الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده
- از جمله علائم حتمی ظهور قتل نفس زکیه است. کلمه زکیه از ریشه «زکی» به معنای «رشدکردن» و «پاکیزه شدن» است. نفس زکیه یعنی: نفسی که کاملاً پاک و پاکیزه است به عبارت دیگر با الفاظی همانند: اخلاص، فداکار، اراده آهنین داشتن و هدفمند بودن تعبیر شده است؛ در واقع نفس زکیه یک فرد مسلمان که در درجه بالای ایمان و اراده و فداکاری و از خودگذشتگی باشد است. همچنین به جای استعمال واژه نفس زکیه، از واژه "الدم الحرام" و یا "نفس حرام" هم استفاده شده است. همانگونه که در قرآن کریم آمده است: ﴿أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ﴾.
- در معنای نفس زکیه دو احتمال وجود دارد:
- نفس زکیه یعنی نفس طاهر، یعنی شخصی که گناهی مرتکب نشده است. برای تأیید این معنا، قراینی وجود دارد مانند:
- امام علی(ع) فرمودند: «آیا شما را از زمان به پایان رسیدن سلطنت خاندان فلان خبر ندهم؟ هنگام کشته شدن نفسی حرام در روزی حرام». واژۀ حرام، در این روایت به معنای ممنوع است، یعنی آنکه او را به دلیل پاکی و بیگناهیاش نباید کشت. بنابراین، واژۀ نفس زکیه که در سایر روایات به کار رفته نیز به معنای شخصیت پاک و بیگناه خواهد بود.
- در روایتی امام صادق(ع) خطبه سلمان را نقل کرد که در بخشی از آن فرموده بود: «من شما را از نفس پاک و بیگناه و کشته شدن او میان رکن و مقام خبر میدهم». در این روایت نیز نفس زکیه به طیبه توصیف شده و به معنای شخصیت پاک و بیگناه است.
- نفس زکیه به معنای شخصیت متکامل و رشد یافته است. برخی قرائن هم دال بر این معنا هستند مانند:
- بیتردید ظهور امام عصر(ع) مهمترین رخداد عالم در آخرالزمان خواهد بود و کشته شدن نفس زکیه از نشانههای چنین حادثه بزرگی است.
- تعدد روایاتی که به این حادثه اشاره دارند و تأکید پیشوایان دینی بر حتمیت این رویداد، اهمیت فوقالعاده آن و مهم بودن شخصیت نفس زکیه را مینمایاند.
- انتخاب مسجد الحرام برای کشتن نفس زکیه، نشان میدهد که قاتلان توانایی دستگیری یا تأخیر در کشتن یا خارج کردن او از مسجد الحرام را ندارند و مصلحت آنها در هتک حرمت مسجد الحرام و کشتن او در این مکان مقدس است.
- ولی آنچه معنای اول را تقویت میکند آن است که نفس زکیه انسانی است که بر اثر شخصیت والای او قتل آن اهمیتی به سزا دارد، و اهمیت قتل درباره اشخاص آزمایش شده و با اخلاص است که در سطح بالاتری قرار گرفته باشند که جلب نظر میکند و موجب تأثر و تأسف عمیق مردم میشود ولی کشتن یک فرد معمولی بیگناه نوعا اهمیتی در جوامع ندارد و جلب نظر نمیکند. در ضمن چیزی که میخواهد نشانه شود باید در مورد کسی باشد که در بین مردم شناخته شده باشد، و گرنه نمیتواند دلالت بر چیزی بکند و نشانه ظهور قرار گیرد. و نیز تأکید پیشوایان دینی بر حتمیت این رویداد، اهمیت فوقالعاده آن و مهم بودن شخصیت نفس زکیه را نمایان میکند.