است از جامعه مسلمانان تحت لوای حکومت اسلامی و در حکومت اسلامی تنها عاملی که عضویت در امّت و تابعیت را تحققپذیر میسازد، ایمان به اسلام است[۶][۷].
منابع
پانویس
- ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۶، ص۱۱-۱۲. فرزاد حاجیمیرزایی، "امة / امت"، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۱، ص۲۹۰-۲۹۱.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۳-۱۳۴.
- ↑ «و اگر خداوند میخواست شما را امّتی یگانه میگردانید» سوره مائده، آیه ۴۸.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۳۳-۱۳۴.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۴۲۸.
- ↑ علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۳۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۲۱.